Świerk, wcześniej był znany i kojarzony wyłącznie jako wysokie drzewo iglaste. Dzięki transportowi sadzonek różnych gatunków z wielu kontynentów oraz współcześnie, poprzez tworzenie nowych kultywarów i wariacji, poznajemy to drzewo w wielu, tak często mile zaskakujących, bardzo dekoracyjnych odsłonach.
Spruce.eng
Świerk, to dziś także, przy wysokich drzewach (w Polsce najwyższe ma około 60 metrów wysokości), drzewka karłowe i niskie krzewy. Kolor igieł zielony, zielono-niebieski, zielono-siwy, niebieski, siwy, zielono-żółty, zielono-złoty. Wiele gatunków jest bardzo plastycznym materiałem. Nawet w niewielkich ogrodach możemy wybrać satysfakcjonującą nas
odmianę, którą będziemy przycinać i formować.
Charakterystyczną cechą, odróżniającą ten rodzaj od innych drzew iglastych, są zwieszające szyszki. Pomimo płytkiego systemu korzeniowego, nie jest przyjaźnie postrzegany przez niższe rośliny w lesie, ponieważ skrada światło prawie wyłącznie dla siebie. Jedynie niektóre gatunki grzybów (np., czubajki, pieprzniki jadalne, gąski jadalne), są na tyle mało wymagające, że mało światła dziennego i zakwaszone podłoże przez tego iglaka, jest dla ich rozwoju warunkami jak najbardziej sprzyjającymi.
Niższe świerkowe iglaki, mogą stanowić pożądaną naturalną otulinę dla bylinowej kolorowej rabaty. Część tych roślin jest zimozielona, a dzięki osłonie z iglastych gałązek, zachowuje dobrą formę i bogaty pokrój.
Spruce.eng
Świerk, to dziś także, przy wysokich drzewach (w Polsce najwyższe ma około 60 metrów wysokości), drzewka karłowe i niskie krzewy. Kolor igieł zielony, zielono-niebieski, zielono-siwy, niebieski, siwy, zielono-żółty, zielono-złoty. Wiele gatunków jest bardzo plastycznym materiałem. Nawet w niewielkich ogrodach możemy wybrać satysfakcjonującą nas
odmianę, którą będziemy przycinać i formować.
Charakterystyczną cechą, odróżniającą ten rodzaj od innych drzew iglastych, są zwieszające szyszki. Pomimo płytkiego systemu korzeniowego, nie jest przyjaźnie postrzegany przez niższe rośliny w lesie, ponieważ skrada światło prawie wyłącznie dla siebie. Jedynie niektóre gatunki grzybów (np., czubajki, pieprzniki jadalne, gąski jadalne), są na tyle mało wymagające, że mało światła dziennego i zakwaszone podłoże przez tego iglaka, jest dla ich rozwoju warunkami jak najbardziej sprzyjającymi.
Niższe świerkowe iglaki, mogą stanowić pożądaną naturalną otulinę dla bylinowej kolorowej rabaty. Część tych roślin jest zimozielona, a dzięki osłonie z iglastych gałązek, zachowuje dobrą formę i bogaty pokrój.
Picea abies - Świerk pospolity - Fijnspar ( foto ) |
Picea glauca - Świerk biały - Witte spar ( foto ) |
Kilka stuleci temu, współcześnie i zapewne jeszcze przez długi czas w przyszłości, zapach świerkowych gałązek, uginających się od ozdób, będzie kojarzył się nam ze Świętami Bożego Narodzenia. Drzewo to, choćby w ten sposób, na stałe zapisało się w naszej kulturze.
Już na początku XIX wieku, przy opisie świerku, podkreślano jego ogromną dekoracyjność, nie tylko na leśnych obszarach.
Solitery, piękne wyeksponowane pojedyncze nasadzenia, rozjaśnienie ciemniejszych zakątków jaśniejszymi odmianami - spory wachlarz możliwości. Trwałe, niewiele wymagające w temacie uprawy. I bez względu na rozmiar ogrodu, działki, warto dla świerka znaleźć miejsce w swojej przestrzeni.
Picea mariana - Świerk czarny - Zwarte sparren ( foto ) |
Picea omorika - Świerk serbski - Servische spar ( foto ) |
Picea orientalis - Świerk kaukaski, świerk wschodni - Kaukasische spar ( foto )
|
Picea pungens - Świerk kłujący, Ś.srebrny - Blauwspar ( foto ) |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Spruce
https://nl.wikipedia.org/wiki/Spar
https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awierk
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz