Crassula marnieriana, można powiedzieć z uśmiechem, że jest 'biżuteryjnym' gatunkiem w rodzinie gruboszowatych. Soczyste pędy i listki o charakterystycznym kształcie, tworzą sznury 'koralików'. Należy przyznać, że przekłada się to na wysoką dekoracyjność rośliny, a także na jej modny wygląd, tak pożądany 'do dopieszczenia' przestrzeni urządzanych w stylu skandynawskim, czy w vintage. Niewiele absorbujący plant, doskonale się odnajdzie w każdej z mieszkalnych, czy biurowych przestrzeni, przy założeniu, że o niego odpowiednio zadbamy.
Jade Necklace.eng
Grube zielone listki u tego sukulenta, na obrzeżach są lekko zaczerwienione. 'Oblepione' nimi pędy, delikatnie przewieszają się, osiągając długość pomiędzy 15, a 25 centymetrami. (Grubosza Marniera), można wyeksponować, lokując go w podwieszanym pojemniku. Kwiatostan stanowią niewielkie gwiazdowate kwiaty o białych, bądź różowych odcieniach. Mogą
pojawiać się na dojrzałych roślinach w zimie, jeśli są spełnione odpowiednie warunki temperaturowe. Jeśli przebywają w jasnym pomieszczeniu o niższych temperaturach (pomiędzy 12, a 18°C), kwiatuszki zaczną 'startować' w pierwszej połowie wiosny.
Ze względu na nietolerancję temperatur minusowych, plant prowadzimy w uprawie pojemnikowej. W drugiej połowie wiosny, gdy temperatury nie spadają poniżej 16°C, nasz doniczkowiec może powędrować na letnisko. Nowa miejscówka, powinna być osłonięta od wiatrów i zbyt silnie operujących promieni słonecznych, zastosujmy także odpowiednie zabezpieczenie przed opadami.
To, że mamy do czynienia z sukulentem, nie jest równoznaczne z tym, że będzie bezobsługowy i, że bez limitu może on pławić się w słonecznych kąpielach. Tak samo w domu, wystawa południowa, bogactwo dziennego światła jak najbardziej, jednak nie przy samej szybie, a przynajmniej 25 centymetrów od niej. Ten zabieg, w połączeniu z pozostałymi pielęgnacyjnymi, przysłuży się roślinie, aby zdrowo wzrastała, tworząc zwarty elegancki pokrój.
Sadzonkę możemy nabyć na kilka sposobów. Zakup, a także 'domowe sposoby' - poprzez pobranie od rośliny macierzystej odrostów z niewielkimi korzonkami, czy ułamanie i ukorzenienie części pędu z kilkoma listkami. Pamiętajmy o tym, że zanim ukorzenimy nowe egzemplarze z części zielnych, należy poczekać, aż obeschnie miejsce, w którym docelowo mają ukształtować się korzenie.
Gdy zakupimy roślinę, bądź dostaniemy kilka soczystych pędów ; najpierw zadbajmy o właściwe podłoże dla sukulentów. Jeśli nie mamy możliwości na zakup takiej mieszanki,wówczas pierwsza warstwa w pojemniku (z odpływem), to drenaż (3 do 5 centymetrów kamyczków, żwirku), następnie mieszanka piasku, żwirku i ziemi w proporcjach 3:3:3. Po posadzeniu, ustawiamy donicę w miejscu, gdzie jest jasno. Jeśli ustawimy pojemnik w zbyt zacienionym miejscu, pędy zaczną się wydłużać i miejscami być wyłysiałe, co po jakimś czasie u dorosłego egzemplarza, zacznie wyglądać bardzo nieestetycznie. Poza tym, roślina będzie inwestowała siły i czas w walce o dzienne światło, zaniedbując rozwój. Optymalna temperatura w pomieszczeniu, to 18 do 23°C.
Od kwietnia do początku października, podlewamy roślinę co 14 dni. Przykładowo, sukulent wielkości tego ze zdjęć, 150 mililitrami wody. Od października do końca marca, wydłużamy okres dostarczania wody, robimy to raz co trzy tygodnie, także 150 mililitrów. Zawsze używamy wody o temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu. Podlewamy nie często, a raz i solidnie. Mięsiste listki, niczym gąbka, wchłoną dostarczoną wodę i będą czerpać z niej energię
przez kolejne tygodnie. Układ korzeniowy rośliny, jak już wiemy, jest dość płytki, więc cały w tym ambaras, aby nie dopuścić do wielokrotnego zalewania w przeciągu krótkiego okresu, co doprowadzi do zgnilizny. Nawozimy od końca kwietnia do połowy października, nawozem w płynie do sukulentów, według wskazówek na etykiecie.
Przycinanie sanitarne, konieczne, gdy w niewłaściwy sposób dbamy o plant (zbyt dużo wody, brązowiejące gnijące liście; brak wody, zasychające, żółciejące).
Możemy także przeprowadzić cięcie pielęgnacyjne. Robimy to wtedy, gdy posiadamy już kilkuletni egzemplarz, , chcemy, na przykład, wyrównać wysokość krzewiących się pędów, albo zaczął "łysieć' i aby stworzyć równiejszy, pełen pokrój, potrzebuje odświeżonej 'fryzurki'.. Taki zabieg wykonujmy z wyczuciem, na początku wiosny i wtedy, kiedy naprawdę ma to sens. Tniemy najwięcej to 2/3 wysokości. Części odciętych pędów z liśćmi, wykorzystajmy, ukorzeńmy, nowe bardziej witalne rośliny dla nas samych, albo prezent dla bliskich nam miłośników doniczkowych piękności.
Gdy nasze 'koraliki' będą zakurzone, zabezpieczmy folią doniczkę i listki podstawmy pod delikatny natrysk. Następnie odstawmy w zacienione miejsce do 'wyschnięcia'. Po kilku godzinach w żywszym, odświeżonym ubarwieniu, roślina może wrócić na swoją słoneczną 'miejscówkę'.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Crassula_marnieriana
https://nl.wikipedia.org/wiki/Crassula
https://pl.wikipedia.org/wiki/Grubosz
Jade Necklace.eng
 |
|
Crassula marnieriana - (Grubosz Marnieriana)
'Hottentot'
|
Grube zielone listki u tego sukulenta, na obrzeżach są lekko zaczerwienione. 'Oblepione' nimi pędy, delikatnie przewieszają się, osiągając długość pomiędzy 15, a 25 centymetrami. (Grubosza Marniera), można wyeksponować, lokując go w podwieszanym pojemniku. Kwiatostan stanowią niewielkie gwiazdowate kwiaty o białych, bądź różowych odcieniach. Mogą
pojawiać się na dojrzałych roślinach w zimie, jeśli są spełnione odpowiednie warunki temperaturowe. Jeśli przebywają w jasnym pomieszczeniu o niższych temperaturach (pomiędzy 12, a 18°C), kwiatuszki zaczną 'startować' w pierwszej połowie wiosny.
Ze względu na nietolerancję temperatur minusowych, plant prowadzimy w uprawie pojemnikowej. W drugiej połowie wiosny, gdy temperatury nie spadają poniżej 16°C, nasz doniczkowiec może powędrować na letnisko. Nowa miejscówka, powinna być osłonięta od wiatrów i zbyt silnie operujących promieni słonecznych, zastosujmy także odpowiednie zabezpieczenie przed opadami.
To, że mamy do czynienia z sukulentem, nie jest równoznaczne z tym, że będzie bezobsługowy i, że bez limitu może on pławić się w słonecznych kąpielach. Tak samo w domu, wystawa południowa, bogactwo dziennego światła jak najbardziej, jednak nie przy samej szybie, a przynajmniej 25 centymetrów od niej. Ten zabieg, w połączeniu z pozostałymi pielęgnacyjnymi, przysłuży się roślinie, aby zdrowo wzrastała, tworząc zwarty elegancki pokrój.
 |
Crassula marnieriana - (Grubosz Marnieriana)
'Hottentot' |
Sadzonkę możemy nabyć na kilka sposobów. Zakup, a także 'domowe sposoby' - poprzez pobranie od rośliny macierzystej odrostów z niewielkimi korzonkami, czy ułamanie i ukorzenienie części pędu z kilkoma listkami. Pamiętajmy o tym, że zanim ukorzenimy nowe egzemplarze z części zielnych, należy poczekać, aż obeschnie miejsce, w którym docelowo mają ukształtować się korzenie.
Gdy zakupimy roślinę, bądź dostaniemy kilka soczystych pędów ; najpierw zadbajmy o właściwe podłoże dla sukulentów. Jeśli nie mamy możliwości na zakup takiej mieszanki,wówczas pierwsza warstwa w pojemniku (z odpływem), to drenaż (3 do 5 centymetrów kamyczków, żwirku), następnie mieszanka piasku, żwirku i ziemi w proporcjach 3:3:3. Po posadzeniu, ustawiamy donicę w miejscu, gdzie jest jasno. Jeśli ustawimy pojemnik w zbyt zacienionym miejscu, pędy zaczną się wydłużać i miejscami być wyłysiałe, co po jakimś czasie u dorosłego egzemplarza, zacznie wyglądać bardzo nieestetycznie. Poza tym, roślina będzie inwestowała siły i czas w walce o dzienne światło, zaniedbując rozwój. Optymalna temperatura w pomieszczeniu, to 18 do 23°C.
Od kwietnia do początku października, podlewamy roślinę co 14 dni. Przykładowo, sukulent wielkości tego ze zdjęć, 150 mililitrami wody. Od października do końca marca, wydłużamy okres dostarczania wody, robimy to raz co trzy tygodnie, także 150 mililitrów. Zawsze używamy wody o temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu. Podlewamy nie często, a raz i solidnie. Mięsiste listki, niczym gąbka, wchłoną dostarczoną wodę i będą czerpać z niej energię
 |
Crassula marnieriana - (Grubosz Marnieriana)
'Hottentot' |
przez kolejne tygodnie. Układ korzeniowy rośliny, jak już wiemy, jest dość płytki, więc cały w tym ambaras, aby nie dopuścić do wielokrotnego zalewania w przeciągu krótkiego okresu, co doprowadzi do zgnilizny. Nawozimy od końca kwietnia do połowy października, nawozem w płynie do sukulentów, według wskazówek na etykiecie.
Przycinanie sanitarne, konieczne, gdy w niewłaściwy sposób dbamy o plant (zbyt dużo wody, brązowiejące gnijące liście; brak wody, zasychające, żółciejące).
Możemy także przeprowadzić cięcie pielęgnacyjne. Robimy to wtedy, gdy posiadamy już kilkuletni egzemplarz, , chcemy, na przykład, wyrównać wysokość krzewiących się pędów, albo zaczął "łysieć' i aby stworzyć równiejszy, pełen pokrój, potrzebuje odświeżonej 'fryzurki'.. Taki zabieg wykonujmy z wyczuciem, na początku wiosny i wtedy, kiedy naprawdę ma to sens. Tniemy najwięcej to 2/3 wysokości. Części odciętych pędów z liśćmi, wykorzystajmy, ukorzeńmy, nowe bardziej witalne rośliny dla nas samych, albo prezent dla bliskich nam miłośników doniczkowych piękności.
Gdy nasze 'koraliki' będą zakurzone, zabezpieczmy folią doniczkę i listki podstawmy pod delikatny natrysk. Następnie odstawmy w zacienione miejsce do 'wyschnięcia'. Po kilku godzinach w żywszym, odświeżonym ubarwieniu, roślina może wrócić na swoją słoneczną 'miejscówkę'.
 |
Crassula marnieriana - (Grubosz Marnieriana)
'Hottentot' |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Crassula_marnieriana
https://nl.wikipedia.org/wiki/Crassula
https://pl.wikipedia.org/wiki/Grubosz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz