piątek, 3 kwietnia 2020

Zingiber zerumbet - Imbir cytwarowy

                                            Imbir cytwarowy - poza spektakularnymi kwietnymi odsłonami, to ze swoimi częściami podziemnymi zawojował kuchnię azjatycką, (oraz te na innych kontynentach, gdzie spożywany na surowo, dodawany do mięs, sosów, deserów). Warto kosztować to dobro, ponieważ roślina wykazuje właściwości: przeciwzapalne, przeciwutleniające, przeciwcukrzycowe, przeciwnowotworowe, przeciwdrobnoustrojowe, przeciwbólowe i przeciwwirusowe.

                                                           Shampoo ginger.eng
Zingiber zerumbet - Imbir cytwarowy - Zingiber zerumbet.nl

Jeśli nie mamy 'pod ręką' tego gatunku, jak najbardziej wzmocni naszą odporność inny, powszechnie dostępny imbir lekarski. Cytwarowy jest bardziej łagodny w smaku. Codzienne spożywanie kawałeczka imbiru, na pewno 'wyjdzie nam na zdrowie'. Oczywiściej, najwięcej właściwości zdrowotnych zawiera, gdy spożywany na surowo, (na przykład, w miksie warzywno owocowym
w formie zielonego koktajlu). . Regularne spożywanie imbiru, reguluje i przyspiesza procesy trawienne; obniża cholesterol, udrażnia żyły; pobudza i wzmacnia układ odpornościowy; dodaje nam witalności, dezynfekuje jamę ustną.
                             Imbir cytwarowy, to roślina zielna wieloletnia. Rodzime tereny, na których rośnie w stanie dzikim, to Indochiny, Polinezja, a obecnie również częći Chin, gdzie panuje wilgotny klimat subtropikalny. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby w domowych warunkach zacząć uprawiać tę oryginalną roślinę. Co prawda, dorosły egzemplarz nie osiągnie wysokości 2 metrów, a co najwyżej połowę tych możliwości, ale przy optymalnej pielęgnacji, mamy duże szansę cieszyć oczy efektownie wybarwiającymi się przysadkami, niewielkimi jasnymi kwiatuszkami, a potem na ich miejscu zawiązującymi się owocami.
Szeroko lancetowate zielone liście, to odpowiednie tło dla wachlarza wybarwiających się przysadek. Te 'smocze jaja', w szczytowych częściach pędów, (które mogą różnić się wysokością), początkowo zielone, z czasem  nabierają rumieńców. Dachówki we wszystkich odcieniach intensywnej, witalnej czerwieni; z czasem przestają tak do siebie bardzo przylegać i ich kolor wybarwia się w tonację słoneczną. Jasne nieduże kwiatki mogą kwitnąć na etapach, gdy przysadki zielone i czerwone.
Gdy etap lekko rozwierających się 'dachówek',  widoczny przezroczysty 'imbirowo' pachnący pieniący się sok, (stąd angielska nazwa). Na terenach, gdzie gatunek rośnie w stanie dzikim, kobiety wykorzystują to pieniące się dobro jako witalny płyn do włosów i jako balsam do ciała.
                               Uprawa tego gatunku imbiru, nie należy do szczególnie skomplikowanych. Ważne jest to, aby pamiętać - uprawiamy imbir cytwarowy dla pozyskania większej ilości kłącza - zasilamy wyłącznie wieloskładnikowym nawozem przeznaczonym dla roślin jadalnych. Jeśli zaś wzbogacamy naszą kolekcję o roślinę pełniącą funkcję zdobniczą, wówczas nada się 'dokarmiacz' dla roślin wieloletnich kwitnących (uprawianych w domu).
                            
Zingiber zerumbet - Imbir cytwarowy

                                   Trzeba mieć dla plantu odpowiednią miejscówkę, czas i  uwzględniać podstawowe potrzeby. Latem, od czerwca do końca sierpnia, nie ma problemu z przeprowadzką na letnisko.
Wiadomo, mróz i chłód, są jej obce, więc jeśli nie mamy dogrzewanej zimą szklarni, zdecydujmy się na uprawę pojemnikową. Optymalne temperatury 16 do 25°C, czasowo mogą być niewiele niższe i niewiele wyższe, ale pamiętajmy, to tylko góra kilka dni.
                              Donica powinna być szeroka, jak pamiętamy, kłącze rozrasta się w poziomie, a nie w głąb. Odpływ w pojemniku. Ziemia przepuszczalna, próchniczna, przemieszana z kilkoma garściami kompostu, albo torfu. Na usypaną ziemię, układamy część wcześniej moczonego przez dobę, osuszonego kłącza, gdzie jest przynajmniej jedno zielone 'oczko'. Przysypujemy warstwą około 5 do 8 centymetrów ziemi. Podlewamy wodą, której temperatura jest zbliżona do tej panującej w pomieszczeniu. Sadzenie przeprowadzamy w przedwiośniu. Ekspozycja tam, gdzie przefiltrowane światło dzienne.
Roślina lubi stałą, umiarkowana wilgotność podłoża. Przesuszona wierzchnia warstwa, nowa dostawa wody, (sprawdzamy według 'techniki na palca'). Istotne jest to, aby w pomieszczeniu nie było suchego powietrza. Także latem, czy zimą, (gdy w pokoju działają grzejniki), w pobliżu plantu należy ustawić kilka zwilżaczy wypełnionych wodą. Przysłuży się to nie tylko naszym zielonym przyjaciołom, ale i naszemu lepszemu samopoczuciu.
Po kwietnym, 'dachówkowym' kolorowym spektaklu, gatunek wcale nie musi zawiązywać niewielkich owoców, od razu może nadejść faza wchodzenia w stan spoczynku - a dla nas równa się to temu, że plant zacznie zasychać. Dajmy mu na to kilka tygodni, następnie usuńmy części nadziemne, (pędy, liście). Podlewanie redukujemy o 2/3, ale zachowujemy regularność jeśli chodzi o dostawy. I tak od późnej jesieni do wczesnej wiosny. Po mniej więcej 12 tygodniach, najpraktyczniej jest przesadzić kłącze do świeżego niewyjałowionego  podłoża; można też prowadzić plant w tym samym pojemniku. Sygnałem dla niego, aby wejść na wyższe obroty, będą zwiększone dostawy wody.

Zingiber zerumbet - Imbir cytwarowy





Zingiber zerumbet - Imbir cytwarowy



Zingiber officinale - Imbir lekarski, Imbir - Gember ( foto )



Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Imbir_cytwarowy
https://en.wikipedia.org/wiki/Zingiber_zerumbet
https://species.wikimedia.org/wiki/Zingiber_zerumbet

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz