Haworsja Cooperi , Haworcja C., prezentuje się bardzo elegancko i jest nieczęsto spotykanym sukulentem, co podbija jeszcze bardziej jej atrakcyjność. Całoroczną ozdobę stanowią soczyście zielone rozety. Łodygi są bardzo krótkie, podobnie listne ogonki. Blaszki wyróżniają się
 |
Haworthia - Haworsja - Haworthia.nl Haworthia Cooperi - Haworsja Cooperi Zdjęcie wykonała i udostępniła do publikacji pani Krystyna |
spośród innych z tego rodzaju tym, że ich górne części są uwypuklone (wypukłość wklęsła) i zakończone 'szczecinką'/'ząbkami'. Pod słońce, faktura liści zdaje się być niemal przezroczysta, wtedy też wyraziście widać ciemniejsze żyłkowanie. Kwitnienie ma miejsce na przełomie zimy i wiosny; nie jest
spektakularne i też nie warto zostawiać drobnych zasychających kwiatuszków po to, aby zawiązały się nasiona. Ucinając nisko łodyżki, zaoszczędzimy roślinie substancji odżywczych, które może przeznaczyć na tworzenie młodych części. Zaś egzemplarz bez problemowo rozmnożymy przy przesadzaniu odrywając jedną z listnych kępek. Najbardziej optymalny czas na przesadzanie do świeżego niewyjałowionego podłoża z przeznaczeniem do kaktusów i sukulentów, to kilka tygodni po zakończeniu kwitnienia, (bądź raz w roku). Donica szersza niż wyższa, dobrze, gdy z odpływem ustawiana na podstawku, bądź w osłonce. Roślinę sadzimy w podłożu 'luźnym', jej korzenie nie są zbyt stabilne i potężnie rozrośnięte. Połączenie,
oryginalnego wyglądu z niezbyt wymagającą opieką - to mocne atuty
przemawiające za tym, aby zaprosić ten gatunek haworsji do
swego otoczenia. Nie zapominajmy, przy silniejszych
mechanicznych potarciach, dość łatwo można zniszczyć listki; chrońmy roślinę
także przed przeciągami. Ekspozycja jasna, może być wystawa południowa, ale latem sukulent nie powinien być wystawiony na ostro operujące promienie słoneczne. Liście żółknące, za dużo słońca,
 |
Haworthia Cooperi - Haworsja Cooperi Zdjęcie wykonała i udostępniła do publikacji pani Krystyna |
karłowy pokrój i liście wpadające w głęboką zieleń, bądź brąz, zbyt
duże zacienienie. Brązowożółte śliskie, znaczy egzemplarz przelany - w tej sytuacji, bez względu na porę roku, wyciągamy roślinę z donicy sprawdzamy kondycję części podziemnych. Gdy haworsja do uratowania (brak choroby grzybicznej), wówczas przesadzamy ją do nowego podłoża, usuwamy nieestetyczne listki i zaczynamy w odpowiedzialny sposób dostarczać wodę. Co do poziom wilgotności podłoża - przetrzyma czasowe przesuszenia, nie
poradzi sobie z zalewaniem. W tym konkretnym przypadku, sukulent da nam znać, kiedy będzie bardzo spragniony, listne baloniki będą troszkę skurczone, ale nie czekajmy na takie 'wołanie' o wodę. Ta zawsze w temperaturze zbliżonej do tej,
jaka panuje w otoczeniu rośliny. Najkorzystniejsza woda miękka,
odstała. Dostawa, co kilkanaście dni, gdy wierzchnia warstwa podłoża
bardzo dobrze przesuszona. W czasie upałów,
bądź, gdy na pełnych obrotach kaloryfery (suche powietrze w
pomieszczeniu), posiłkujmy się zwilżaczami; można także doniczkę
ustawić na kamykach 'podlanych' wodą.
Okres wegetacyjny u tego sukulenta trwa przez cały
rok, dlatego tak ważne jest zapewnienie mu temperatur, które nie spadną
poniżej 16°C. Optymalna temperatura w pomieszczeniu, bez dużych dziennych wahań, to 16 do 23°C. Oczywiście, latem wyższe
temperatury 'doniczkowcowi' nie zaszkodzą (dochodzące nawet do 35°C), ale bez bezpośredniego kontaktu z dziennym światłem. Nawozimy
'dokarmiaczem' dla kaktusów i sukulentów, według wskazówek na
etykiecie. Gdy zakończy się kwitnienie, zaprzestajemy dostarczania
substancji odżywczych na kilka tygodni (4 do 6). Późniejsze
przesadzanie, zaczynamy ponownie zasilanie. Na europejskich szerokościach, przy uprawie pojemnikowej, warto
dać roślinie tych kilka tygodni wytchnienia, (gatunek pochodzi z południowej części kontynentu afrykańskiego). Części stare,
nieestetycznie wyglądające, przesuszone, chore - usuwamy regularnie.
 |
Haworthia Cooperi - Haworsja Cooperi Zdjęcie wykonała i udostępniła do publikacji pani Krystyna |
Kaktusy i sukulenty ( foto )
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz