Cissus rombolistny,to bogato krzewiąca się roślina wspinaczkowa, której pędy można również poprowadzić tak, aby się zwieszały. W strefie klimatu tropikalnego i subtropików, z czasem drewniejące pędy, stają się lianami, które 'w drodze ku słońcu', wykorzystują jako podpory pobliskie drzewa. Dla nas więc informacja taka, że do prowadzenia satysfakcjonującej nas pielęgnacji plantu, jest niezbędna temperatura na plusie, przefiltrowane światło dzienne oraz odpowiednia przestrzeń, w której nasza żywa ozdoba będzie się rozwijała.
Cissus.eng
W naturalnych warunkach, plant osiąga nawet powyżej 5 metrów wysokości, przy uprawie pojemnikowej w domu, u wieloletniego egzemplarza, możemy liczyć się nawet z dwoma metrami. I tutaj, kwestia, czy wzwyż, czy w dół, czy na szerokość - lata temu, bliska mi osoba, miała w swoim
domu egzemplarz, który poprowadzony po podporach przy ścianie, rozrósł się naprawdę 'na bogato'. Pędy 'doszły' niemal od ziemi do sufitu, zajęty około 2.5 metra szerokości ściany. Część rośliny stanowiły zdrewniałe pędy, jednak ulistnienie tych niezdrewniałych, było tak bogate, że na ścianie nie było 'gołych placków'.
Główną, całoroczną ozdobę stanowią liście. Są ciemnozielone, lekko błyszczące, złożone z trzech romboidalnych blaszek. Kwitnienie przy uprawie pojemnikowej występuje bardzo, bardzo rzadko. Kwiaty nie mają dużej wartości zdobniczej, mogą być jasne, albo w ciemniejszych tonacjach.
Rośliny ze zdjęć, 'powstały' z sadzonek wierzchołkowych tamtego dużego okazu cissusa. Uważa się, że prowadzenie tego plantu należy do bezproblemowych, mnie jednak po pierwszym roku uprawy, spotkały w tym temacie schody. Na czas zimy, plant został w nieogrzewanym pomieszczeniu, a ja nie zredukowałam ilości dostarczanej wody - wynikiem czego 'wdały się' przędziorki. Wczesną wiosną, znowuż pobrałam sadzonki wierzchołkowe, dokładnie wypłukałam pod letnią wodą (z kilkoma kroplami płynu do mycia naczyń), gdy wyschły, znowu powtórzyłam zabieg. Po tygodniu 'stania nogami' w wodzie, trafiły do donicy z przepuszczalnym, zasobnym podłożem (uniwersalna ziemia do roślin doniczkowych, przemieszana z garścią drobnych kamyków i z garścią humusu).
Nie powtarzając błędu, jaki popełniłam przy uprawie pierwszego egzemplarza, w prowadzeniu aktualnego, nie ma najmniejszych problemów.
Od połowy marca do połowy września, roślina jest zasilana nawozem do roślin doniczkowych ozdobnych z liści. Rok rocznie, wiosną, trafia do o numer większego pojemnika z odpływem, które jest wypełniony niewyjałowioną mieszanką.
Ekspozycja w miejscu, gdzie przefiltrowane światło dzienne. Nadal na zimę pozostaje w pomieszczeniu nieogrzewanym, jednak tym razem dostawy wody z tą samą częstotliwością, ale zredukowane o 1/3. Do pełnych, wracam od momentu nawożenia.
Donica z odpływem, dostawy wody, gdy wierzchnia warstwa podłoża dobrze przesuszona. Nie pozostawiamy wody w osłonce, na podstawku. Woda miękka, odstała, jak najbardziej deszczówka; zawsze w temperaturze przybliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny.
Gdy 'kwiatek' podręcznych rozmiarów, kurz z listków można usunąć pod natryskiem z letnią wodą, ( wcześniej, szczelnie folią zakrywamy donicę ). W czasie gorących dni i zimą, przy działających kaloryferach, można z rana i pod wieczór (o porach, gdy naturalnie 'zbiera się' rosa), rozpylać na listkami delikatną mgiełkę. Używajmy zraszacza o drobnych oczkach.
Temperatury w sezonie od 18, nawet do 35 °C, z tym, że im silniejsze operacje słoneczne, tym większy dystans od źródła dziennego światła. O ile 'doniczkowiec' nie jest na tyle duży, aby jego przeniesienie sprawiało problem. Zimą, temperatura nie spada poniżej 12°C, (dolna granica dla tego plantu to 8°C).
Jeśli dojdzie do sytuacji, że na roślinie 'zadomowią się' przędziorki, roztocze, wciornastki, z doświadczenia zalecam pobranie i oczyszczenie tylko kilku sadzonek wierzchołkowych i stworzenie z nich nowego egzemplarza. Na rodzimym egzemplarzu, choroba przenika do bryły korzeniowej; więc nawet jeśli czasowo z listnej szaty pozbędziemy się widocznych chorobowych zmian, to 'chwila moment' i wrócą. Należy podjąć radykalne działania.
Z roślinami domowymi, jak z ogrodowymi - te, które dostaliśmy od bliskich nam osób, także mają swój rytm życia, starzeją się, chorują. Na początku, nie zawsze posiadamy wiedzę, nie zawsze w odpowiednim momencie zareagujemy z 'akcją ratunkową'.
Żywe ozdoby, stają się naszymi wieloletnimi przyjaciółmi, warto więc się nauczyć o nie dbać.
Cissus.eng
 |
| Cissus alata - Cissus rombolistny |
W naturalnych warunkach, plant osiąga nawet powyżej 5 metrów wysokości, przy uprawie pojemnikowej w domu, u wieloletniego egzemplarza, możemy liczyć się nawet z dwoma metrami. I tutaj, kwestia, czy wzwyż, czy w dół, czy na szerokość - lata temu, bliska mi osoba, miała w swoim
domu egzemplarz, który poprowadzony po podporach przy ścianie, rozrósł się naprawdę 'na bogato'. Pędy 'doszły' niemal od ziemi do sufitu, zajęty około 2.5 metra szerokości ściany. Część rośliny stanowiły zdrewniałe pędy, jednak ulistnienie tych niezdrewniałych, było tak bogate, że na ścianie nie było 'gołych placków'.
Główną, całoroczną ozdobę stanowią liście. Są ciemnozielone, lekko błyszczące, złożone z trzech romboidalnych blaszek. Kwitnienie przy uprawie pojemnikowej występuje bardzo, bardzo rzadko. Kwiaty nie mają dużej wartości zdobniczej, mogą być jasne, albo w ciemniejszych tonacjach.
Rośliny ze zdjęć, 'powstały' z sadzonek wierzchołkowych tamtego dużego okazu cissusa. Uważa się, że prowadzenie tego plantu należy do bezproblemowych, mnie jednak po pierwszym roku uprawy, spotkały w tym temacie schody. Na czas zimy, plant został w nieogrzewanym pomieszczeniu, a ja nie zredukowałam ilości dostarczanej wody - wynikiem czego 'wdały się' przędziorki. Wczesną wiosną, znowuż pobrałam sadzonki wierzchołkowe, dokładnie wypłukałam pod letnią wodą (z kilkoma kroplami płynu do mycia naczyń), gdy wyschły, znowu powtórzyłam zabieg. Po tygodniu 'stania nogami' w wodzie, trafiły do donicy z przepuszczalnym, zasobnym podłożem (uniwersalna ziemia do roślin doniczkowych, przemieszana z garścią drobnych kamyków i z garścią humusu).
Nie powtarzając błędu, jaki popełniłam przy uprawie pierwszego egzemplarza, w prowadzeniu aktualnego, nie ma najmniejszych problemów.
Od połowy marca do połowy września, roślina jest zasilana nawozem do roślin doniczkowych ozdobnych z liści. Rok rocznie, wiosną, trafia do o numer większego pojemnika z odpływem, które jest wypełniony niewyjałowioną mieszanką.
 |
| Cissus alata - Cissus rombolistny |
Ekspozycja w miejscu, gdzie przefiltrowane światło dzienne. Nadal na zimę pozostaje w pomieszczeniu nieogrzewanym, jednak tym razem dostawy wody z tą samą częstotliwością, ale zredukowane o 1/3. Do pełnych, wracam od momentu nawożenia.
Donica z odpływem, dostawy wody, gdy wierzchnia warstwa podłoża dobrze przesuszona. Nie pozostawiamy wody w osłonce, na podstawku. Woda miękka, odstała, jak najbardziej deszczówka; zawsze w temperaturze przybliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny.
Gdy 'kwiatek' podręcznych rozmiarów, kurz z listków można usunąć pod natryskiem z letnią wodą, ( wcześniej, szczelnie folią zakrywamy donicę ). W czasie gorących dni i zimą, przy działających kaloryferach, można z rana i pod wieczór (o porach, gdy naturalnie 'zbiera się' rosa), rozpylać na listkami delikatną mgiełkę. Używajmy zraszacza o drobnych oczkach.
Temperatury w sezonie od 18, nawet do 35 °C, z tym, że im silniejsze operacje słoneczne, tym większy dystans od źródła dziennego światła. O ile 'doniczkowiec' nie jest na tyle duży, aby jego przeniesienie sprawiało problem. Zimą, temperatura nie spada poniżej 12°C, (dolna granica dla tego plantu to 8°C).
Jeśli dojdzie do sytuacji, że na roślinie 'zadomowią się' przędziorki, roztocze, wciornastki, z doświadczenia zalecam pobranie i oczyszczenie tylko kilku sadzonek wierzchołkowych i stworzenie z nich nowego egzemplarza. Na rodzimym egzemplarzu, choroba przenika do bryły korzeniowej; więc nawet jeśli czasowo z listnej szaty pozbędziemy się widocznych chorobowych zmian, to 'chwila moment' i wrócą. Należy podjąć radykalne działania.
Z roślinami domowymi, jak z ogrodowymi - te, które dostaliśmy od bliskich nam osób, także mają swój rytm życia, starzeją się, chorują. Na początku, nie zawsze posiadamy wiedzę, nie zawsze w odpowiednim momencie zareagujemy z 'akcją ratunkową'.
Żywe ozdoby, stają się naszymi wieloletnimi przyjaciółmi, warto więc się nauczyć o nie dbać.
 |
Cissus alata - Cissus rombolistny |
 |
Cissus alata - Cissus rombolistny |
 |
| Cissus alata - Cissus rombolistny |
 |
| Cissus alata - Cissus rombolistny |
.jpg) |
| Cissus alata - Cissus rombolistny |
.jpg) |
| Cissus alata - Cissus rombolistny |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Cissus
https://pl.wikipedia.org/wiki/Cissus_rombolistny
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Cissus
https://pl.wikipedia.org/wiki/Cissus_rombolistny
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz