Powojnik mandżurski, jak już wiemy z nazwy należy do rodzaju clematis, jednak różni się od innych gatunków z tej grupy. Bez naszej pomocy, nie będzie zbyt sprytnie piął się ju górze (brak wąsów czepnych), a po zakończeniu sezonu wegetacyjnego, zamiera. Mamy do czynienia z atrakcyjną byliną. Jeśli dysponujemy wolnym ogrodowym zakątkiem, bez wątpienia, warto ją zaprosić.
Powojnik ten, wymaga sadzenia przy podporach, do których w odpowiednim momencie będzie delikatnie przywiązywany. Niepodwiązane, będzie się płożyć.Ważne bardzo jest to, aby sadząc roślinę, zapewnić jej odpowiedni drenaż. Ziemia powinna być rozluźniona nie tylko od spodu, ale również po bokach. Jako pierwsza warstwa do 10 centymetrów kamyków, następnie kilka
garści kompostu (humusu, przekompostowanego obornika), a potem obsypujemy bryłę korzeniową ziemią przemieszaną z kamykami (żwirkiem, keramzytem). Podlewamy.
Odczyn pH gleby neutralny w kierunku zasadowego. Jeśli mamy w ogrodzie bardziej zakwaszony, w dołek zetrzyjmy także kawałek kredy, (a następnej każdej wiosny w pobliżu byliny).
Stały umiarkowany stopień wilgotności podłoża. W czasie suszy, czy przy bezśnieżnych zimach, nie zapominamy o dodatkowych dostawach wody. Latem, robimy to rano, albo pod wieczór (nie lejemy nią po kwiatach), zaś zimą w godzinach południowych w bezmroźny dzień. Woda zawsze powinna być w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu powojnika.
Przed zimą, obsypujemy usychającą roślinę dodatkową warstwą ziemi, taka kołderka pomoże jej częściom podziemnym dobrze przejść trudne warunki atmosferyczne.
Z początkiem wiosny, tniemy nisko martwe pędy (zostawiamy góra 10 centymetrów). Powojnik mandżurski, charakteryzuje się szybkim wzrostem, także 'chwila moment ' , a już w drugiej połowie wiosny będziemy mogli młode przewieszające się pędy mocować do podpory. Przy sprzyjających warunkach pogodowych i uprawy, rozrośnie się nawet na dwa metry i osiągnie podobną wysokość.
Nawozimy od momentu przycięcia wieloskładnikowym 'dokarmiaczem ' do roślin ogrodowych wieloletnich kwitnących, (według wskazówek na etykiecie). Robimy to do połowy sierpnia. Możemy również zaopatrywać rośliny w potrzebne substancje innymi sposobami. Wiosną obkopać pobliże brył kilkunastoma niezbyt głębokimi dołkami i wypełnić je kompostem (humusem, przekompostowanym krowiakiem), a przez cały sezon podlewać rozcieńczonymi gnojówkami z żywokostu, skrzypu polnego, czy z pokrzyw.
Nasz wysiłek i uwaga, które poświęcimy pielęgnacji powojnikowi mandżurskiemu, zostaną nagrodzone już w połowie lipca, gdy rozpocznie się widowiskowe kwitnienie. Pośród niewielkich zielonych, zielono sinych listków, rozpoczyna się gwiezdny pokaz. Setki, jeśli nie tysiące około 2.5 centymetrowych białych kwiatuszków, tworzących zachwycającą kwietną konstelację.
Bylina ta jest atrakcyjna, niezbyt trudna w uprawie, nie dziwi więc, że poza prywatnymi ogrodami, jest również chętnie zapraszana do przyozdabiania zieleni publicznej. W pełni lata, pod wieczór spacerując w pobliżu powojnika, można wyczuć delikatną przyjemną 'anyżową ' woń.
Bez podpór, gatunek ten będzie tworzył piękny kwietny dywan. Dlatego jeśli nie 'widzi się ' nam wykorzystać go do zdobienia w górę, poprzez przywiązywanie do podpór, możemy go pozostawić swobodnemu rozrostowi, jako roślina zadarniająca.
Bez względu na to, którą z dróg rozrostu powojnika wybierzemy, przy obu możemy pozyskać młode egzemplarze. Wystarczy wiosną z jednego, dwóch przewieszających się pędów zrobić odkład. Jesienią, sprawa powinna być 'załatwiona ', wtedy więc, albo wiosną, przesadzamy maluchy na miejsce docelowe.
*
 |
| Clematis mandschurica - Powojnik mandżurski - Bosrank |
Powojnik ten, wymaga sadzenia przy podporach, do których w odpowiednim momencie będzie delikatnie przywiązywany. Niepodwiązane, będzie się płożyć.Ważne bardzo jest to, aby sadząc roślinę, zapewnić jej odpowiedni drenaż. Ziemia powinna być rozluźniona nie tylko od spodu, ale również po bokach. Jako pierwsza warstwa do 10 centymetrów kamyków, następnie kilka
garści kompostu (humusu, przekompostowanego obornika), a potem obsypujemy bryłę korzeniową ziemią przemieszaną z kamykami (żwirkiem, keramzytem). Podlewamy.
Odczyn pH gleby neutralny w kierunku zasadowego. Jeśli mamy w ogrodzie bardziej zakwaszony, w dołek zetrzyjmy także kawałek kredy, (a następnej każdej wiosny w pobliżu byliny).
Stały umiarkowany stopień wilgotności podłoża. W czasie suszy, czy przy bezśnieżnych zimach, nie zapominamy o dodatkowych dostawach wody. Latem, robimy to rano, albo pod wieczór (nie lejemy nią po kwiatach), zaś zimą w godzinach południowych w bezmroźny dzień. Woda zawsze powinna być w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu powojnika.
Przed zimą, obsypujemy usychającą roślinę dodatkową warstwą ziemi, taka kołderka pomoże jej częściom podziemnym dobrze przejść trudne warunki atmosferyczne.
Z początkiem wiosny, tniemy nisko martwe pędy (zostawiamy góra 10 centymetrów). Powojnik mandżurski, charakteryzuje się szybkim wzrostem, także 'chwila moment ' , a już w drugiej połowie wiosny będziemy mogli młode przewieszające się pędy mocować do podpory. Przy sprzyjających warunkach pogodowych i uprawy, rozrośnie się nawet na dwa metry i osiągnie podobną wysokość.
 |
| Clematis mandschurica - Powojnik mandżurski - Bosrank |
Nawozimy od momentu przycięcia wieloskładnikowym 'dokarmiaczem ' do roślin ogrodowych wieloletnich kwitnących, (według wskazówek na etykiecie). Robimy to do połowy sierpnia. Możemy również zaopatrywać rośliny w potrzebne substancje innymi sposobami. Wiosną obkopać pobliże brył kilkunastoma niezbyt głębokimi dołkami i wypełnić je kompostem (humusem, przekompostowanym krowiakiem), a przez cały sezon podlewać rozcieńczonymi gnojówkami z żywokostu, skrzypu polnego, czy z pokrzyw.
Nasz wysiłek i uwaga, które poświęcimy pielęgnacji powojnikowi mandżurskiemu, zostaną nagrodzone już w połowie lipca, gdy rozpocznie się widowiskowe kwitnienie. Pośród niewielkich zielonych, zielono sinych listków, rozpoczyna się gwiezdny pokaz. Setki, jeśli nie tysiące około 2.5 centymetrowych białych kwiatuszków, tworzących zachwycającą kwietną konstelację.
Bylina ta jest atrakcyjna, niezbyt trudna w uprawie, nie dziwi więc, że poza prywatnymi ogrodami, jest również chętnie zapraszana do przyozdabiania zieleni publicznej. W pełni lata, pod wieczór spacerując w pobliżu powojnika, można wyczuć delikatną przyjemną 'anyżową ' woń.
Bez podpór, gatunek ten będzie tworzył piękny kwietny dywan. Dlatego jeśli nie 'widzi się ' nam wykorzystać go do zdobienia w górę, poprzez przywiązywanie do podpór, możemy go pozostawić swobodnemu rozrostowi, jako roślina zadarniająca.
Bez względu na to, którą z dróg rozrostu powojnika wybierzemy, przy obu możemy pozyskać młode egzemplarze. Wystarczy wiosną z jednego, dwóch przewieszających się pędów zrobić odkład. Jesienią, sprawa powinna być 'załatwiona ', wtedy więc, albo wiosną, przesadzamy maluchy na miejsce docelowe.
 |
| Clematis mandschurica - Powojnik mandżurski - Bosrank |
 |
| Clematis mandschurica - Powojnik mandżurski - Bosrank |
 |
| Clematis mandschurica - Powojnik mandżurski - Bosrank |
*