Vademecum Interesting Plants: Prunus laurocerasus - Laurowiśnia wschodnia

Laurowiśnia wschodnia, laurośliwa wschodnia, wawrzynośliwa, śliwa wawrzynolistna - w formie krzewiastej, czy piennego niewysokiego drzewka - w każdej z tych odsłon, swoją zimozieloną szatą oraz wiosennym kwitnieniem upiększy ogrodowy zakątek, albo będzie odgrywała

Cherry laurel.eng

Prunus laurocerasus - Laurowiśnia wschodnia, laurośliwa wschodnia, wawrzynośliwa, śliwa wawrzynolistna - Laurierkers

rolę główną stając się podstawową tworzącą żywopłot. W parkach, w kompleksach zieleni miejskiej, w przydomowych ogrodach; roślina nie wymagająca dużych nakładów pracy pod warunkiem, że już na samym początku zadbamy o nią jak należy. Młode sadzonki mogą przemarzać, jeśli ich odpowiednio nie zabezpieczymy, ale starsze rośliny w centralnej i zachodniej części Polski, poradzą

sobie w trudnych zimowych warunkach całkiem nieźle, a jeśli któreś z pędów przemarzną, pod koniec marca wystarczy je wyciąć; roślina dość szybko się wraca do pełni sił wypuszczając młode pędy.

Podłoże próchniczne, przepuszczalne, wapienne. Do dołka, w który będziemy wkładali sadzonkę, zetrzyjmy kawałek kredy. Warto też pofatygować się i stworzyć odpowiednią ściółkę. Ochronione części podziemne przed zbytnim wyparowywaniem wody i zimą przed zmarznięciem, to przez cały rok zdrowy, o pięknym pokroju krzew/drzewko. Nawozimy każdej wiosny i w pierwszej połowie jesieni. W marcu nawozem wieloskładnikowym przeznaczonym dla krzewów kwitnących, jesienią podobnie z tym, że w mieszance nie powinno być azotu. Laurowiśnia powinna w tym czasie przygotowywać się do trudnych zimowych warunków, a nie wchodzić na wysokie obroty. 'Dokarmiaczem' także może być przekompostowany krowiak, kompost. Gdy podłoże o pH lekko zakwaszonym, warto każdej wiosny ścierać i rozsypywać wokół roślin kredę. Latem, podlewając inne rośliny rozcieńczonymi z wodą gnojówkami (z żywokostu, pokrzyw, czosnku), śmiało można 'chlapnąć' także pod wawrzynośliwę.

Prunus laurocerasus - Laurowiśnia wschodnia - Laurierkers

Krzew nieprzycinany osiągnie do 2.5 metra wysokości/szerokości, drzewko nawet 5.5 metra. Doskonale znosi cięcie, dzięki zabiegowi łatwo jest skorygować jego wysokość oraz pokrój, dostosowując rozmiar rośliny do wielkości przeznaczonego dla niej stanowiska. Rośliny formowane na żywopłot najkorzystniej przycinać w drugiej połowie maja, zaraz po zakończeniu kwitnienia. Bo choć kwietnych ozdób na nich nie będzie tak wiele jak na egzemplarzach bez strzyżonej 'fryzurki', to i tak te pachnące walory są godne zachowania - wartość wizualna, jak i smakowa dla małych skrzydlatych ogrodowych przyjaciół. Wszystkie części rośliny dla ludzi są trujące (glikozyd), natomiast owady i ptaki z dóbr tej rośliny mogą korzystać bez ograniczeń. Życie w ogrodzie, to śpiew ptaków, więcej kwitnących roślin i bardziej żyzne podłoże.

Zimozielona szata tego gatunku laurowiśni, najlepiej czuje się w tak zwanym 'jasnym cieniu'. Może być także więcej dziennego światła, pod warunkiem, że to nie wystawa południowa. Stopień wilgotności zasobnego podłoża, stały średni. W miejscówce gdzie gleby zbite, 'zbyt mokre', rośliny szybko wypadną, bo zamarzająca w ziemi woda zniszczy części podziemne. Ważny drenaż (!) , gdy on jest, laurowiśnia wschodnia poradzi sobie nawet z temperaturami poniżej -20°C. Nazwa laurowiśni wschodniej - jej liście przypominają kształtem liście laurowe, czyli liście wawrzynu (Laurus), a ciemnoczerwone dojrzałe owocki – owoce wiśni (Cerasus).