Vademecum Interesting Plants: Aesculus pavia - Kasztanowiec krwisty

Kasztanowiec krwisty, do niedawna był rośliną ozdobą, która owszem wzbudzała zaciekawienie, ale przy pierwszych informacjach, że nie radzi sobie z większymi temperaturami 'na minusie', czy z długotrwałą suszą - nie była brana pod uwagę do zakupu. Aktualnie, gdy mamy dużą wiedzę, w jakim optymalnym miejscu ją posadzić, jak zabezpieczać młode egzemplarze
Red buckeye.eng

Aesculus pavia - Kasztanowiec krwisty - Rode pavia

przed trudnymi zimowymi uwarunkowaniami, kiedy dostarczać dodatkowe dostawy wody - nic nie stoi na przeszkodzie, aby ten atrakcyjny gatunek zaprosić do swojej ogrodowej przestrzeni, bądź zagospodarować go w strefie parkowej, czy w kompleksach zieleni miejskiej, (soliter, czy w grupach krajobrazowych). Poza tym, a może przede wszystkim - w sprzedaży są już dostępne odmiany, które charakteryzują się

bardzo dużą mrozoodpornością (na przykład, atrakcyjna odmiana dwubarwna, wytrzymałość do -32°C). Niemniej warto nasadzenia robić w miejscach zacisznych, osłoniętych od mroźnych wiatrów.

Rodzime tereny tego gatunku kasztanowca, to nadmorskie równiny i leśne polany wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Tam, to krzew lub małe drzewko o wysokości do sześciu metrów. U nas, nie więcej niż 2.5 metra wysokości, (jeśli forma pienna). Pień o gładkiej korze. Liście duże, dłoniaste zielone, jesienią przebarwiają się na czerwono i opadają. Czas kwitnienia, wiosna. U gatunku kwiaty w kolorze czerwonym, zebrane w luźne wiechy o długości ponad 20 centymetrów. Brzegi płatków kwiatowych są gruczołkowato owłosione. U odmian kwiatostany mogą być w innym kolorze (karmazynowy, żółtawy, różowy, jasno różowy), bądź dwubarwne (kwiaty żółto czerwone - Aesculus pavia var.discolor). Owoc brązowy, bez kolców/gładki, kształtem 'gruszkowaty'. Pora owocowania jesienią.

Aesculus pavia - Kasztanowiec krwisty - Rode pavia

Atrakcyjny zwarty pokrój krzewiasty/niezbyt wysokiego drzewka, wiosną wysoka dekoracyjność kwiatostanów, jesienią ozdobne owoce, urozmaicenie szaty listnej (jesienne przebarwienia) oraz użyteczność dla ogrodowych przyjaciół (dla owadów miododajne kwiaty, jadalne owoce pasza dla zwierząt). Warto więc zaprosić kasztanowca krwistego do swego otoczenia. Na początku przygody z tym gatunkiem kasztanowca, należy wybrać taką lokalizację, która po pierwsze, będzie przestrzenią o odpowiedniej wielkości , a po drugi, że bardzo blisko nie będą rosły inne krzewy, byliny, które zostałyby narażone na ,z góry przegraną, rywalizację o terytorium; a poza tym nie wyeksponowalibyśmy odpowiednio walorów rośliny. Nie sadzimy jej w zbyt dużym cieniu, ale też nie na południowej zbyt nasłonecznionej wystawie. Optymalny będzie, tak zwany jasny cień. On zagwarantuje, regularne przyrosty i w czasie kwitnienia 'burzę ' wiechowatych kwiatostanów.
Podłoże zasobne, próchniczne o odczynie pH neutralnym w kierunku delikatnie zakwaszonego. DRENAŻ! Gdy go nie będzie, podczas siarczystych mrozów nawet starsze egzemplarze mogą zacząć przemarzać i dlatego tak ważne jest, aby gleba była przepuszczalna. Nadwyżki wody, topniejący śnieg, zmarzlina - to ogromne zagrożenia, przy glebie zbitej. Przed posadzeniem zróbmy więc tam 'przekopki', podsypmy kompostem i 'rozluźniaczem', jeśli nie do końca mamy pewność, że gleba jest drożna (kulki styropianowe, kamyki, żwirek).

Kasztanowiec krwisty, lubi stałą średnią wilgotność gleby. Dorosły egzemplarz, szybciej zniesie

Aesculus pavia - Kasztanowiec krwisty - Rode pavia

czasową suszę, (ewentualnie nastąpi kilkudniowe zahamowanie kwitnienia), niż dłuższy okres, gdy ma 'mokre nogi'. Zalecane ściółkowanie; wówczas latem zmniejszy się wyparowywanie wody, odpada nam odchwaszczanie (!), a zimą dla starszaków jest kołderka, która chroni ich podziemne części, (szczególnie,gdy bezśnieżna zima). Młodziki, trzeba opatulać. Na dole 10 - 15 centymetrowy kopczyk ziemi, (który wiosną bez trudu można rozsunąć i zasypać ściółką), a na górę drobno oczkowana siatka. Taka osłona, to gwarancja, że pozostanie zachowana odpowiednia cyrkulacja powietrza, a młode pędy zostaną ochronione przed przemarzaniem.

Już przy średnio zasobnym podłożu, pobliże krzewu/drzewka, obsypujemy nawozem wieloskładnikowym w pierwszej połowie wiosny. 'Dokarmiacz' z przeznaczeniem dla roślin kwitnących. Również możemy wybrać bardziej naturalne rozwiązanie, to jest obkopać wokół roślinę kilkunastoma niezbyt głębokimi dołkami i wypełnić je humusem (przekompostowanym krowiakiem, czy kompostem) przemieszanymi z ziemią. Przy słabszych glebach, zabieg wykonujemy dwu, trzykrotnie do momentu rozpoczęcia kwitnienia. Jesienią, dostarczamy także nawóz wieloskładnikowy, ale tym razem nie powinno tam być azotu. To czas, aby kasztanowiec przygotowywał się na nadejście zimowych uwarunkowań, a nie wchodził na 'wysokie obroty'. Późną jesienią, a potem wczesną wiosną, zgrabiamy, usuwamy stare , czy zniszczone części (liście, gałązki). Liście tych roślin mogą trafiać do kompostownika.