Itea virginica - Itea wirginijska - Bloemwilg

                                                     Itea wirginijska, zdawałoby się niepozorny krzew liściasty, jednak jego kwitnienie na przełomie wiosny i lata raz jesienne wyraziste przebarwienia, całkowicie temu zaprzeczają. Pokrój zwarty, przy 'ciepłych' zimach częściowo zimozielony. Przy odpowiedniej uprawie od samego początku, wymaga bardzo niewielkich nakładów pracy. Odporny na czasowe przesuszenia, na zanieczyszczenia miejskie, doskonale wypełnia średnie/wyższe piętra w kompozycjach z roślinami wymagających podobnych warunków uprawy. Ta itea może również zostać wyeksponowana jako soliter.

                                                       Virginia willow.eng

 Itea virginica - Itea wirginijska - Bloemwilg

 'Henry's Garnet'

 Przy sprzyjających warunkach uprawy itea wirginijska osiągnie do 2.20 wysokości przy 1.6 szerokości. To dość konkretne 'gabaryty', tak więc przed posadzeniem sadzonki wygospodarujmy dla rośliny odpowiednią przestrzeń. Średnie tempo wzrostu. Wiosną ozdobność z młodych zielonych liści, od maja do połowy lipca, 'pierwsze skrzypce' grają przewieszające się białe/lekko kremowe  kwiatostany.(po upalnym dniu

wydzielają delikatną przyjemną woń), a jesienią zachwycają ogniste przebarwienia.  Wybór miejsca do nasadzeń jest bardzo istotny, nie tylko ze względu na docelową wysokość/szerokość gatunku, ale również poprzez uwzględnienie jego potrzeb związanych z warunkami świetlnymi - lubi rozproszone światło dzienne; czyli odpadają zaciemnione ogrodowe kąty, nie nada się także wystawa południowa. Lokowanie sadzonek do podłoża na przełomie kwietnia i maja, albo we wrześniu; wiosenne uziemienie to więcej czasu, aby roślina dobrze ukorzeniła się i przygotowała do nadchodzących trudnych zimowych uwarunkowań. Młodziki w listopadzie obsypujemy dodatkowym kilkucentymetrowym kopczykiem ziemi, który wiosną bez trudu będzie można rozgarnąć. Starszym egzemplarzom wystarczy ściółka. Gatunek toleruje podłoże o pH neutralnym w kierunku delikatnie zakwaszonego, więc na ściółkę zdaje egzamin przekompostowana kora drzew iglastych, (optymalna, to sosnowa). Szyszki, tak jak inne części drzew iglastych zakwaszają glebę, a wiec doskonale nadają się do tworzenia ochronnej warstwy; (rozkładają się dłużej niż kora, czyli mniejszy nakład pracy). Roślina nie wymaga cięcia formującego. Od wiosny do jesieni,

 Itea virginica - Itea wirginijska - Bloemwilg

 'Henry's Garnet'

usuwamy wyłącznie pędy przemarznięte, przesuszone oraz po zakończeniu kwitnienia części tych, na których są przekwitnięte kwiatostany. Itea wirginijska wytwarza rozłogi, więc najprostszą techniką powołania młodych egzemplarzy jest pobranie rozłogów z rośliny macierzystej. Rośliny te najbardziej widowiskowo zaprezentują się na glebach drożnych, gdzie duża zasobność substancji odżywczych. Gleby uboższe w substancje odżywcze, 'dokarmiamy'. Korzystajmy z nawozów wieloskładnikowych przeznaczonych dla kwitnących krzewów liściastych, (dawkowanie, ilość według wskazówek na etykiecie). Jeśli prowadzimy ekologiczną zieloną przestrzeń, wtedy warto wykorzystać którąś z naturalnych metod nawożenia. Kompostem, rozcieńczonymi z wodą gnojówkami (żywokost, czosnek, pokrzywy), zasilamy do końca września. 

                                  Kluczem w uprawie jest słowo DRENAŻ. Brak zastającej wody, brak przemarznięć brył korzeniowych późną jesienią i zimą, Roślinom tym również sprzyja wyższa wilgotność powietrza, także jeśli w pobliżu jakiś zbiornik wodny, przełoży się to na ich dłuższe i obfitsze kwitnienie. Panuje brak równowagi hydrologicznej w glebie, dlatego latem w czasie upałów i w bezśnieżne zimy, nie obędzie się bez dodatkowych wędrówek z konewką. Zimą, wodę w temperaturze zbliżonej do tej jaka panuje w otoczeniu roślin dostarczamy w bezmroźny dzień w południe; latem rano, albo pod wieczór.

 Itea virginica - Itea wirginijska - Bloemwilg

 'Henry's Garnet'

 

Przypisy:

Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]

https://en.wikipedia.org/wiki/Itea_virginica

https://www.vip-colors.com/2022/04/ogrod-naturalne-metody-nawozenia.html