(Plektrantus srebrzysty) , to elegancka roślina, która sprawdzi się w pielęgnacji bezpośrednio w gruncie, jak i jako 'doniczkowiec' . Uprawiana przede wszystkim ze względu na ozdobne liście, które prezentują się w zielono srebrnej odsłonie. Kwiatostany są również atrakcyjne, ale przede wszystkim to 'na barkach' listnej szaty spoczywa wielomiesięczny obowiązek dekorowania sobą ogrodowej, tarasowej, bądź balkonowej przestrzeni.
Silver spurflower.eng
Mamy do czynienia z rośliną wieloletnią. Jednak nie tolerującą temperatur minusowych, stąd na naszej szerokości geograficznej, jest najczęściej prowadzona jako roślina
jednoroczna. (Plektrantus srebrzysty), najpierw w stanie dzikim rósł na kontynencie australijskim, tam, gdzie jest przefiltrowane przez wyższe rośliny dzienne światło, wysoka wilgotność powietrza i stały średni poziom wilgotności zasobnego w substancje odżywcze podłoża. Obecnie, ze względu na swoją dekoracyjność, roślina uprawiana jest na wielu innych kontynentach (m.in.: Ameryka Północna, Azja, Europa).
Młode egzemplarze pozyskujemy poprzez wysiew nasion, albo pobranie i ukorzenienie sadzonek zielnych z rośliny, u której rozpoczyna się czas kwitnienia. Młodziaki, do kolejnej wiosny trzymamy pod dachem, w pomieszczeniu z dostępem promieni słonecznych, tam, gdzie panują temperatury na plusie (najlepiej 6 do 14°C) i dbamy o regularne, niewielkie dostawy wody. Chodzi o to, aby nie doprowadzić do przelania, ani do zasuszenia zwiększających swą objętość brył korzeniowych. Dostarczana woda, zawsze powinna być w przybliżonej temperaturze do tej, jaka panuje w otoczeniu roślin.
W miejsce docelowe w ogrodzie, czy w donicy na tarasie (podwórzu, balkonie), lokujemy, gdy minie zagrożenie powrotu wiosennych przymrozków. Plant, zaczyna wchodzić na wyższe obroty. Poza zapewnieniem przynajmniej średnio żyznego podłoża, zaczynamy nawożenie.
Używamy nawozu wieloskładnikowego z przeznaczeniem dla bylin.Stosujemy go według wytycznych na etykiecie. Jeśli interesuje nas wyłącznie zadbanie o bogaty efekt srebrzystych ozdób, usuwamy regularnie nierozkwitnięte kwiatostany. To na pewno przyczyni się do zagęszczenia pokroju rośliny. Jeśli zachowamy kwiaty, wiadomo, swoją witalność bylina rozgospodaruje i na te części. Przekwitnięte, poniszczone, połamane części, regularnie usuwamy. Wówczas, jeśli nawet to roślina jednoroczna, zachowa reprezentacyjny wygląd aż do pierwszych jesiennych przymrozków.
W czasie lata, choć gatunek ten znosi czasowe susze, nie zapominajmy o dodatkowym dostarczaniu wody. Optymalne warunki to takie, gdy kolejna dostawa, gdy wierzchnia warstwa podłoża przesuszona. Ekspozycja jasna, najkorzystniejszy, tak zwany 'jasny cień'. Czyli na pewno nie tam, gdzie w godzinach południowych świeci najmocniej słońce (popalone części, zahamowanie wzrostu) i nie tam, gdzie zbyt cienista miejscówka (nieestetycznie wydłużone, łysiejące pędy).
W zależności od odmiany, dorosły egzemplarz osiąga wysokość pomiędzy 60, a 90 centymetrami i podobną szerokość. Jest to więc roślina widoczna, która może odegrać istotną role w eleganckim zdobieniu miejsca naszego wypoczynku. Posadzona w grupie, może wyznaczać granicę, rosnąć przy ścieżkach; doskonale także się wkomponuje w wielogatunkową rabatę, stanowiąc jedno z średnich pięter.
Szaro zielone liście, są pokryte srebrnym nalotem, który spełnia funkcję ochronną (chroni wrażliwe części przed zbyt mocno operującymi promieniami słonecznymi) oraz spełnia niebagatelną rolę w procesie transpiracji, częściowo hamując zbyt dużą ilość wyparowującej wody.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Plectranthus_argentatus
Silver spurflower.eng
 |
| Plectranthus argentatus - (Plektrantus srebrzysty) |
Mamy do czynienia z rośliną wieloletnią. Jednak nie tolerującą temperatur minusowych, stąd na naszej szerokości geograficznej, jest najczęściej prowadzona jako roślina
jednoroczna. (Plektrantus srebrzysty), najpierw w stanie dzikim rósł na kontynencie australijskim, tam, gdzie jest przefiltrowane przez wyższe rośliny dzienne światło, wysoka wilgotność powietrza i stały średni poziom wilgotności zasobnego w substancje odżywcze podłoża. Obecnie, ze względu na swoją dekoracyjność, roślina uprawiana jest na wielu innych kontynentach (m.in.: Ameryka Północna, Azja, Europa).
Młode egzemplarze pozyskujemy poprzez wysiew nasion, albo pobranie i ukorzenienie sadzonek zielnych z rośliny, u której rozpoczyna się czas kwitnienia. Młodziaki, do kolejnej wiosny trzymamy pod dachem, w pomieszczeniu z dostępem promieni słonecznych, tam, gdzie panują temperatury na plusie (najlepiej 6 do 14°C) i dbamy o regularne, niewielkie dostawy wody. Chodzi o to, aby nie doprowadzić do przelania, ani do zasuszenia zwiększających swą objętość brył korzeniowych. Dostarczana woda, zawsze powinna być w przybliżonej temperaturze do tej, jaka panuje w otoczeniu roślin.
W miejsce docelowe w ogrodzie, czy w donicy na tarasie (podwórzu, balkonie), lokujemy, gdy minie zagrożenie powrotu wiosennych przymrozków. Plant, zaczyna wchodzić na wyższe obroty. Poza zapewnieniem przynajmniej średnio żyznego podłoża, zaczynamy nawożenie.
 |
| Plectranthus argentatus - (Plektrantus srebrzysty) |
Używamy nawozu wieloskładnikowego z przeznaczeniem dla bylin.Stosujemy go według wytycznych na etykiecie. Jeśli interesuje nas wyłącznie zadbanie o bogaty efekt srebrzystych ozdób, usuwamy regularnie nierozkwitnięte kwiatostany. To na pewno przyczyni się do zagęszczenia pokroju rośliny. Jeśli zachowamy kwiaty, wiadomo, swoją witalność bylina rozgospodaruje i na te części. Przekwitnięte, poniszczone, połamane części, regularnie usuwamy. Wówczas, jeśli nawet to roślina jednoroczna, zachowa reprezentacyjny wygląd aż do pierwszych jesiennych przymrozków.
W czasie lata, choć gatunek ten znosi czasowe susze, nie zapominajmy o dodatkowym dostarczaniu wody. Optymalne warunki to takie, gdy kolejna dostawa, gdy wierzchnia warstwa podłoża przesuszona. Ekspozycja jasna, najkorzystniejszy, tak zwany 'jasny cień'. Czyli na pewno nie tam, gdzie w godzinach południowych świeci najmocniej słońce (popalone części, zahamowanie wzrostu) i nie tam, gdzie zbyt cienista miejscówka (nieestetycznie wydłużone, łysiejące pędy).
W zależności od odmiany, dorosły egzemplarz osiąga wysokość pomiędzy 60, a 90 centymetrami i podobną szerokość. Jest to więc roślina widoczna, która może odegrać istotną role w eleganckim zdobieniu miejsca naszego wypoczynku. Posadzona w grupie, może wyznaczać granicę, rosnąć przy ścieżkach; doskonale także się wkomponuje w wielogatunkową rabatę, stanowiąc jedno z średnich pięter.
Szaro zielone liście, są pokryte srebrnym nalotem, który spełnia funkcję ochronną (chroni wrażliwe części przed zbyt mocno operującymi promieniami słonecznymi) oraz spełnia niebagatelną rolę w procesie transpiracji, częściowo hamując zbyt dużą ilość wyparowującej wody.
 |
| Plectranthus argentatus - (Plektrantus srebrzysty) |
 |
| Plectranthus argentatus - (Plektrantus srebrzysty) |
 |
| Plectranthus argentatus - (Plektrantus srebrzysty) |
 |
| Plectranthus argentatus - (Plektrantus srebrzysty) |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Plectranthus_argentatus
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz