Barszcz zwyczajny, spacerując, widzimy go, gdy delikatnie kołysze się pośród soczystych traw, na łąkach, czy wchodząc do lasu. Stanowi naturalne, dzikie kwietne uzupełnienie letnich terenów ruderalnych, łąk, pastwisk, zarośli, brzegów lasów, ugorów, brzegów rowów i grobli.
Hogweed.eng
Każda roślina posiada u podstawy gęściej rozrośnięte trójlistne lub pierzaste liście, a im wyżej są one mniejsze i bardziej zaokrąglone. Wielki jasny baldach, składa się z mniejszych kilkunastu baldaszków, w których pojedynczy kwiatuszek posiada 5 płatków korony. Kanciasto bruzdowata, w środku pusta, rozgałęziająca się łodyga, wznosząca tę poruszającą się przy podmuchach wiatru biel, może się wznosić od
70 do 150 centymetrów.
W czasach średniowiecza, bardziej poprzez powszechnie panujący głód najuboższych warstw społecznych, niż odkrycia naukowe wzbogacające kuchenne menu, zaczęto młode pędy tej byliny zjadać. Dorastające do 20 centymetrów, gdy jeszcze nie były wytworzone liście, pędy nie zawierają w sobie szkodliwych olejków, podrażniających zewnętrzne i wewnętrzne części organizmu. Substancje te zaczynają się uwalniać w drugiej połowie wiosny, wraz z pełniejszym rozwojem rośliny.
Nie stosując barszczu zwyczajnego doustnie,czy bezpośrednio wcierać w skórę - nie musimy się obawiać obcowania z nim. Natomiast, gdy na swojej drodze spotkamy gatunek barszczu sosnowskiego, unikajmy kontaktu bezpośredniego. Warto przyjrzeć się jak wyglądają obie rośliny, aby mieć pewność, że mamy do czynienia z tym dla nas niebezpiecznym.
Jeszcze do XVII wieku z barszczu zwyczajnego przyrządzano kwaśną zupę nazywaną barszczem. Nazwa zupy jak najbardziej funkcjonuje do dziś, ale z tamtą z odległych czasów, łączy ją jedynie skojarzenie z cierpkim posmakiem.
W niektórych częściach Europy, młode pędy nadal są wykorzystywane w sztuce kulinarnej. Używa się je na surowo do wiosennych sałatek, czy obgotowuje i powstały bulion dodaje do sosów,czy zup.
Bylina ta jest nadal wykorzystywana w ziołolecznictwie. Pomimo swego nieprzyjemnego, wyrazistego zapachu, nadal stanowi surowiec zielarski. Zaleca się jego stosowanie przy zatrzymaniu biegunki i wyregulowaniu polityki oczyszczania organizmu. Ze względu na obecność niektórych olejków eterycznych, gdzie te w dużych ilościach mogą być niebezpieczne dla zdrowia i życia, należyprzed użyciem tego surowca zielarskiego, skonsultować się z lekarzem.
Jeśli spojrzeć na ten gatunek barszczu pod względem upraw rolnych, nie jest on przyjaźnie witany na łąkach i pastwiskach. Zwierzęta jedzące go 'przy okazji' bezpośrednio na wypasie, mają kwaśniejsze mleko, zaś skoszona trawa, suszona na siano, przy dużej ilości barszczu zwyczajnego, zaczyna z czasem pleśnieć, czyli przestaje nadawać się do użytku. nie będzie nadawać się do użytku.
Barszcz zwyczajny jest dziko rosnącą rośliną, a w jego obrębie wyróżnia się jeszcze kilka podgatunków. Współcześnie nie jesteśmy przymuszeni robić z niego sałatek, ale dobrze wiedzieć, że jest i rosnąc, na którejś z dróżek, gdzie spacerujemy, nie stworzy dla nas żadnego zagrożenia, jak inny gatunek z rodziny selerowatych.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Heracleum_sphondylium
https://pl.wikipedia.org/wiki/Barszcz_zwyczajny
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gewone_berenklauw
Hogweed.eng
 |
| Heracleum sphondylium - Barszcz zwyczajny - Gewone berenklauw |
Każda roślina posiada u podstawy gęściej rozrośnięte trójlistne lub pierzaste liście, a im wyżej są one mniejsze i bardziej zaokrąglone. Wielki jasny baldach, składa się z mniejszych kilkunastu baldaszków, w których pojedynczy kwiatuszek posiada 5 płatków korony. Kanciasto bruzdowata, w środku pusta, rozgałęziająca się łodyga, wznosząca tę poruszającą się przy podmuchach wiatru biel, może się wznosić od
70 do 150 centymetrów.
W czasach średniowiecza, bardziej poprzez powszechnie panujący głód najuboższych warstw społecznych, niż odkrycia naukowe wzbogacające kuchenne menu, zaczęto młode pędy tej byliny zjadać. Dorastające do 20 centymetrów, gdy jeszcze nie były wytworzone liście, pędy nie zawierają w sobie szkodliwych olejków, podrażniających zewnętrzne i wewnętrzne części organizmu. Substancje te zaczynają się uwalniać w drugiej połowie wiosny, wraz z pełniejszym rozwojem rośliny.
Nie stosując barszczu zwyczajnego doustnie,czy bezpośrednio wcierać w skórę - nie musimy się obawiać obcowania z nim. Natomiast, gdy na swojej drodze spotkamy gatunek barszczu sosnowskiego, unikajmy kontaktu bezpośredniego. Warto przyjrzeć się jak wyglądają obie rośliny, aby mieć pewność, że mamy do czynienia z tym dla nas niebezpiecznym.
 |
| Heracleum sphondylium - Barszcz zwyczajny - Gewone berenklauw |
Jeszcze do XVII wieku z barszczu zwyczajnego przyrządzano kwaśną zupę nazywaną barszczem. Nazwa zupy jak najbardziej funkcjonuje do dziś, ale z tamtą z odległych czasów, łączy ją jedynie skojarzenie z cierpkim posmakiem.
W niektórych częściach Europy, młode pędy nadal są wykorzystywane w sztuce kulinarnej. Używa się je na surowo do wiosennych sałatek, czy obgotowuje i powstały bulion dodaje do sosów,czy zup.
Bylina ta jest nadal wykorzystywana w ziołolecznictwie. Pomimo swego nieprzyjemnego, wyrazistego zapachu, nadal stanowi surowiec zielarski. Zaleca się jego stosowanie przy zatrzymaniu biegunki i wyregulowaniu polityki oczyszczania organizmu. Ze względu na obecność niektórych olejków eterycznych, gdzie te w dużych ilościach mogą być niebezpieczne dla zdrowia i życia, należyprzed użyciem tego surowca zielarskiego, skonsultować się z lekarzem.
 |
| Heracleum sphondylium - Barszcz zwyczajny - Gewone berenklauw |
Jeśli spojrzeć na ten gatunek barszczu pod względem upraw rolnych, nie jest on przyjaźnie witany na łąkach i pastwiskach. Zwierzęta jedzące go 'przy okazji' bezpośrednio na wypasie, mają kwaśniejsze mleko, zaś skoszona trawa, suszona na siano, przy dużej ilości barszczu zwyczajnego, zaczyna z czasem pleśnieć, czyli przestaje nadawać się do użytku. nie będzie nadawać się do użytku.
Barszcz zwyczajny jest dziko rosnącą rośliną, a w jego obrębie wyróżnia się jeszcze kilka podgatunków. Współcześnie nie jesteśmy przymuszeni robić z niego sałatek, ale dobrze wiedzieć, że jest i rosnąc, na którejś z dróżek, gdzie spacerujemy, nie stworzy dla nas żadnego zagrożenia, jak inny gatunek z rodziny selerowatych.
 |
| Heracleum sphondylium - Barszcz zwyczajny - Gewone berenklauw |
 |
| Heracleum sphondylium - Barszcz zwyczajny - Gewone berenklauw |
 |
| Heracleum sphondylium - Barszcz zwyczajny - Gewone berenklauw |
 |
| Heracleum sphondylium - Barszcz zwyczajny - Gewone berenklauw |
 |
| Heracleum sphondylium - Barszcz zwyczajny - Gewone berenklauw |
 |
| Heracleum sphondylium - Barszcz zwyczajny - Gewone berenklauw |
 |
| Heracleum sphondylium - Barszcz zwyczajny - Gewone berenklauw |
 |
| Heracleum sphondylium - Barszcz zwyczajny - Gewone berenklauw |
 |
| Heracleum sphondylium - Barszcz zwyczajny - Gewone berenklauw |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Heracleum_sphondylium
https://pl.wikipedia.org/wiki/Barszcz_zwyczajny
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gewone_berenklauw
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz