środa, 15 maja 2019

Chamaecereus x Lobivia - Chamaelobivia

                                              Chamaelobivia, jest hybrydą, powstałą w wyniku krzyżówki dwóch gatunków z rodzaju echinopsis (Chamaecereus x Lobivia ). Śmiało można napisać, że w tym konkretnym wypadku, niewielkie nakłady pracy przy roślinie, łączą się z występującym corocznie bogatym kwitnieniem.  Dorosły egzemplarz kaktusa, w domowej uprawie, osiąga pomiędzy

                                                             Echinopsis.eng
Chamaelobivia 'Rose Quartz'

30, a 40 centymetrów wysokości; gdzie pęd najstarszy ma wzrost pionowy, a młodsze boczne wyrastają wokół niego. Nietrudno jest je oddzielić, więc przed nami również perspektywa tworzenia kolejnego pokolenia 'kłujków', którym możemy podzielić się z zaprzyjaźnionymi sympatykami kaktusów i sukulentów.  Zazwyczaj, pod koniec wiosny rozpoczyna się kwitnienie
(maj - lipiec). Jest bogate, choć pojedynczy kwiat utrzymuje się krótkotrwale. Jego średnica wynosi około 8 centymetrów, więc jest czym cieszyć oczy. Kształt lejowaty, kolor różowy,  fioletowe refleksy przy przekwitaniu.
                                      Zielone pędy są żebrowane. Na każdym żebrze, wyrastają w kontrastowym jasnym kolorze niewielkie ciernie, dlatego zabiegi pielęgnacyjne przeprowadzajmy w ochronnych rękawiczkach.
Oczywiście, 'maluchy' można także pozyskać z wysiewu nasion, jednak wskazany jest zakup niewielkiej sadzonki. Ominie nas dłużący się czas oczekiwania na wschody i często zdarzające się w początkowej fazie, inwazyjne patogeny (pojawiają się przy zbyt wilgotnym podłożu). Dlatego, tę robotę warto pozostawić w gestii specjalistów.
                               Echinopsis hybrydowy,  będzie pięknie zdobił pomieszczenia, gdzie styl tradycyjny, nowoczesny, vintage, rustykalny. Samodzielnie, w kilka egzemplarzy, czy w połączeniu z innymi sukulentami. Mieszkanie, biuro, a w czasie letniska - tarasowy stół - wszystkie te miejsca, dzięki nim zyskają.

 
Chamaelobivia - (Echinopsis)
 'Rose Quartz'

                                              Ekspozycja słoneczna, wystawa południowa jak najbardziej wskazana.  To bardzo  wytrzymały plant. Nie wypróbowujmy go, ustawiając w zbyt dużym zacienieniu - straci swoją 'przysadzistą' formę, pędy zaczną się nieestetycznie wydłużać, pojawią się jasne plamiste przebarwienia i po prostu, roślina nie będzie wyglądała zdrowo. Oczywiście, w takiej sytuacji,  nie będzie kwitnienia.
                             Choć mamy tutaj do czynienia z rodziną kaktusowatych, nie jest to równoznaczne, że od czasu do czasu podlejemy i po kłopocie. Jest kilka podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych i jeśli faktycznie, od samego początku naszej przygody z tymi uroczymi maleństwami, będziemy we właściwy sposób je wykonywali, faktycznie pracy będzie niewiele, a korzyści dekoracyjnych bardzo dużo.
Temperatura otoczenia nie powinna być niższa od 10°C, optymalna to pomiędzy 17, a 23°C.
Po przyniesieniu rośliny do domu, należy zając się jej przesadzeniem do o numer większej doniczki, z drenażem i z odpowiednim podłożem.
                          Chamaelobivia, bardzo źle znosi nadwyżki wody (dość płytki system korzeniowy), więc pierwsza warstwa w pojemniku (który może być bez odpływu, ale wówczas szczególniej pilnujemy, aby nie zalać),  to trzy do pięciu centymetrów kamyków (żwirku, keramzytu), a następnie specjalne podłoże dla kaktusów i sukulentów. Jeśli jednak nie mamy do takiego dostępu,  zróbmy mieszankę piasku, żwirku, perlitu i ziemi w proporcjach 3:3:2:2. W ten sposób, zminimalizujemy zagrożenie zalewania, a jednocześnie, zapewnimy przepuszczalność podłoża.                                    Cała rzecz w tym, aby nie fundować kaktusowi, radykalnych zmian temperatury. Przenosząc na letnisko (dla ozdoby tarasu), zróbmy to gdy na dworze powyżej 18°C, ustawmy w miejscu


Chamaelobivia - (Echinopsis)
 'Rose Quartz'

osłoniętym od deszczów. Na zimę, gdy plant wchodzi w stan spoczynku, możemy, ale nie musimy, przenieść go do chłodniejszego pomieszczenia. Wówczas to jest 13 do 17°C. Takie zmiana, dodatkowo może roślinę zmotywować do tego, aby w przyszłym sezonie wegetacyjnym szybciej zakwitła.
                                    Od kwietnia do końca września podlewamy roślinę co 15 do 20 dni (w zależności od wielkości egzemplarza, używajmy 150 do 250 mililitrów wody)."Kłujek opije się", wchłonie dostarczony płyn i będzie z niego czerpał do kolejnej dostawy. Jak już wiemy, układ korzeniowy rośliny jest dość płytki, więc cały w tym ambaras, aby nie dopuścić do wielokrotnego
zalewania w przeciągu krótkiego okresu, co doprowadziłoby do zgnilizny. 
Od października do połowy marca, zachowujemy częstotliwość dostaw wody, ale ograniczamy je o połowę. Zawsze używamy wodę o temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu plantu. Nie lejemy nią po nim, nie zostawiamy wody na podstawku (czy w osłonce). Zważmy na to, że przetrzymując roślinę w chłodniejszym pomieszczeniu, dostarczanej wody powinno być mniej, niż tam, gdzie dzień w dzień pracuje ogrzewanie. 
                                      Co jakiś czas, na przykład, raz na miesiąc, można patyczkiem nakłuwać ziemię przy brzegach doniczki, tak, aby nie uszkodzić 'kłujka', jego niewielkich korzonków. Napowietrzenie, rozruszanie ziemi, to zawsze zaprocentuje zdrowym, niezakłócanym wzrostem.
Przy częstym przesadzaniu (co sezon), nie musimy nawozić, a przy rzadszym, od kwietnia do połowy września, używamy nawozu wieloskładnikowego z przeznaczeniem dla sukulentów i kaktusów.
Przesadzamy, co dwa trzy sezony do niewiele większego pojemnika - oczywiście używamy za każdym razem odpowiedniego podłoża.

Chamaelobivia - (Echinopsis)
 'Rose Quartz'







Chamaelobivia - (Echinopsis)
 'Rose Quartz'







Chamaelobivia - (Echinopsis)
 'Rose Quartz'







Chamaelobivia - (Echinopsis)
 'Rose Quartz'






Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Echinopsis
https://nl.wikipedia.org/wiki/Echinopsis_(plant)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Echinopsis

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz