Alpinia purpurowa,w tropikach, jest byliną tworzącą gęsty pokrój. Pochodzi z Malezji (Papua Nowa Gwinea) i południowo-zachodniego Pacyfiku. Przy optymalnych warunkach, może osiągnąć wysokość 2.5 metra i podobną szerokość. Ze względu na swe atrakcyjne odsłony (liście, kwiatostany) i niekłopotliwą pielęgnację, została tam wprowadzona do ogrodów jako roślina ozdobna. W naszej strefie klimatycznej, gatunek ten, możemy prowadzić w uprawie pojemnikowej. Nie byłaby to pierwszy 'doniczkowiec' z egzotyczną żywą ozdobą, także warto bliżej przyjrzeć się tej roślinie.
Red ginger.eng
Zerowa tolerancja temperatur minusowych, ekspozycja w tak zwanym 'jasnym cieniu', wysoki stopień wilgotności powietrza i stały średni podłoża. Przy uprawie w mieszkaniach, w przestrzeniach biurowych, oczywiście, nie osiągniemy tak spektakularnych rozmiarów, jakie mają miejsce, gdy ta żywa ozdoba rośnie bezpośrednio w gruncie w ciepłym klimacie. Ale dorosły egzemplarz, który ma
do metra wysokości i do metra szerokości - to także ogromny powód do zadowolenia, szczególnie, gdy na tle okazałych podłużnych zielonych liści, dadzą pokaz kłody z ognistymi podsadkami w roli głównej. Na miejsce przekwitniętych ozdób, zawiązują się kuliste torebki, a w nich dojrzewają nasiona.
To właśnie z nich, albo poprzez podział kłącza, możemy pozyskać młode egzemplarze.
Na macierzystych terenach, 'chwyta' światło spomiędzy wyższych roślinnych pięter,więc nie wystawiamy 'doniczkowca' na bezpośrednio operujące słoneczne promienie.
Pojemnik z odpływem, nie musi być wysoki, za to dobrze, gdy szerszy. Najlepiej zabieg przesadzania wykonywać wiosną, każdego roku. Na spód pojemnika, wsypujemy trzy, cztery centymetry żwirku (warstwa drenażu). Następnie ziemię ogrodową, którą przemieszamy wcześniej z organicznym kompostem (najmniej wyszukana opcja). Podłoże próchniczne, średnio żyzne, więc jeśli jest sposobność, dokonajmy zakupu gotowej mieszanki z przeznaczeniem dla roślin egzotycznych. Odczyn pH gleby, neutralny, albo o niewielkim zakwaszeniu.
Najbardziej pożądana, wysoka wilgotność powietrza (60%). Czyli, zimą, bliskość działających kaloryferów wykluczona. Korzystnie wpłynie ustawienie doniczki na podstawku wypełnionym kamieniami, gdzie do połowy zanurzone będą w wodzie. Kilka wypełnionych nawilżaczy, 'wykona dobrą robotę' i dla nas, i dla rośliny. Posiadacze akwarium, mogą dla tego gatunku alipinii, znaleźć 'miejscówkę' w jego bliskości.
Jeśli decydujemy się na zraszanie, to tylko w wypadku, gdy dysponujemy rozpylaczem z bardzo drobnymi oczkami; to ma być mgiełka, a nie wielkie krople opadające na dekoracyjne liście. Woda do podlewania, miękka; deszczówka, bądź przegotowana; zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny.
Bez zalewania korzeni, należy zachować stałą średnią wilgotności podłoża. Zaraz, gdy wyschną plamy na powierzchni podłoża, dostarczamy niewielką, świeżą dostawę płynu (sprawdźmy palcem). Po jakimś czasie poznamy naturę naszej tropikalnej Pięknotki i będziemy dokładnie wiedzieli, w jakim czasie i w jakiej ilości dostarczać jej życiodajny płyn. Dopuszczenie do przesuszenia bryły korzeniowej (nieregularne podlewanie ,ze zbyt suchym powietrzem w otoczeniu), to skazanie rośliny na pewny niebyt. Nie zostawiamy wody na podstawku, chyba, że zastosujemy technikę z 'mokrymi kamieniami'.
Przy corocznym przesadzaniu w nowe, niewyjałowione podłoże, nie musimy nawozić. Jeśli jednak, mamy życzenie podziwiać kwitnienie, nawóźmy. Po wiosennym przesadzeniu, odczekajmy dwa tygodnie i rozpocznijmy 'dokarmianie'. Róbmy to raz w miesiącu, nawozem wieloskładnikowym w płynie, bądź w granulacie przeznaczonym dla roślin 'domowych' (ilość, według wskazań na etykiecie). Temperatura otoczenia tej rośliny, nie powinna spadać poniżej 12°C, górna granica, to nawet ponad 25°C, oczywiście w sprzyjającym zacienionym miejscu i przy odpowiednim poziomie wilgotności otoczenia. Z początkiem listopada, do końca lutego, gdy plant wchodzi w stan spoczynku, możemy przenieść go do pomieszczenia, gdzie nie ma ogrzewania, a temperatura właśnie oscyluje pomiędzy 14, a 18°C. Gdy niższa temperatura, nie zmieniamy częstotliwości, ale ilość podlewania (na mniej obfite). Choć żywotność kolejnego sezonu wegetacyjnego alpinii purpurowej rozpocznie się z początkiem marca, z przesadzaniem do świeżego podłoża, a być może i z podziałem bryły, powstrzymajmy się do końca tego miesiąca.
Części starzejące się, nieestetycznie wyglądające, przekwitnięte kwiatostany,usuwamy regularnie.
Zabiegiem, który korzystnie wpłynie na utrzymanie naszej liściowej tropikalnej kompozycji w doskonałej formie, na pewno będzie dbałość o czystość liści. Są one znacznych rozmiarów i jeśli chcemy podziwiać ich błyszczącą, zieloną szatę, od czasu do czasu, zraszajmy je rozpylaczem o drobnych oczkach. Zabieg w zupełności powinien wystarczyć, aby te części rośliny były czyste i zdrowo się rozwijały. Możemy też co trzy, cztery miesiące zapewnić roślinie kąpiel. Zadbane, pozbawione kurzu, będą lśniące i pełne witalności. W ciepłe miesiące, nie ma problemu, osłaniamy folią donicę i przy użyciu natrysku zmywamy nieczystości. Oczywiście, wskazana jest rozwaga i delikatność. Czy to w warunkach domowych, czy na letnisku, raz, używając gąbeczki przecieramy liść od wewnątrz do zewnątrz, a dwa nigdy nie przeprowadzamy kąpieli w pełnym słońcu. Mokry liść po wyschnięciu może być pełen nieatrakcyjnych plam ( podobny efekt jak przy użyciu rozpylacza ze zbyt dużymi otworami), ustawiamy więc doniczkę w cieniu, czysty listek, po kilku godzinach nabierze błysku i bardziej wyrazistego koloru.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Alpinia_purpurowa
https://nl.wikipedia.org/wiki/Alpinia
https://en.wikipedia.org/wiki/Alpinia_purpurata
Red ginger.eng
 |
| Alpinia purpurata - Alpinia purpurowa - Alpinia.nl |
Zerowa tolerancja temperatur minusowych, ekspozycja w tak zwanym 'jasnym cieniu', wysoki stopień wilgotności powietrza i stały średni podłoża. Przy uprawie w mieszkaniach, w przestrzeniach biurowych, oczywiście, nie osiągniemy tak spektakularnych rozmiarów, jakie mają miejsce, gdy ta żywa ozdoba rośnie bezpośrednio w gruncie w ciepłym klimacie. Ale dorosły egzemplarz, który ma
do metra wysokości i do metra szerokości - to także ogromny powód do zadowolenia, szczególnie, gdy na tle okazałych podłużnych zielonych liści, dadzą pokaz kłody z ognistymi podsadkami w roli głównej. Na miejsce przekwitniętych ozdób, zawiązują się kuliste torebki, a w nich dojrzewają nasiona.
To właśnie z nich, albo poprzez podział kłącza, możemy pozyskać młode egzemplarze.
Na macierzystych terenach, 'chwyta' światło spomiędzy wyższych roślinnych pięter,więc nie wystawiamy 'doniczkowca' na bezpośrednio operujące słoneczne promienie.
Pojemnik z odpływem, nie musi być wysoki, za to dobrze, gdy szerszy. Najlepiej zabieg przesadzania wykonywać wiosną, każdego roku. Na spód pojemnika, wsypujemy trzy, cztery centymetry żwirku (warstwa drenażu). Następnie ziemię ogrodową, którą przemieszamy wcześniej z organicznym kompostem (najmniej wyszukana opcja). Podłoże próchniczne, średnio żyzne, więc jeśli jest sposobność, dokonajmy zakupu gotowej mieszanki z przeznaczeniem dla roślin egzotycznych. Odczyn pH gleby, neutralny, albo o niewielkim zakwaszeniu.
Najbardziej pożądana, wysoka wilgotność powietrza (60%). Czyli, zimą, bliskość działających kaloryferów wykluczona. Korzystnie wpłynie ustawienie doniczki na podstawku wypełnionym kamieniami, gdzie do połowy zanurzone będą w wodzie. Kilka wypełnionych nawilżaczy, 'wykona dobrą robotę' i dla nas, i dla rośliny. Posiadacze akwarium, mogą dla tego gatunku alipinii, znaleźć 'miejscówkę' w jego bliskości.
 |
| Alpinia purpurata - Alpinia purpurowa |
Jeśli decydujemy się na zraszanie, to tylko w wypadku, gdy dysponujemy rozpylaczem z bardzo drobnymi oczkami; to ma być mgiełka, a nie wielkie krople opadające na dekoracyjne liście. Woda do podlewania, miękka; deszczówka, bądź przegotowana; zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny.
Bez zalewania korzeni, należy zachować stałą średnią wilgotności podłoża. Zaraz, gdy wyschną plamy na powierzchni podłoża, dostarczamy niewielką, świeżą dostawę płynu (sprawdźmy palcem). Po jakimś czasie poznamy naturę naszej tropikalnej Pięknotki i będziemy dokładnie wiedzieli, w jakim czasie i w jakiej ilości dostarczać jej życiodajny płyn. Dopuszczenie do przesuszenia bryły korzeniowej (nieregularne podlewanie ,ze zbyt suchym powietrzem w otoczeniu), to skazanie rośliny na pewny niebyt. Nie zostawiamy wody na podstawku, chyba, że zastosujemy technikę z 'mokrymi kamieniami'.
Przy corocznym przesadzaniu w nowe, niewyjałowione podłoże, nie musimy nawozić. Jeśli jednak, mamy życzenie podziwiać kwitnienie, nawóźmy. Po wiosennym przesadzeniu, odczekajmy dwa tygodnie i rozpocznijmy 'dokarmianie'. Róbmy to raz w miesiącu, nawozem wieloskładnikowym w płynie, bądź w granulacie przeznaczonym dla roślin 'domowych' (ilość, według wskazań na etykiecie). Temperatura otoczenia tej rośliny, nie powinna spadać poniżej 12°C, górna granica, to nawet ponad 25°C, oczywiście w sprzyjającym zacienionym miejscu i przy odpowiednim poziomie wilgotności otoczenia. Z początkiem listopada, do końca lutego, gdy plant wchodzi w stan spoczynku, możemy przenieść go do pomieszczenia, gdzie nie ma ogrzewania, a temperatura właśnie oscyluje pomiędzy 14, a 18°C. Gdy niższa temperatura, nie zmieniamy częstotliwości, ale ilość podlewania (na mniej obfite). Choć żywotność kolejnego sezonu wegetacyjnego alpinii purpurowej rozpocznie się z początkiem marca, z przesadzaniem do świeżego podłoża, a być może i z podziałem bryły, powstrzymajmy się do końca tego miesiąca.
Części starzejące się, nieestetycznie wyglądające, przekwitnięte kwiatostany,usuwamy regularnie.
Zabiegiem, który korzystnie wpłynie na utrzymanie naszej liściowej tropikalnej kompozycji w doskonałej formie, na pewno będzie dbałość o czystość liści. Są one znacznych rozmiarów i jeśli chcemy podziwiać ich błyszczącą, zieloną szatę, od czasu do czasu, zraszajmy je rozpylaczem o drobnych oczkach. Zabieg w zupełności powinien wystarczyć, aby te części rośliny były czyste i zdrowo się rozwijały. Możemy też co trzy, cztery miesiące zapewnić roślinie kąpiel. Zadbane, pozbawione kurzu, będą lśniące i pełne witalności. W ciepłe miesiące, nie ma problemu, osłaniamy folią donicę i przy użyciu natrysku zmywamy nieczystości. Oczywiście, wskazana jest rozwaga i delikatność. Czy to w warunkach domowych, czy na letnisku, raz, używając gąbeczki przecieramy liść od wewnątrz do zewnątrz, a dwa nigdy nie przeprowadzamy kąpieli w pełnym słońcu. Mokry liść po wyschnięciu może być pełen nieatrakcyjnych plam ( podobny efekt jak przy użyciu rozpylacza ze zbyt dużymi otworami), ustawiamy więc doniczkę w cieniu, czysty listek, po kilku godzinach nabierze błysku i bardziej wyrazistego koloru.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Alpinia_purpurowa
https://nl.wikipedia.org/wiki/Alpinia
https://en.wikipedia.org/wiki/Alpinia_purpurata
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz