Persikaria zmienna, to roślina 'większego kalibru'. Jeśli chcemy zasłonić nieatrakcyjnie wyglądającą część ogrodu, ścianę, oddzielić się naturalnym wyższym płotem od sąsiadów - wybierzmy tę bylinę. Należy ona do rodziny rdestowatych, jednak nie posiada ekspansywnych zapędów (nie rozmnaża się z podziezmnych kłącz, nie wysiewa się).
Knotweed.eng
Naprzemiennie ułożone liście, są lancetowate, ząbkowane w ciemnej tonacji zieleni. Układ liści i grubych łodyg, to mniej więcej wysokość do 60 centymetrów, od lipca do połowy września, powyżej w szczytowych częściach pędów, kwitną bogato prezentujące się wiechowate kwiatostany złożone z setek niepozornych kwitków,. Ozdoby te mogą być w kolorze białym, bądź w kremowym. Na jesieni przebarwiają się, 'wpadając' w mocniejsze odcienie różu i czerwieni - prawdziwie widowiskowe
roślinne ognisko. Całkowita wysokość, w zależności od odmiany, to 130 do 180 centymetrów.
Problemów z uprawą tej byliny praktycznie nie ma, przy założeniu, że od samego początku zagwarantowaliśmy jej odpowiednie warunki bytowania. Optymalny czas nasadzeń bezpośrednio do gruntu, to wiosna, gdy minęło już zagrożenie powrotu przymrozków. Na metr kwadratowy sadzimy 4 sztuki. Starsze egzemplarze, całkiem dobrze radzą sobie z mrozami (USDA 5a), niemniej o młodziki trzeba szczególniej zadbać, czyli nie narażać ich na przemarzanie.
W pierwszym sezonie, kwitnienie nie będzie oszałamiające, ale gdy na dobre persikaria zmienna się w naszej ogrodowej przestrzeni rozgości, następnego roku, stanie na wysokości zadania. Jasne kwietne pióropusze, będą widoczne z dużej odległości.
Roślinę możemy komponować z innymi wieloletnimi (krzewy, byliny), jednak wybierajmy zestawy z rozmysłem. Persikaria, ze względu na swe rozmiary, ma 'niezły apatyt', więc w jej otoczeniu nie lokujmy żarłocznych plantów.
Podłoże próchniczne, bądź średnio żyzne, z umiarkowaną przepuszczalnością, z dobrą zdolnością magazynowania wody. Średnia stała wilgotność podłoża. Plant bardziej poradzi sobie w wilgotnym środowisku, niż tam, gdzie wystąpią czasowe susze. Liście zaczną tracić swą sprężystość, więdnąć - nie wygląda to estetycznie. Dlatego, trzeba w upalne lato, nie należy zapominać o dodatkowym podlewaniu. Wodę dostarczamy z rana, albo pod wieczór. Nie lejemy nią po kwiatostanach.
Optymalna ekspozycja, to tak zwany 'jasny cień'. Czyli tam, gdzie w godzinach południowych nie operują najostrzej oddziałujące promienie słoneczne. W zbyt dużym zacienieniu, pędy wydłużyłyby się, z czasem zaczęły pokładać i oczywiście, miałoby miejsce znikome kwitnienie.
Jeśli kwitnienie będzie satysfakcjonujące i zdecydujemy się powiększyć 'działeczkę' z persikarią zmienną, podziału kępy dokonujemy w kwietniu. Wtedy też cała roślinę czyścimy ze zbędnych, zniszczonych, przemarzniętych części.
Wówczas także, zaczynamy stosować nawóz wieloskładnikowy przeznaczony do roślin ogrodowych kwitnących (do bylin, krzewów). Dostarczamy go przez cały sezon trzykrotnie (początek:maja, czerwca, lipca). Dobrze pamiętamy, że ta roślinna ozdoba lubi bogactwo składników odżywczych w swoim otoczeniu, dlatego, nie zaszkodzi dodatkowo wiosną jej pobliże obkopać kompostem (krowiakiem, humusem).
Jeśli dysponujemy w swoim ogrodzie odpowiednią przestrzenią, bez wahania zaprośmy do niej persikarię zmienną. Roślina ta jest nietrudna w uprawie, zachwycająco rozświetla swe otoczenie w porze kwitnienia, także jesienią poprzez intensyfikowanie, zmienność barw, nie ustępuje, pod względem dekoracyjności, innym plantom.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Polygonum_polymorphum
http://www.vip-colors.com/2017/08/veronicastrum-virginicum.html
Knotweed.eng
 |
| Polygonum polymorphum - Persikaria zmienna - Duizendknoop |
Naprzemiennie ułożone liście, są lancetowate, ząbkowane w ciemnej tonacji zieleni. Układ liści i grubych łodyg, to mniej więcej wysokość do 60 centymetrów, od lipca do połowy września, powyżej w szczytowych częściach pędów, kwitną bogato prezentujące się wiechowate kwiatostany złożone z setek niepozornych kwitków,. Ozdoby te mogą być w kolorze białym, bądź w kremowym. Na jesieni przebarwiają się, 'wpadając' w mocniejsze odcienie różu i czerwieni - prawdziwie widowiskowe
roślinne ognisko. Całkowita wysokość, w zależności od odmiany, to 130 do 180 centymetrów.
Problemów z uprawą tej byliny praktycznie nie ma, przy założeniu, że od samego początku zagwarantowaliśmy jej odpowiednie warunki bytowania. Optymalny czas nasadzeń bezpośrednio do gruntu, to wiosna, gdy minęło już zagrożenie powrotu przymrozków. Na metr kwadratowy sadzimy 4 sztuki. Starsze egzemplarze, całkiem dobrze radzą sobie z mrozami (USDA 5a), niemniej o młodziki trzeba szczególniej zadbać, czyli nie narażać ich na przemarzanie.
W pierwszym sezonie, kwitnienie nie będzie oszałamiające, ale gdy na dobre persikaria zmienna się w naszej ogrodowej przestrzeni rozgości, następnego roku, stanie na wysokości zadania. Jasne kwietne pióropusze, będą widoczne z dużej odległości.
Roślinę możemy komponować z innymi wieloletnimi (krzewy, byliny), jednak wybierajmy zestawy z rozmysłem. Persikaria, ze względu na swe rozmiary, ma 'niezły apatyt', więc w jej otoczeniu nie lokujmy żarłocznych plantów.
 |
| Polygonum polymorphum - Persikaria zmienna - Duizendknoop |
Podłoże próchniczne, bądź średnio żyzne, z umiarkowaną przepuszczalnością, z dobrą zdolnością magazynowania wody. Średnia stała wilgotność podłoża. Plant bardziej poradzi sobie w wilgotnym środowisku, niż tam, gdzie wystąpią czasowe susze. Liście zaczną tracić swą sprężystość, więdnąć - nie wygląda to estetycznie. Dlatego, trzeba w upalne lato, nie należy zapominać o dodatkowym podlewaniu. Wodę dostarczamy z rana, albo pod wieczór. Nie lejemy nią po kwiatostanach.
Optymalna ekspozycja, to tak zwany 'jasny cień'. Czyli tam, gdzie w godzinach południowych nie operują najostrzej oddziałujące promienie słoneczne. W zbyt dużym zacienieniu, pędy wydłużyłyby się, z czasem zaczęły pokładać i oczywiście, miałoby miejsce znikome kwitnienie.
Jeśli kwitnienie będzie satysfakcjonujące i zdecydujemy się powiększyć 'działeczkę' z persikarią zmienną, podziału kępy dokonujemy w kwietniu. Wtedy też cała roślinę czyścimy ze zbędnych, zniszczonych, przemarzniętych części.
Wówczas także, zaczynamy stosować nawóz wieloskładnikowy przeznaczony do roślin ogrodowych kwitnących (do bylin, krzewów). Dostarczamy go przez cały sezon trzykrotnie (początek:maja, czerwca, lipca). Dobrze pamiętamy, że ta roślinna ozdoba lubi bogactwo składników odżywczych w swoim otoczeniu, dlatego, nie zaszkodzi dodatkowo wiosną jej pobliże obkopać kompostem (krowiakiem, humusem).
Jeśli dysponujemy w swoim ogrodzie odpowiednią przestrzenią, bez wahania zaprośmy do niej persikarię zmienną. Roślina ta jest nietrudna w uprawie, zachwycająco rozświetla swe otoczenie w porze kwitnienia, także jesienią poprzez intensyfikowanie, zmienność barw, nie ustępuje, pod względem dekoracyjności, innym plantom.
 |
Polygonum polymorphum - Persikaria zmienna - Duizendknoop
oraz Veronicastrum virginicum - Przetacznikowiec wirginijski - Virginische ereprijs ( foto ) |
 |
| Polygonum polymorphum - Persikaria zmienna - Duizendknoop |
 |
| Polygonum polymorphum - Persikaria zmienna - Duizendknoop |
Polygonum - Rdest ( gatunki ) - Varkensgras ( soorten ) ( foto )
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Polygonum_polymorphum
http://www.vip-colors.com/2017/08/veronicastrum-virginicum.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz