Poznaliśmy już bliżej rhipsalis burchellii oraz rhipsalis baccifera, teraz kolej na kolejny z gatunków, który również należy do tej ogromnej rodziny sukulentów łodygowych, rhipsalis paradoxa, O ile pielęgnacja tej rośliny, nie odbiega zasadniczo od tej, którą przeprowadza się przy uprawie wymienionych wyżej gatunków, tak różnice w morfologii, są widoczne 'gołym okiem'.
Rhipsalis paradoxa.eng
W stanie dzikim sukulent ten rośnie w Brazylii jako epifit. Korzysta z 'miejscówki', jaką zapewniają mu drzewa, ale odżywia się samodzielnie - woda z deszczu lub z porannej rosy, a składniki pokarmowe z opadających, rozkładających się liści. W naturalnym środowisku, mięsiste pędy zwieszają się na długość ponad 3 metrów. Przy uprawie doniczkowej, możemy liczyć nawet
Rhipsalis paradoxa.eng
![]() |
Rhipsalis paradoxa - (Patyczak) |
W stanie dzikim sukulent ten rośnie w Brazylii jako epifit. Korzysta z 'miejscówki', jaką zapewniają mu drzewa, ale odżywia się samodzielnie - woda z deszczu lub z porannej rosy, a składniki pokarmowe z opadających, rozkładających się liści. W naturalnym środowisku, mięsiste pędy zwieszają się na długość ponad 3 metrów. Przy uprawie doniczkowej, możemy liczyć nawet