*
 |
| Euphorbia amygdaloides - Wilczomlecz migdałolistny - Amandelwolfsmelk 'Purpurea' |
Wilczomlecz migdałolistny,rosnący w naturalnym środowisku jest spotykany na wielu kontynentach ( europejskim, azjatyckim, afrykańskim). Możemy go wypatrzeć w lasach liściastych. Zjednał sobie sympatyków ogrodnictwa na tyle, że w sprzedaży są teraz hodowlane odmiany tego gatunku. Odnajdzie się w ogrodach w stylu wiejskim, naturalistycznym, jak i w tych minimalistycznych, czy nowoczesnych - wszystko zależy od naszego pomysłu, czy ma być rośliną wyraźnie widoczną, czy komponować się z innymi ogrodowymi pięknościami.
Wood spurge.eng
Bylina ta, w zależności od odmiany osiąga od 30 do 60 centymetrów wysokości. Charakterystycznej dla niej, w wielkiej rodzinie euphorbia jest to, że łodygi są
lekko czerwonawe. Po nasadzeniu, pierwszy rok będzie bez kwiatów, a w drugim pojawią się niepozorne, zielonkawo-żółte ( okres kwitnienia kwiecień - czerwiec ).
Liście mają kolor głębokiej butelkowej zieleni. Późną jesienią, zimą, niewielka część z nich opada, a te które pozostają pięknie się przebarwiają we wszystkich możliwych tonacjach czerwieni i purpury.
Ten gatunek euphorbii, łączy w sobie naturalność z siłą wyrazu. Często więc jest nasadzany w 'dzikich' zakątkach ogrodu , na skalniaku lub na granicy, gdzie delikatnie podkreśla i jednocześnie łączy przejścia.
Do właściwej uprawy, wilczomlecz migdałolistny potrzebuje ciepłego i słonecznego miejsca w ogrodzie ( ostatecznie w półcieniu ). To znaczy, że należy go posadzić tam, gdzie nie spotkają go niesprzyjające mroźne wiatry. Przepuszczalna, o lekkim odczynie zasadowym ziemia, powinna być na tyle wilgotna, aby zawierać wystarczającą ilość substancji odżywczych i minerałów do prawidłowego rozwoju. Nawozimy tę bylinę tylko w czasie wiosny, 'napędzając' ją do efektywnego wdrożenia w okres wegetacyjny ( uniwersalny nawóz do roślin ogrodowych).
W czasie długotrwałej suszy, podlewając inne rośliny, również nie zapomnijmy o wilczomleczu. Wiele roślin jest radzi sobie w niesprzyjających warunkach, jednak mając na uwadze, że rosną w naszym ogrodzie, dbajmy o nie tak, jak one o nas ( gdy kwitną i cieszą oczy, serca i myśli).
Nie jest to roślina wysoce mrozoodporna, odporność stosunkowo umiarkowana. Temperatura poniżej -15°C, to już niebezpieczeństwo. Rozwiązaniem może okazać się kołderka - kilkunastocentymetrowy kopczyk ziemi (około 15), pomiędzy drewniejącymi nabiegającymi czerwienią pędami. Lub posiłkujmy się okładami z gałązek iglaków - w każdym razie, nie pozostawiajmy rośliny samej sobie.
Wood spurge.eng
 |
| Euphorbia amygdaloides - Wilczomlecz migdałolistny - Amandelwolfsmelk |
Bylina ta, w zależności od odmiany osiąga od 30 do 60 centymetrów wysokości. Charakterystycznej dla niej, w wielkiej rodzinie euphorbia jest to, że łodygi są
lekko czerwonawe. Po nasadzeniu, pierwszy rok będzie bez kwiatów, a w drugim pojawią się niepozorne, zielonkawo-żółte ( okres kwitnienia kwiecień - czerwiec ).
Liście mają kolor głębokiej butelkowej zieleni. Późną jesienią, zimą, niewielka część z nich opada, a te które pozostają pięknie się przebarwiają we wszystkich możliwych tonacjach czerwieni i purpury.
Ten gatunek euphorbii, łączy w sobie naturalność z siłą wyrazu. Często więc jest nasadzany w 'dzikich' zakątkach ogrodu , na skalniaku lub na granicy, gdzie delikatnie podkreśla i jednocześnie łączy przejścia.
 |
| Euphorbia amygdaloides - Wilczomlecz migdałolistny - Amandelwolfsmelk 'Purpurea' |
 |
| Euphorbia amygdaloides - Wilczomlecz migdałolistny - Amandelwolfsmelk 'Purpurea' |
Do właściwej uprawy, wilczomlecz migdałolistny potrzebuje ciepłego i słonecznego miejsca w ogrodzie ( ostatecznie w półcieniu ). To znaczy, że należy go posadzić tam, gdzie nie spotkają go niesprzyjające mroźne wiatry. Przepuszczalna, o lekkim odczynie zasadowym ziemia, powinna być na tyle wilgotna, aby zawierać wystarczającą ilość substancji odżywczych i minerałów do prawidłowego rozwoju. Nawozimy tę bylinę tylko w czasie wiosny, 'napędzając' ją do efektywnego wdrożenia w okres wegetacyjny ( uniwersalny nawóz do roślin ogrodowych).
W czasie długotrwałej suszy, podlewając inne rośliny, również nie zapomnijmy o wilczomleczu. Wiele roślin jest radzi sobie w niesprzyjających warunkach, jednak mając na uwadze, że rosną w naszym ogrodzie, dbajmy o nie tak, jak one o nas ( gdy kwitną i cieszą oczy, serca i myśli).
 |
| Euphorbia amygdaloides - Wilczomlecz migdałolistny - Amandelwolfsmelk 'Purpurea' |
Nie jest to roślina wysoce mrozoodporna, odporność stosunkowo umiarkowana. Temperatura poniżej -15°C, to już niebezpieczeństwo. Rozwiązaniem może okazać się kołderka - kilkunastocentymetrowy kopczyk ziemi (około 15), pomiędzy drewniejącymi nabiegającymi czerwienią pędami. Lub posiłkujmy się okładami z gałązek iglaków - w każdym razie, nie pozostawiajmy rośliny samej sobie.
 |
| Euphorbia amygdaloides - Wilczomlecz migdałolistny - Amandelwolfsmelk 'Purpurea' |
 |
| Euphorbia amygdaloides - Wilczomlecz migdałolistny - Amandelwolfsmelk 'Purpurea' |
 |
| Euphorbia amygdaloides - Wilczomlecz migdałolistny - Amandelwolfsmelk 'Purpurea' |
 |
| Euphorbia amygdaloides - Wilczomlecz migdałolistny - Amandelwolfsmelk 'Purpurea' |
 |
| Euphorbia amygdaloides - Wilczomlecz migdałolistny - Amandelwolfsmelk 'Purpurea' |
.jpg) |
| Euphorbia amygdaloides - Wilczomlecz migdałolistny - Amandelwolfsmelk 'Miners Merlot' |
.jpg) |
| Euphorbia amygdaloides - Wilczomlecz migdałolistny - Amandelwolfsmelk 'Miners Merlot' |
.jpg) |
| Euphorbia amygdaloides - Wilczomlecz migdałolistny - Amandelwolfsmelk 'Miners Merlot' |
Euphorbia - Wilczomlecz (gatunki) - Wolfsmelk (soorten) ( foto )
Przypisy:
https://en.wikipedia.org/wiki/Euphorbia_amygdaloides
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wilczomlecz_migda%C5%82olistny
https://nl.wikipedia.org/wiki/Amandelwolfsmelk
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz