Świerk czarny, jako gatunek, poza dzikimi, naturalnymi siedliskami, kiedyś, ze względu na swój stożkowaty pokrój i wysokość do 20 metrów, spotykany w parkach i w kompleksach zieleni miejskiej. Dziś, gdy mamy wybór w jego odmianach, iglak staje się coraz popularniejszy w ogrodowych przestrzeniach. Jego całoroczna, atrakcyjna w kolorze szata, różnorodne formy (krzewiasta, drzewiasta), to mocne atuty za tym, by być może zaprosić go do siebie.
Black spruce.eng
Nie mamy do czynienia z rośliną bardzo wymagającą. Nie jest to równoznaczne z tym, aby posadzić byle gdzie i pozostawić tę żywą ozdobę samą sobie.
Czy sadzony pojedynczo, czy też w gęstych szpalerach i osłonach niewymagających cięcia, świerk czarny będzie widoczny. Nie chodzi o to, aby za każdym razem
wybijał się na pierwsze miejsce, pod względem dekoracyjności, czasami jako tło dla bylin, czy kwitnących niższych krzewów, będzie tym dopełnieniem, które całości nada elegancji i 'wiecznego' koloru.
U gatunku, miękkie, krótkie zielono szare igły. Pocierając je, poczujemy delikatny cytrusowy zapach. Szyszki także niewielkie, o purpurowo brązowym kolorze, mogą wisieć na pędach wiele sezonów (oczywiście, w górnych partiach, podobnie jak u innych gatunków świerku).
Wymagania glebowe i wilgotnościowe przeciętne. Podłoże średnio żyzne, o odczynie pH delikatnie zakwaszonym; lepsza miejscówka, gdzie czasami będzie bardziej mokro, niż zacznie doskwierać susza. W czasie upałów, nie zapominamy o podlewaniu (dotyczy 'młodzików', starsze iglaki są zahartowane). Bardzo wysoka odporność na mróz (USDA 1-8), niemniej zaleca się ochronę młodych sadzonek. Wskazane ściółkowanie, (zmniejszenie transpiracji wody, odpada odchwaszczanie). U niektórych odmian dolne pędy, delikatnie pokładające się na ziemi, jest bardzo łatwo ukorzenić (nowe egzemplarze).
Przy ekspozycji, optymalny tak zwany 'jasny cień', roślina również świetnie poradzi sobie w bardziej zacienionych ogrodowych zakątkach. Nawozimy dwukrotnie, wczesną wiosną wieloskładnikowym nawozem z przeznaczeniem dla iglaków, oraz w połowie sierpnia, ale tym razem wybierzmy nawóz, który w swoim składzie nie posiada azotu (dzięki temu, 'dokarmiona' roślina, naturalnym rytmem wejdzie w stan spoczynku).
Jeśli nie dysponujemy nawozem przeznaczonym dla iglaków, w kwietniu możemy posiłkować się
kompostem (humusem, krowiakiem). Wówczas, okrąg wokół, krzewu, czy wokół okręgu korony drzewka, obkopujemy kilkunastoma płytkimi dołkami, które wypełniamy 'zasilaniem'.
W kwietniu dokonujemy cięcia sanitarnego, usuwamy poniszczone, przemarznięte, połamane gałązki.
Przykłady eleganckich odmian:
* Świerk czarny 'Nana', odmiana karłowa, pokrój kulisty. Po 10 latach osiąga 40 cm wysokości i 90 szerokości. Szaroniebieskie krótkie igły.
* Świerk czarny 'Beissneri', bogaty stożkowaty pokrój, powolny wzrost - docelowa wysokość pomiędzy 3, a 5 m. Początkowo krzew, później drzewo. Krótkie, sztywne, szarozielone igły. Może być zastosowany jako wyeksponowany soliter, albo do nieformalnej nieprzycinanej grupy.
* Świerk czarny 'Aurea', parafrazując cytat z jednego z polskich filmów 'Złote, a skromne' - tymi słowami można najbardziej oddać 'charakter' i urodę tej odmiany. Pokrój bogaty, wąski, stożkowy. Roślina wolno rosnąca, docelowa wysokość pomiędzy 6, a 8 m. Igły krótkie, tylko 6-12 mm, wąskie, wiosną na młodych przyrostach złociste, przez resztę roku niebieskawozielone ze złotym połyskiem, pokryte woskowym nalotem.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Picea_mariana
https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awierk_czarny
Black spruce.eng
 |
| Picea mariana - Świerk czarny - Zwarte sparren |
Nie mamy do czynienia z rośliną bardzo wymagającą. Nie jest to równoznaczne z tym, aby posadzić byle gdzie i pozostawić tę żywą ozdobę samą sobie.
Czy sadzony pojedynczo, czy też w gęstych szpalerach i osłonach niewymagających cięcia, świerk czarny będzie widoczny. Nie chodzi o to, aby za każdym razem
wybijał się na pierwsze miejsce, pod względem dekoracyjności, czasami jako tło dla bylin, czy kwitnących niższych krzewów, będzie tym dopełnieniem, które całości nada elegancji i 'wiecznego' koloru.
U gatunku, miękkie, krótkie zielono szare igły. Pocierając je, poczujemy delikatny cytrusowy zapach. Szyszki także niewielkie, o purpurowo brązowym kolorze, mogą wisieć na pędach wiele sezonów (oczywiście, w górnych partiach, podobnie jak u innych gatunków świerku).
Wymagania glebowe i wilgotnościowe przeciętne. Podłoże średnio żyzne, o odczynie pH delikatnie zakwaszonym; lepsza miejscówka, gdzie czasami będzie bardziej mokro, niż zacznie doskwierać susza. W czasie upałów, nie zapominamy o podlewaniu (dotyczy 'młodzików', starsze iglaki są zahartowane). Bardzo wysoka odporność na mróz (USDA 1-8), niemniej zaleca się ochronę młodych sadzonek. Wskazane ściółkowanie, (zmniejszenie transpiracji wody, odpada odchwaszczanie). U niektórych odmian dolne pędy, delikatnie pokładające się na ziemi, jest bardzo łatwo ukorzenić (nowe egzemplarze).
Przy ekspozycji, optymalny tak zwany 'jasny cień', roślina również świetnie poradzi sobie w bardziej zacienionych ogrodowych zakątkach. Nawozimy dwukrotnie, wczesną wiosną wieloskładnikowym nawozem z przeznaczeniem dla iglaków, oraz w połowie sierpnia, ale tym razem wybierzmy nawóz, który w swoim składzie nie posiada azotu (dzięki temu, 'dokarmiona' roślina, naturalnym rytmem wejdzie w stan spoczynku).
Jeśli nie dysponujemy nawozem przeznaczonym dla iglaków, w kwietniu możemy posiłkować się
 |
| Picea mariana - Świerk czarny - Zwarte sparren |
kompostem (humusem, krowiakiem). Wówczas, okrąg wokół, krzewu, czy wokół okręgu korony drzewka, obkopujemy kilkunastoma płytkimi dołkami, które wypełniamy 'zasilaniem'.
W kwietniu dokonujemy cięcia sanitarnego, usuwamy poniszczone, przemarznięte, połamane gałązki.
Przykłady eleganckich odmian:
* Świerk czarny 'Nana', odmiana karłowa, pokrój kulisty. Po 10 latach osiąga 40 cm wysokości i 90 szerokości. Szaroniebieskie krótkie igły.
* Świerk czarny 'Beissneri', bogaty stożkowaty pokrój, powolny wzrost - docelowa wysokość pomiędzy 3, a 5 m. Początkowo krzew, później drzewo. Krótkie, sztywne, szarozielone igły. Może być zastosowany jako wyeksponowany soliter, albo do nieformalnej nieprzycinanej grupy.
* Świerk czarny 'Aurea', parafrazując cytat z jednego z polskich filmów 'Złote, a skromne' - tymi słowami można najbardziej oddać 'charakter' i urodę tej odmiany. Pokrój bogaty, wąski, stożkowy. Roślina wolno rosnąca, docelowa wysokość pomiędzy 6, a 8 m. Igły krótkie, tylko 6-12 mm, wąskie, wiosną na młodych przyrostach złociste, przez resztę roku niebieskawozielone ze złotym połyskiem, pokryte woskowym nalotem.
Picea - Świerk (gatunki) - Spar (soorten) ( foto )
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Picea_mariana
https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awierk_czarny
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz