Vademecum Interesting Plants: Aesculus × carnea - Kasztanowiec czerwony

Kasztanowiec czerwony - wiosną piękne kwitnienie (wybór kolorystyczny spośród odmian), jesienią gładkie lub słabo kolczaste, ale tak bardzo charakterystyczne dla rodzaju kasztanowca owoce. Do tego zwarty ozdobny pokrój i wybredne oczekiwania jeśli chodzi o warunki uprawy. Jeśli dysponujemy odpowiednią ogrodową przestrzenią, kasztanowiec czerwony na pewno rozgości się w niej odwdzięczając tym czego oczekujemy od rośliny, która ma zdobić. Parki, zieleń publiczna, duże ogrody.

Red horse-chestnut.eng

Aesculus × carnea - Kasztanowiec czerwony - Rode paardenka

Jeśli chodzi o gatunek, odznacza się szybkim wzrostem. dorosły egzemplarz, to może być pomiędzy dziesięć, a dwanaście metrów wysokości z lekko stożkowatą koroną osiągającą do

piętnastu metrów szerokości. Jest czym cieszyć oczy.

Kasztanowiec czerwony, to mieszaniec dwóch gatunków: kasztanowca pospolitego Aesculus hippocastanum i pochodzącego z Ameryki kasztanowca krwistego Aesculus pavia, (oba opisane w Vademecum). Wiosną i latem pięciopalczaste ciemnozielone okazałe liście, jesienią przed opadnięciem przebarwiają się na żółtobrązowy kolor; w maju 'burza' jasnoczerwonych wiechowatych kwiatostanów. U odmian, niższych od gatunku (także dostosowanych również do średnich ogrodowych przestrzeni), kwiatostany mogą być ciemno krwisto czerwone ('Briotii), jasno różowoczerwonymi ('O'Neil'), bądź różowymi ozdobionymi we wnętrzu żółtymi elementami (''Fort McNair').
Na miejsce przekwitniętych ozdób zawiązują się owoce (kasztany), dojrzewają w październiku; jest ich niewiele. Co ciekawe, do sprzedaży trafiła również odmiana 'Plantierensis' z czerwonokrwistymi kwiatostanami, która nie zawiązuje owoców.

Mamy do czynienia z rośliną, która nie jest wymagającą w temacie uprawy. Oczywiście, mniej nakładów pracy, gdy od samego początku zajmiemy się egzemplarzem jak należy. Po co przesadzać, jak od razu można wyznaczyć opcjonalną miejscówkę, uwzględniając

Aesculus × carnea - Kasztanowiec czerwony - Rode paardenka

jakie 'gabaryty' będą u tego kasztanowca za kilka lat. Słowo klucz w uprawie młodego drzewka kasztanowca czerwonego, to DRENAŻ (!) W 'zbitej' miejscówce, tam gdzie zastaje woda, albo jest wysoki poziom wilgotności, roślina na pewno wypadnie. Zbyt zaciemnione ogrodowe kąty, również nie są wskazane, będzie znikome kwitnienie, a roślina nie zaprezentuje zwartego witalnego pokroju. Młodzik powinien być ściółkowany, bo o ile starsze egzemplarze odnajdą się i zimą, i przy dłuższych okresach suszy, tak dwu, czy trzylatki potrzebują doglądania ('kołderki' na zimę podsypując ziemią, zahamowania wyparowywania wody latem stosując ściółkę i regularnego podlewania, gdy latem susza, albo bezśnieżna zima - latem podlewamy rano, albo pod wieczór, zimą w bezmroźny dzień w godzinach popołudniowych, woda zawsze powinna być w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu drzewka.

Podłoże przepuszczalne, średnio zasobne, będzie w porządku. Wiosną, rozsuwając kopczyki, czy wymieniając ściółkę, albo we wrześniu - warto przekopać pobliże kilkunastoma niezbyt głębokimi dołkami, najlepiej wokół okręgu korony; dołki wypełniamy świeżą ziemią przemieszaną z kompostem, czy przekompostowanym obornikiem. Regularnie usuwamy części przemarznięte, połamane. Jesienią zgrabione liście wrzucamy do kompostownika.

Jeśli chodzi o pozyskiwanie nowych egzemplarzy tego gatunku, nasiona kiełkują, choć bywają humorzaste; młodziki także można szczepić na podkładce (tutaj wskazanie na kasztanowiec pospolity - regularnie usuwamy 'dziki').