Rodzina: Storczykowate
Rząd: Szparagowce
Rodzaj: Stanhopea
Gatunek: Stanhopea inodora
Stanhopea inodora,to storczykowata piękność z wilgotnych lasów górskich z terenów Meksyku, Belize i Nikaragui. Rośnie tam jako epifit, tak więc podobnie jak inne rośliny preferujące ten 'powietrzny styl życia', czerpie substancje odżywcze z rozkładających się liści, wodę z rosy i z opadów. Dociera tam rozproszone światło dzienne
Stanhopea.eng
i panuje wysoka wilgotność powietrza. Jeśli zaprosimy tego storczyka do naszej domowej przestrzeni, powinniśmy, w miarę możliwości stworzyć mu zbliżone warunki do zdrowego witalnego rozwoju, co równa się pięknemu, obfitemu rok rocznemu kwitnieniu. W sprzedaży gatunek
i jego kultywary, to bulwy ulokowane bezpośrednio w 'luźnym' podłożu. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, aby 'pobawić się' i doszlifować technikę uprawy powietrznej. Najbardziej efektownie stanhopea prezentuje się, gdy wyeksponowana w podwieszonym pojemniku; wówczas delikatnie przewieszające się kwietne pędy to odsłona żywego dzieła sztuki.
Dorosły egzemplarz tego storczykowatego, to nie więcej niż 40 centymetrów wysokości. Z każdej pseudobulwy wyrasta tylko jeden liść. Ciemnozielony, eliptyczno-lancetowaty liść ma 30 centymetrów długości i około 10 centymetrów szerokości; jego brzeg jest nieco pofalowany i zwęża się stopniowo w obie strony, tworząc ostry wierzchołek.
Zwisający kwiatostan wyrasta z podstawy pseudobulwy. Szypułka jest stosunkowo krótka, ale każdy kwiat wyrasta na szypułkowatej zalążni. Kwitnienie ma miejsce pod koniec lata, bądź w pierwszej połowie jesieni. Na każdym kwiatostanie 4 do 5 bezwonnych kwiatów. Są one kremowo-białe z jasnoczerwonymi kropkami na płatkach obu okółków. Biała warżka jest jaskrawo pomarańczowa na spodniej połowie hypochile.
Stanhopea inodora uprawa. W naturalnym otoczeniu panuje wysoka wilgotność powietrza, a temperatury roczne wahają się od 16 do 30°C. Także, nasz 'doniczkowiec' powinien mieć zbliżone warunki uprawy właśnie do tych z tropikalnych i z subtropikalnych szerokości. Miejscówka tam, gdzie panuje, tak zwany 'jasny cień'. Nie cień, nie zbyt ostro operujące promienie słoneczne. Temperatury wyższe niż 26°C, nie zaszkodzą właśnie pod warunkiem,
że nie narazimy tego gatunku na
moc kąpieli słonecznych. Pilnujmy także, aby zimową porą, gdy jest
różnica temperatur w pomieszczeniu (dzień i noc), nie panowały w nim
niższe niż 16°C. Wówczas również (od listopada do lutego), roślina jest w stanie spoczynku, dlatego podlewanie
ograniczamy o 1/3.
Od marca zintensyfikowane procesy życiowe, więc dostawy wody adekwatne do tempa tych procesów. Jak wiadomo, storczyk nie może mieć 'mokrych nóg ' . Korzenie zaraz 'się zbuntują ' i mamy po roślinie. Nie lejmy wodą po częściach nadziemnych. Używamy odstałej (24 godziny), bądź przegotowanej, których temperatura jest zawsze przybliżona do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny. Lekko skurczone bulwy, informacja zbyt niewielkie dostawy wody.
Na pewno, zabiegiem, który bardzo storczykowi przypadnie do gustu, będzie zraszanie. I to nie tylko w upalne dni, czy zimową porą przy pracujących kaloryferach. Rozpylacz o drobnych oczkach, nie pozostawi na liściach nieatrakcyjnych plam, 'odkurzy je'. Bardzo ważne jest to, aby woda z rozpylacza nie była pozostawiana w nasadach liści (nie chcemy przecież, aby nasze rośliny zajęły choroby grzybiczne. To też powód, dla którego nie podlewamy lejąc wodą po delikatnych kwiatuszkach, czy po liściach).
Plus, dwa trzy zwilżacze wypełnione wodą i ustawione w pobliżu doniczki. Wyższy poziom wilgotności powietrza, przysłuży się nie tylko roślinom, ale i nam samym.
Pod koniec lutego rozpoczynamy nawożenie. Wieloskładnikowy nawóz z przeznaczeniem dla rodziny storczykowatych, dostarczamy raz w miesiącu, według wskazówek na etykiecie. Robimy to do momentu, gdy z pąków rozwiną się ostatnie kwiaty.
Podłoże, najkorzystniej, gdy zakupione to specjalistyczne dla storczykowatych.Jeśli nie, stwórzmy przepuszczalną mieszankę (ziemi, kory, perlitu, humusu). Przesadzamy po okresie spoczynku, co sezon, dwa. Wówczas, delikatnie patyczkiem otrząsamy spomiędzy korzeni starą mieszankę. Możemy ponownie wykorzystać ten sam pojemnik, ale wcześniej należy go umyć w ciepłej wodzie i dokładnie osuszyć. Przez cały rok regularnie usuwamy nieatrakcyjne, starzejące się części.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.qwe.wiki/wiki/Stanhopea
https://nl.qwe.wiki/wiki/Stanhopea
https://en.wikipedia.org/wiki/Stanhopea
https://www.vip-colors.com/2019/10/storczykarnia-metody-uprawy-orchidei.html
Rząd: Szparagowce
Rodzaj: Stanhopea
Gatunek: Stanhopea inodora
Stanhopea inodora,to storczykowata piękność z wilgotnych lasów górskich z terenów Meksyku, Belize i Nikaragui. Rośnie tam jako epifit, tak więc podobnie jak inne rośliny preferujące ten 'powietrzny styl życia', czerpie substancje odżywcze z rozkładających się liści, wodę z rosy i z opadów. Dociera tam rozproszone światło dzienne
Stanhopea.eng
 |
| Stanhopea inodora (storczykowate) |
i panuje wysoka wilgotność powietrza. Jeśli zaprosimy tego storczyka do naszej domowej przestrzeni, powinniśmy, w miarę możliwości stworzyć mu zbliżone warunki do zdrowego witalnego rozwoju, co równa się pięknemu, obfitemu rok rocznemu kwitnieniu. W sprzedaży gatunek
i jego kultywary, to bulwy ulokowane bezpośrednio w 'luźnym' podłożu. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, aby 'pobawić się' i doszlifować technikę uprawy powietrznej. Najbardziej efektownie stanhopea prezentuje się, gdy wyeksponowana w podwieszonym pojemniku; wówczas delikatnie przewieszające się kwietne pędy to odsłona żywego dzieła sztuki.
Dorosły egzemplarz tego storczykowatego, to nie więcej niż 40 centymetrów wysokości. Z każdej pseudobulwy wyrasta tylko jeden liść. Ciemnozielony, eliptyczno-lancetowaty liść ma 30 centymetrów długości i około 10 centymetrów szerokości; jego brzeg jest nieco pofalowany i zwęża się stopniowo w obie strony, tworząc ostry wierzchołek.
Zwisający kwiatostan wyrasta z podstawy pseudobulwy. Szypułka jest stosunkowo krótka, ale każdy kwiat wyrasta na szypułkowatej zalążni. Kwitnienie ma miejsce pod koniec lata, bądź w pierwszej połowie jesieni. Na każdym kwiatostanie 4 do 5 bezwonnych kwiatów. Są one kremowo-białe z jasnoczerwonymi kropkami na płatkach obu okółków. Biała warżka jest jaskrawo pomarańczowa na spodniej połowie hypochile.
Stanhopea inodora uprawa. W naturalnym otoczeniu panuje wysoka wilgotność powietrza, a temperatury roczne wahają się od 16 do 30°C. Także, nasz 'doniczkowiec' powinien mieć zbliżone warunki uprawy właśnie do tych z tropikalnych i z subtropikalnych szerokości. Miejscówka tam, gdzie panuje, tak zwany 'jasny cień'. Nie cień, nie zbyt ostro operujące promienie słoneczne. Temperatury wyższe niż 26°C, nie zaszkodzą właśnie pod warunkiem,
 |
| Stanhopea inodora (storczykowate) |
Od marca zintensyfikowane procesy życiowe, więc dostawy wody adekwatne do tempa tych procesów. Jak wiadomo, storczyk nie może mieć 'mokrych nóg ' . Korzenie zaraz 'się zbuntują ' i mamy po roślinie. Nie lejmy wodą po częściach nadziemnych. Używamy odstałej (24 godziny), bądź przegotowanej, których temperatura jest zawsze przybliżona do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny. Lekko skurczone bulwy, informacja zbyt niewielkie dostawy wody.
Na pewno, zabiegiem, który bardzo storczykowi przypadnie do gustu, będzie zraszanie. I to nie tylko w upalne dni, czy zimową porą przy pracujących kaloryferach. Rozpylacz o drobnych oczkach, nie pozostawi na liściach nieatrakcyjnych plam, 'odkurzy je'. Bardzo ważne jest to, aby woda z rozpylacza nie była pozostawiana w nasadach liści (nie chcemy przecież, aby nasze rośliny zajęły choroby grzybiczne. To też powód, dla którego nie podlewamy lejąc wodą po delikatnych kwiatuszkach, czy po liściach).
Plus, dwa trzy zwilżacze wypełnione wodą i ustawione w pobliżu doniczki. Wyższy poziom wilgotności powietrza, przysłuży się nie tylko roślinom, ale i nam samym.
Pod koniec lutego rozpoczynamy nawożenie. Wieloskładnikowy nawóz z przeznaczeniem dla rodziny storczykowatych, dostarczamy raz w miesiącu, według wskazówek na etykiecie. Robimy to do momentu, gdy z pąków rozwiną się ostatnie kwiaty.
Podłoże, najkorzystniej, gdy zakupione to specjalistyczne dla storczykowatych.Jeśli nie, stwórzmy przepuszczalną mieszankę (ziemi, kory, perlitu, humusu). Przesadzamy po okresie spoczynku, co sezon, dwa. Wówczas, delikatnie patyczkiem otrząsamy spomiędzy korzeni starą mieszankę. Możemy ponownie wykorzystać ten sam pojemnik, ale wcześniej należy go umyć w ciepłej wodzie i dokładnie osuszyć. Przez cały rok regularnie usuwamy nieatrakcyjne, starzejące się części.
 |
| Stanhopea inodora (storczykowate) |
Orchidaceae - Storczykowate (gatunki) - Orchideeënfamilie ( soorten) ( foto )
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.qwe.wiki/wiki/Stanhopea
https://nl.qwe.wiki/wiki/Stanhopea
https://en.wikipedia.org/wiki/Stanhopea
https://www.vip-colors.com/2019/10/storczykarnia-metody-uprawy-orchidei.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz