Vademecum Interesting Plants: Veltheimia capensis - Weltheimia, Veltheimia, Roszczotnia (gatunek)

Weltheimia. veltheimia, roszczotnia - jeden z jej gatunków, capensis, od kilka lat w ogólnodostępnej sprzedaży w europejskich centrach ogrodniczych. Dla nas to oryginalny egzotyczny cebulak, na temat uprawy którego jest niewiele wartościowych informacji. Przy założeniu, że ta wieloletnia roślina zielna wymaga niewielu nakładów pracy oraz posiada piękne walory zdobnicze, dowiedzmy się .

Sand lily.eng

Veltheimia - Weltheimia, Veltheimia, Roszczotnia - Veltheimia.nl

Veltheimia capensis - Weltheimia, Veltheimia, Roszczotnia (gatunek) - Wintervuurpijl

o niej jak najwięcej. Naturalne siedliska w południowej części kontynentu afrykańskiego. Tam, gdzie temperatury 'na plusie' powyżej 8° (bez dużych dziennych wahań), średni stopnień wilgotności podłoża i równie umiarkowany stopień wilgotności powietrza. Obrzeża gajów, przy brzegu strumieni, 'udomowiony' na granicy parków, kompleksów miejskich, w przydomowych ogrodach w nasadzeniach grupowych (mono-, albo z innymi roślinami o podobnych potrzebach uprawy). U nas nasadzenia pod dachem w pojemnikach,

albo z nich po Zimnych Ogrodnikach przesadzenie bezpośrednio do gruntu, czy wyeksponowanie donic na balkonie, podwórzu, tarasie. Cebul nie powinniśmy zamawiać drogą wysyłkową od listopada do połowy kwietnia - to rośliny wrażliwe na niskie temperatury. Nie chcemy przecież zainwestować czasu, pieniędzy i pracy w uprawie po to, aby z przemarzniętej weltheimii nic nie wyrosło. Veltheimia capensis, nie toleruje temperatur 'na minusie', dlatego aby rok rocznie zdobiła pięknymi groniastymi kwiatostanami, po sezonie, to jest we wrześniu, jej cebule należy wykopać i odpowiednio przezimować. Oczyszczone, obsuszone z wierzchu mięsiste bulwy lokujemy w skrzynce wypełnionej piaskiem, albo trocinami. Tę przenosimy do ciemnego pomieszczenia, gdzie temperatura powyżej 6 i zapewniona wentylacja powietrza. Co kilka tygodni sprawdzamy kondycję cebul, nie mogą zagniwać. Właściwe przechowanie, a następnie w lutym lokujemy je do donic z odpływem, gdzie warstwa 'rozluźniacza' (keramzyt, żwirek, kamyki) oraz drożnego żyznego podłoża. Bulwy powinny być przykryte około pięcioma centymetrami ziemi, sadzone od siebie

Veltheimia capensis - Weltheimia, Veltheimia, Roszczotnia (gatunek) - Wintervuurpijl

w odległości dziesięciu. Pomieszczenie jasne, temperatura powyżej 12°C. Podlewanie wodą, która ma zbliżoną temperaturę do tej, jaka panuje w otoczeniu roślin; przesuszona wierzchnia warstwa podłoża, nowa dostawa. Nie zalewamy, nie przesuszamy. Woda nigdy nie powinna zastawać na spodku/w osłonce. Po połowie maja wynosimy donice na zewnątrz - hartujemy dwa/trzy dni. Decydujemy, czy kwitnienie będzie miało miejsce w pojemnikach, czy w którymś z ogrodowych zakątków w ziemi. Przy optymalnych warunkach (atmosferycznych i uprawy), rośliny te zaczną kwitnąć pod koniec maja i groniaste ozdoby będą wdzięcznie prezentować się nawet do połowy września. Regularnie usuwane te usychające, to zaoszczędzenie energii i substancji odżywczych, które cebulak może przeznaczyć na wytwarzanie młodych kwiatostanów. We wrześniu zaś bulwy będą je kumulowały, aby zdrowo przezimować i wejść na wysokie obroty w następnym roku.

Długi okres kwitnienia, więc należy wspomagać roślinę 'dokarmiaczami' i przy panującym braku równowagi hydrologicznej, podlewać. Także w sezonie na letnisku, podlewając inne rośliny i tę podlejmy rozcieńczonymi z wodą gnojówkami, czy nawozami wieloskładnikowymi przeznaczonymi dla roślin cebulowych (w płynie, bądź w granulacie). Rodzime tereny tych roślin to południowa część kontynentu afrykańskiego, także słoneczne kąpiele jak najbardziej mile widziane. Prędzej warkocznica poradzi sobie z czasowymi suszami, niż z zalaniem. Dlatego pojemnik w donicy powinien być drożny, aby nie zastawały nadwyżki deszczówki. Raz jeszcze, średni stopień wilgotności podłoża. W ogrodzie miejscówki zbite, zalewowe, ze zbyt wysokim stopniem wilgotności - odpadają.