Rhipsalis mesembryanthemoides, to kolejny z gatunków rodzaju roślin, które potoczeni nazywamy 'patyczakami'. Ten, początkowo zwarty pokrój 'idący' ku górze, a kilkanaście centymetrów później, rozwichrzona fryzurka, gdzie naprawdę wiele się dzieje. W naturalnych warunkach, roślina jest epifitem; rośnie w brazylijskich lasach. Czyli: ciepło,
 |
|
Rhipsalis mesembryanthemoides - (Patyczak) |
wysoka wilgotność powietrza, rozproszone światło dzienne.W domowych warunkach, gdzie właściwa ekspozycja podwieszanego pojemnika, sukulent ten może być naturalnym dziełem sztuki.Wystarczy również, by został posadzony w wyższej donicy - przy obu 'konfiguracjach', jego charakterystyczne pędy częściowo będą się przewieszały, a pozostałe krótsze obficie
wypełniały naczynie. Pędy są cienkie, ale od dołu wyrastają na nich charakterystyczne 'mięsiste' jajowate człony z licznymi białymi włoskami. Przy optymalnych warunkach uprawy, (patyczak) zachowuje przez cały zwarty soczyście zielony pokrój, gdzie najdłuższe pędy mogą urosnąć nawet na 25 centymetrów, (formy hodowlane). U gatunku, długość częściowo drewniejących pędów, nawet do 50 centymetrów. Jednak takie łysiejące, wyglądają mało atrakcyjnie. 'Doniczkowiec' zakwita białymi, małymi kwiatami, które pojawiają się wśród rozgałęzień; (kwitnienie, jeśli występuje, to na przełomie zimy i wiosny). Grupa tych roślin, doskonale odnajduje się we wnętrzach nowoczesnych,
biurowych, w stylu vintage. Zapewne także, stanowi widoczną ozdobę
zbiorów kolekcjonerskich. Nowe egzemplarze, najłatwiej pozyskać z kilkucentymetrowych fragmentów
pędów. Przed ukorzenieniem, należy je dwa trzy dni pozostawić, aby
obeschły ich końcówki. Sadzimy w podłożu 'luźnym'. Korzenie (patyczaka) nie są zbyt stabilne i
potężnie rozrośnięte - pamiętajmy o tym, że w naturze to epifity. Więc
także, poza przepuszczalną ziemią, dostęp do przefiltrowanego dziennego
światła oraz regularne niewielkie zasoby wody.
 |
| Rhipsalis mesembryanthemoides - (Patyczak) |
Zadbajmy, aby to było właściwe podłoże dla sukulentów i kaktusowatych. Jeśli nie mamy możliwości na zakup takiej mieszanki, wówczas pierwsza warstwa w pojemniku z odpływem, to drenaż (3 do 5 centymetrów kamyczków, żwirku, keramzytu), następnie mieszanka piasku, keramzytu i ziemi. Po posadzeniu części pędów, bądź sadzonki, ustawiamy donicę w jasnym miejscu (ale bez zagrożenia palącymi promieniami, ponieważ pędy zaczną czerwienieć i możemy zapomnieć o kwitnieniu; w miejscu zaś za bardzo cienistym, części te będą wiotkie i egzemplarz 'zastopuje' z rozwojem). Dorosły egzemplarz, przesadzamy gdy donica będzie naprawdę za ciasna - roślina dość kiepsko znosi radykalne działania w tym kierunku. Jeśli już podejmujemy się zafundować jej nowy domek, postarajmy się zrobić 'przeprowadzkę' bardzo delikatnie.
Optymalna temperatura w pomieszczeniu, to 18 do 23°C,
bez dużych dziennych wahań. Trzeba wiedzieć, że roślina ta w
chłodniejszych miesiącach 'mieszkająca' w pomieszczeniu, gdzie od 14 do
18°C, to większa
gwarancja bogatszego kwitnienia. Oczywiście, latem wyższe temperatury
'doniczkowcowi' nie zaszkodzą (dochodzące nawet do 35°C), ale bez żaru, który zacząłby palić pędy).
Delikatna wilgotność podłoża; przetrzyma czasowe przesuszenia, nie
poradzi sobie z zalewaniem. Woda zawsze w temperaturze zbliżonej do tej,
jaka panuje w otoczeniu rośliny. Najkorzystniejsza woda miękka. W
chłodniejszym pomieszczeniu, podlewanie mniej obfite. W czasie upałów,
bądź, gdy na pełnych obrotach kaloryfery (suche powietrze w
pomieszczeniu), posiłkujmy się zwilżaczami; można także na doniczkę
ustawić na kamykach zalanych wodą.
Nawozimy 'dokarmiaczem' dla kaktusów i sukulentów, według wskazówek na etykiecie.Stopujemy zasilanie na kilka tygodni po zakończeniu kwitnienia.
 |
| Rhipsalis mesembryanthemoides - (Patyczak) |
 |
| Rhipsalis mesembryanthemoides - (Patyczak) |
 |
| Rhipsalis mesembryanthemoides - (Patyczak) |
Rhipsalis Burchellii - (Patyczak) ( foto )
Przypisy:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rhipsalis
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz