Vademecum Interesting Plants: Spathiphyllum wallisii - Skrzydłokwiat Wallisa

Skrzydłokwiat Wallisa, skrzydłolist Wallisa,to kolejna z odsłon rodziny obrazkowatych. Naturalne siedliska rodzaju, to niższe pietra roślinności w strefach klimatu podzwrotnikowego (Ameryka Południowa, Azja). Tak więc, podstawowe uwarunkowania przy uprawie tych roślin, to temperatury

Peace lily.eng

Spathiphyllum wallisii - Skrzydłokwiat Wallisa - Lepelplant

'na plusie', przefiltrowane światło dzienne, stały średni stopień wilgotności zasobnego przepuszczalnego podłoża. Gdy je zapewnimy, skrzydłokwiat Wallisa może kwitnąć nawet dwa razy w ciągu roku; czyli zapowiada się kilkunastotygodniowy kwietny spektakl. Niepozorne kwiaty zebrane są w kolbiasty kwiatostan otoczony jasnym 'żagielkiem', który w rzeczywistości jest przekształconym liściem. Kwiatostany

wznoszą się ponad zielonym listnym tłem, w zależności od odmiany, na wysokości od 30 do 50 centymetrów. Gdy kwiatostan ściemnieje, a spathe zżółknie, należy pęd przyciąć nisko przy ziemi. To zaoszczędzi roślinie energii, którą może wówczas przeznaczyć na tworzenie nowych części. Regularnie usuwamy części zniszczone, zestarzałe.

Roślinę tę można wyeksponować jako soliter, albo w kilka sztuk ustawić w grupie. Zbyt blisko ekspozycji południowej, zbyt blisko działających zimą grzejników - żółknące, zasychające końcówki liści i słabe kwitnienie. Zbyt jałowe podłoże, za mały pojemnik, za wysoki/za niski stopień wilgotności podłoża, także brak witalnego rozwoju i zagrożenie pojawienia się chorób grzybicznych, (śliskie brunatne plamy na liściach, nadgniwające brzydko pachnące części podziemne).

Młodziki, domowym sposobem najprościej pozyskać przy przeprowadzaniu przesadzania roślin do świeżego niewyjałowionego podłoża. Skrzydłokwiat 'lubi sobie podjeść i popić', dlatego wskazanie, aby zabieg ten przeprowadzać rok rocznie; najlepiej kilka tygodni po zakończeniu 'zimowego' kwitnienia.

Spathiphyllum wallisii - Skrzydłokwiat Wallisa - Lepelplant
Podział, przesadzanie

Robimy 'przegląd' bryły korzeniowej, gdy zdrowa - skracamy najdrobniejsze korzenie o połowę (odkażonym narzędziem). Roślinę lokujemy w pojemniku z odpływem, gdzie pierwsza warstwa to drenaż 3 do 5 centymetrów kulek styropianowych (żwirku, kamyków), następnie luźna mieszanka do roślin uprawianych w domu. Warto do mieszanki dorzucić ze dwie garści torfu, 'żagielki' lubią lekko zakwaszone podłoże. Podlewamy, gdy wierzchnia warstwa podłoża jest sucha. Skrzydłokwiat, szczególnie w okresie kwitnienia to 'pijak', więc wówczas z konewką wędrówki nawet dwa razy w tygodniu - nie przelewamy, nie zasuszamy. - podlewamy rozsądnie. Woda zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu plantów. Optymalna temperatura otoczenia przez cały rok, to pomiędzy 16, a 24°C, bez dużych dziennych różnic. Nawet przy żyznym podłożu, warto rośliny te nawozić. Mniej więcej miesiąc po przesadzeniu, rozpoczynamy dokarmianie. Stosujemy nawóz wieloskładnikowy, (dozowanie i częstotliwość, według informacji na etykiecie). Zaprzestajemy na kilka tygodni, gdy rozkwitną ostatnie z kwiatostanów. Wznawiamy, kolejne kwitnienie i po nim wymiana podłoża i podział.

Skrzydłokwiat Wallisa, to dla domowych zwierzaków i dla nas ludzi, roślina trująca - nie nadaje się do podgryzania, ani kulinarnych rewolucji. Natomiast jej siłą, która sprawia, że nasze otoczenie staje się bardziej przyjazne, jest to, że wspomaga oczyszczanie powietrza, (między innymi z benzenu i acetonu, czyli rodzaju lotnych związków organicznych. Benzen może być zawarty w woskach do drewna, lakierach i w farbach, natomiast aceton w środkach czystości, zmywaczach do lakierów czy nawet być emitowany przez niektóre urządzenia elektroniczne).