Cyprys arizoński, bez wątpienia doda charakteru naszemu przestrzeni. Doskonale komponuje się z drzewami liściastymi, oraz niższymi piętrami roślin. Czy to w nasadzeniach indywidualnych, czy jako wyższy, formowany żywopłot - spełnia swoje zadanie w 100%, cały rok zdobi.
Arizona cypress.eng
Naturalnie rośnie na kontynencie Ameryki Północnej (nazwa nas o tym jak najbardziej informuje), na terenach powyżej 1300 metrów. Dorosłe egzemplarze, o wąskostożkowych pokrojach i bogatych koronach, wzrastają na ponad 20 metrów wysokości.
Obecnie stworzono kilka odmian, w tym karłowe. Więc nawet, gdy jesteśmy właścicielami niewielkiego ogrodu, zamiast wysokiego drzewa, możemy zaprosić do siebie niższe wydanie tej
rośliny. I nie musimy pozostawić go ot, aby rósł i był; cyprys arizoński, doskonale nadaje się do kształtowania (wspomniane już żywopłoty, tworzenie 'poduch', spiralnych wzorów itp.).
Cięcie wiosną, sanitarno-kształtujące, przed rozpoczęciem wydłużania pąków. Ale nie wtedy, gdy silne mrozy, roślina ta nie charakteryzuje się zbyt wysoka mrozoodpornością. Oraz cięcie wsteczne w czerwcu, wtedy realnie wpłyniemy na zagęszczenie pokroju.
O maleństwa, pod tym względem dbamy szczególnie, pierwsze dwa sezony możemy pielęgnować w donicy (z odpływem), którą na zimę przenosimy do chłodnego pomieszczenia z dostępem do dziennego światła. Podlewamy wodą o temperaturze panującej w otoczeniu, tak, aby nie dopuścić do przesuszenia bryły korzeniowej.Wiosną hartujemy i przenosimy na letnisko (możemy w donicy wkopać do gruntu). Po dwóch sezonach, zostawiamy w miejscu stałym, ale 'opatulamy'. Podsypujemy kopczykiem ziemi (około 20 centymetrowym), jeśli uznamy, że przyda się kurteczka , użyjmy agrowłókniny, albo innego materiału, który powstrzyma śnieg i 'lodowate' opady, ale nie zablokuje wentylacji świeżego powietrza.
Cyprys arizoński ma młode zielone, starsze szarawe,albo wpadające w niebieski kolor niewielkie łuski. Przy optymalnych warunkach uprawy, ich pokrój jest gęsty i tworzy miłą dla oka prezentację. Kwiaty są męskie (żółte) i żeńskie (szarozielone, niebieskozielone), odróżnimy je na pewno po tym, że rozwijają się w gdzie indziej. Męskie na końcach pędów, żeńskie na gałązkach. Szyszki są niewielkie, zaokrąglone, ciemnobrązowe, bardzo długo utrzymują się na drzewie.
Kora u dojrzałego egzemplarza wygląda, można by rzec, bardzo 'szacownie'. Bruzdy i jej szorstkość, ukazują, że pierwsza błyszcząca młodość (kora) już za nią. Możemy to wykorzystać jako atut, przyciąć, wyeksponować, nadać naszej roślinie orientalnej urody.
Ze względu na dość duże zagrożenie przemarznięciem, zaleca się nasadzenia w słonecznych, osłoniętych od zimnych wiatrów miejscach (w otulinie wyższych roślin). Małe wymagania glebowe i wilgotnościowe nie uprzykrzą drzewku życia tak, jak może uczynić to mróz.
Ten gatunek cyprysu, będzie dobrze się czuł w glebach próchnicznych, o pH lekko kwaśnym, gdzie umiarkowany stopień wilgotności. Przetrzyma wiele, ale w czasie suszy, podlewając inne rośliny, dostarczmy i jemu tego życiodajnego płynu. Dobrze jest ściółkować (przesuszona drobna korowina, drobny węgiel). Ta warstwa latem ma realny wpływ na mniejsze wyparowanie wody, a w bezśnieżną zimę, stanowi kołderkę dla podziemnych części rośliny, a co za tym idzie dla zdrowego rozpoczęcia kolejnego sezonu.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Cupressus_arizonica
https://pl.wikipedia.org/wiki/Cyprys_arizo%C5%84ski
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cupressus
Arizona cypress.eng
 |
| Cupressus arizonica - Cyprys arizoński - Cypres, Amerikaanse cypres |
Naturalnie rośnie na kontynencie Ameryki Północnej (nazwa nas o tym jak najbardziej informuje), na terenach powyżej 1300 metrów. Dorosłe egzemplarze, o wąskostożkowych pokrojach i bogatych koronach, wzrastają na ponad 20 metrów wysokości.
Obecnie stworzono kilka odmian, w tym karłowe. Więc nawet, gdy jesteśmy właścicielami niewielkiego ogrodu, zamiast wysokiego drzewa, możemy zaprosić do siebie niższe wydanie tej
rośliny. I nie musimy pozostawić go ot, aby rósł i był; cyprys arizoński, doskonale nadaje się do kształtowania (wspomniane już żywopłoty, tworzenie 'poduch', spiralnych wzorów itp.).
Cięcie wiosną, sanitarno-kształtujące, przed rozpoczęciem wydłużania pąków. Ale nie wtedy, gdy silne mrozy, roślina ta nie charakteryzuje się zbyt wysoka mrozoodpornością. Oraz cięcie wsteczne w czerwcu, wtedy realnie wpłyniemy na zagęszczenie pokroju.
O maleństwa, pod tym względem dbamy szczególnie, pierwsze dwa sezony możemy pielęgnować w donicy (z odpływem), którą na zimę przenosimy do chłodnego pomieszczenia z dostępem do dziennego światła. Podlewamy wodą o temperaturze panującej w otoczeniu, tak, aby nie dopuścić do przesuszenia bryły korzeniowej.Wiosną hartujemy i przenosimy na letnisko (możemy w donicy wkopać do gruntu). Po dwóch sezonach, zostawiamy w miejscu stałym, ale 'opatulamy'. Podsypujemy kopczykiem ziemi (około 20 centymetrowym), jeśli uznamy, że przyda się kurteczka , użyjmy agrowłókniny, albo innego materiału, który powstrzyma śnieg i 'lodowate' opady, ale nie zablokuje wentylacji świeżego powietrza.
 |
| Cupressus arizonica - Cyprys arizoński - Amerikaanse cypres |
Cyprys arizoński ma młode zielone, starsze szarawe,albo wpadające w niebieski kolor niewielkie łuski. Przy optymalnych warunkach uprawy, ich pokrój jest gęsty i tworzy miłą dla oka prezentację. Kwiaty są męskie (żółte) i żeńskie (szarozielone, niebieskozielone), odróżnimy je na pewno po tym, że rozwijają się w gdzie indziej. Męskie na końcach pędów, żeńskie na gałązkach. Szyszki są niewielkie, zaokrąglone, ciemnobrązowe, bardzo długo utrzymują się na drzewie.
Kora u dojrzałego egzemplarza wygląda, można by rzec, bardzo 'szacownie'. Bruzdy i jej szorstkość, ukazują, że pierwsza błyszcząca młodość (kora) już za nią. Możemy to wykorzystać jako atut, przyciąć, wyeksponować, nadać naszej roślinie orientalnej urody.
Ze względu na dość duże zagrożenie przemarznięciem, zaleca się nasadzenia w słonecznych, osłoniętych od zimnych wiatrów miejscach (w otulinie wyższych roślin). Małe wymagania glebowe i wilgotnościowe nie uprzykrzą drzewku życia tak, jak może uczynić to mróz.
Ten gatunek cyprysu, będzie dobrze się czuł w glebach próchnicznych, o pH lekko kwaśnym, gdzie umiarkowany stopień wilgotności. Przetrzyma wiele, ale w czasie suszy, podlewając inne rośliny, dostarczmy i jemu tego życiodajnego płynu. Dobrze jest ściółkować (przesuszona drobna korowina, drobny węgiel). Ta warstwa latem ma realny wpływ na mniejsze wyparowanie wody, a w bezśnieżną zimę, stanowi kołderkę dla podziemnych części rośliny, a co za tym idzie dla zdrowego rozpoczęcia kolejnego sezonu.
 |
| Cupressus arizonica - Cyprys arizoński - Amerikaanse cypres |
 |
| Cupressus arizonica - Cyprys arizoński - Amerikaanse cypres |
 |
| Cupressus arizonica - Cyprys arizoński - Amerikaanse cypres |
 |
| Cupressus arizonica - Cyprys arizoński - Amerikaanse cypres |
 |
| Cupressus arizonica - Cyprys arizoński - Amerikaanse cypres |
 |
| Cupressus arizonica - Cyprys arizoński - Amerikaanse cypres |
 |
| Cupressus arizonica - Cyprys arizoński - Amerikaanse cypres |
Cupressus macrocarpa - Cyprys wielkoszyszkowy - Montereycipres ( foto )
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Cupressus_arizonica
https://pl.wikipedia.org/wiki/Cyprys_arizo%C5%84ski
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cupressus
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz