Aralia wysoka, naturalnie rośnie na terenach Południowo Wschodniej Azji, gdzie w swych dekoracyjnych odsłonach, jako drzewo liściaste osiąga wysokość do 15 metrów. W Europie, jako roślina dekoracyjna (drzewo do 10 m wysokości, bądź krzew do 4 m wysokości), aralia jest uprawiana tam, gdzie temperatury zimą nie spadają poniżej -25°C.
Chinese angelica-tree.eng
Roślina prowadzona nie tylko w parkach i w orientalnych ogrodach botanicznych, ale również w tych przydomowych. Jeśli zdecydujemy się na jej pielęgnację, miejmy na uwadze, że początkowo dwa, trzy sezony, należy wykonać przy niej więcej prac, polegających na
zabezpieczeniu przed skutkami zbyt wysokich zimowych temperatur. Również, do zdrowego, niezakłóconego rozwoju plantu, przyczyniać się będą: właściwie wybrana miejscówka, odpowiedni stopień wilgotności gleby, optymalna ekspozycja i zasobność podłoża.
Mając na uwadze docelową wysokość rośliny (w zależności, czy to jest drzewko, czy krzew), sadzimy ją na stanowisku osłoniętym, gdzie panuje, tak zwany 'jasny cień '.
Podłoże przepuszczalne, zasobne (najlepiej, gdy próchniczne), o odczynie delikatnie zakwaszonym. Jeśli gleba jest zbyt 'zbita', konieczne powinniśmy ją rozluźnić. Bryła korzeniowa będzie mogła swobodnie się rozrastać. Wówczas, należy również w pobliżu nasadzenia wykopać około 60 centymetrowy dołek, wypełnić go kamykami, przykryć agrowłókniną i cienką warstwą ziemi. Zimą, korzenie nie będą podgniwać, ani przemarzać. Dobry drenaż, połowa sukcesu przy uprawie.
Średni stały stopień wilgotności podłoża. W upalne lato, dla młodych sadzonek nie zapominamy o dodatkowych dostawach wody. Starsze egzemplarze, są bardziej zahartowane, ale również i ich nie ma co pomijać, jeśli jest kilka litrów wody w pobliżu.
Wiosną, wykopujemy kilka, kilkanaście dołków, w linii okręgu najbardziej wychodzących na zewnątrz pędów. Wypełniamy je świeżą ziemią przemieszaną z kompostem (humusem, przekompostowanym krowiakiem).
Przed zimą, młodziaki podsypujemy kilkucentymetrowym kopczykiem ziemi, a górę osłaniamy drobno oczkowaną siatką, bądź agrowłókniną. Zostanie zachowana przepuszczalność powietrza, a jednocześnie zapewnimy drzewku ochronę przed przemarzaniem. Wiosną, kopczyk rozsuwamy i ziemię wokół plantu ściółkujemy (odpada odchwaszczanie, latem będzie zmniejszona transpiracja, a i ziemia nie będzie bezpośrednio na siebie przyjmowała wysokich temperatur.
Regularnie usuwamy przesuszone, przemarznięte, połamane pędy. Uprzątnijmy stare, gnijące liście.
Dlaczego warto zaprosić ten gatunek aralii do swojej ogrodowej przestrzeni?
Jest kilka mocnych argumentów 'za'. Cało sezonowa ozdoba - duże , pierzaste liście. Wyrastają horyzontalnie na pałkowatych, skierowanych do góry z niewielkimi kolcami pędach. Wiosną w soczystej zieleni, przez lato nabierają głębi, aby tuż przed opadnięciem, przebarwić się w słoneczne jesienne kolory. Takie połączenie, tworzy interesujący luźny, a jednocześnie wypełniony listnym dobrem pokrój. Kwitnienie trwa od sierpnia do września. Kwiaty dekoracyjne, drobne, białe, zebrane w duże baldachogrona, miododajne - więc są gościnną stołówką dla ogrodowych przyjaciół. Na miejsce kwietnych ozdób, zawiązują się niewielkie granatowe, dość ciemne owocki. Nie nadają się do spożycia dla ludzi.
Chinese angelica-tree.eng
 |
| Aralia elata - Aralia wysoka - Duivelswandelstok |
Roślina prowadzona nie tylko w parkach i w orientalnych ogrodach botanicznych, ale również w tych przydomowych. Jeśli zdecydujemy się na jej pielęgnację, miejmy na uwadze, że początkowo dwa, trzy sezony, należy wykonać przy niej więcej prac, polegających na
zabezpieczeniu przed skutkami zbyt wysokich zimowych temperatur. Również, do zdrowego, niezakłóconego rozwoju plantu, przyczyniać się będą: właściwie wybrana miejscówka, odpowiedni stopień wilgotności gleby, optymalna ekspozycja i zasobność podłoża.
Mając na uwadze docelową wysokość rośliny (w zależności, czy to jest drzewko, czy krzew), sadzimy ją na stanowisku osłoniętym, gdzie panuje, tak zwany 'jasny cień '.
Podłoże przepuszczalne, zasobne (najlepiej, gdy próchniczne), o odczynie delikatnie zakwaszonym. Jeśli gleba jest zbyt 'zbita', konieczne powinniśmy ją rozluźnić. Bryła korzeniowa będzie mogła swobodnie się rozrastać. Wówczas, należy również w pobliżu nasadzenia wykopać około 60 centymetrowy dołek, wypełnić go kamykami, przykryć agrowłókniną i cienką warstwą ziemi. Zimą, korzenie nie będą podgniwać, ani przemarzać. Dobry drenaż, połowa sukcesu przy uprawie.
Średni stały stopień wilgotności podłoża. W upalne lato, dla młodych sadzonek nie zapominamy o dodatkowych dostawach wody. Starsze egzemplarze, są bardziej zahartowane, ale również i ich nie ma co pomijać, jeśli jest kilka litrów wody w pobliżu.
Wiosną, wykopujemy kilka, kilkanaście dołków, w linii okręgu najbardziej wychodzących na zewnątrz pędów. Wypełniamy je świeżą ziemią przemieszaną z kompostem (humusem, przekompostowanym krowiakiem).
 |
Aralia elata - Aralia wysoka - Duivelswandelstok
|
Przed zimą, młodziaki podsypujemy kilkucentymetrowym kopczykiem ziemi, a górę osłaniamy drobno oczkowaną siatką, bądź agrowłókniną. Zostanie zachowana przepuszczalność powietrza, a jednocześnie zapewnimy drzewku ochronę przed przemarzaniem. Wiosną, kopczyk rozsuwamy i ziemię wokół plantu ściółkujemy (odpada odchwaszczanie, latem będzie zmniejszona transpiracja, a i ziemia nie będzie bezpośrednio na siebie przyjmowała wysokich temperatur.
Regularnie usuwamy przesuszone, przemarznięte, połamane pędy. Uprzątnijmy stare, gnijące liście.
Dlaczego warto zaprosić ten gatunek aralii do swojej ogrodowej przestrzeni?
Jest kilka mocnych argumentów 'za'. Cało sezonowa ozdoba - duże , pierzaste liście. Wyrastają horyzontalnie na pałkowatych, skierowanych do góry z niewielkimi kolcami pędach. Wiosną w soczystej zieleni, przez lato nabierają głębi, aby tuż przed opadnięciem, przebarwić się w słoneczne jesienne kolory. Takie połączenie, tworzy interesujący luźny, a jednocześnie wypełniony listnym dobrem pokrój. Kwitnienie trwa od sierpnia do września. Kwiaty dekoracyjne, drobne, białe, zebrane w duże baldachogrona, miododajne - więc są gościnną stołówką dla ogrodowych przyjaciół. Na miejsce kwietnych ozdób, zawiązują się niewielkie granatowe, dość ciemne owocki. Nie nadają się do spożycia dla ludzi.
 |
Aralia elata - Aralia wysoka - Duivelswandelstok
|
 |
Aralia elata - Aralia wysoka - Duivelswandelstok
|
 |
Aralia elata - Aralia wysoka - Duivelswandelstok
|
 |
Aralia elata - Aralia wysoka - Duivelswandelstok
|
 |
Aralia elata - Aralia wysoka - Duivelswandelstok
|
 |
Aralia elata - Aralia wysoka - Duivelswandelstok
|
 |
Aralia elata - Aralia wysoka - Duivelswandelstok
|
 |
Aralia elata - Aralia wysoka - Duivelswandelstok |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Aralia_elata
https://pl.wikipedia.org/wiki/Aralia
https://nl.wikipedia.org/wiki/Aralia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz