Ceropegia sandersonii, interesująca, tajemnicza, ciesząca oczy oryginalnymi w kształcie i w zachowaniu kwiatami. Roślina naturalnie rośnie w południowej części kontynentu afrykańskiego. Ta informacja, nakreśla nam podstawowe zasady uprawy w domowych warunkach, to jest, ma być ciepło i słonecznie.
Nowy egzemplarz możemy zakupić w centrum ogrodniczym, albo stworzyć z części wiotkiego pędu.Wyrastać ich może kilka z wrzecienowatych korzeni. Ich długość jest zależna od wieku rośliny. Po czterech, pięciu latach, przy optymalnej uprawie, możemy się poszczycić okazem mającym nawet sześć metrów długości. Elastyczne, łatwe do mocowania pędy, porastają
niewielkie zielone listki. Rosną podwójnie, blaszki są lśniące, skórzane. Aby dostosować się do afrykańskich warunków, owe liście wykształciły umiejętność kumulowania i przechowywania życiodajnej wody.
Jednak największą ozdobą tej doniczkowej naturalnej ozdoby, są jej kwiaty. Dla niektórych ich kształt przypomina spadochron, inni nazywają je okienkowymi (ze względu na otwory pomiędzy płatkami); nie da się zaprzeczyć - wyglądają efektownie, choć swoim jasnozielonym kolorem, subtelnie pociapane w kropeczki , z daleka nie rzucają się w oczy.
Uprawa tego gatunku ceropegii, nie nastręczy nam problemów, gdy już od samego początku będziemy postępowali zgodnie z zaleceniami jej pielęgnacji. Miejsce ustawienia powinno być słoneczne, ale bez narażania plantu na ostre promienie. Wystawa zachodnia, wschodnia,około pół metra od okna. Temperatura latem, bez górnej bariery, zimą, gdy przenosimy roślinę w miejsce, w którym się zregeneruje, nie może być mniej niż 13°C. Warto zmienić jesienią otoczenie na to z niższą temperaturą, ponieważ po pierwsze, faktycznie, roślina zmniejszy 'swoje obroty', 'odsapnie', ale kilka tygodni później może zadziałać ten kontrolowany chłód, jako bodziec motywujący, a co za tym idzie, w sezonie będziemy mieli więcej dekoracyjnych kwiatów. Gdzie temperatura niższa niż 18°C, donica nie może stać bezpośrednio na zimnej posadzce, koniecznie w dobrze oświetlonym pomieszczeniu, bez przeciągów.
Zwracając na pnący charakter rośliny, warto posiłkować się podpórkami, drabinkami, albo nie wrastającymi, odpowiedniej grubości sznureczkami, którymi nadamy kierunek wzrostu.
Mając pewność, że nie nadejdą już wiosenne przymrozki, po połowie maja, ceropegia sandersonii, może stać się ozdobą letniska (tarasu, balkonu).
Bez względu, czy roślina jest na zewnątrz, czy wewnątrz - pamiętajmy, nie można jej przelać. Zawsze podlewajmy wodą o temperaturze zbliżonej do tej, która panuje w otoczeniu. Doskonale sprawdza się tutaj metoda 'na palca'. Dopiero, gdy wierzchnia warstwa jest dobrze przesuszona, możemy dostarczyć życiodajną ciecz. Nawozimy od czerwca do końca września, co trzy tygodnie nawozem w płynie do kwiatów kwitnących doniczkowych. Przesadzamy co dwa, trzy lata. Ziemia uniwersalna wymieszana z piaskiem (70:30), pierwsza warstwa w donicy z otworami to pięć, osiem centymetrów keramzytu, albo żwirku. Przy regularnej opiece, nie doprowadzimy do zasuszenia, ani zalania bryły korzeniowej.
Wracając do tak interesującej formy kwiatów, tej rośliny, to warto tutaj napisać, że poza wyglądem, spełniają funkcję, której przebieg zachwyca większość sympatyków roślinnych piękności. Otóż, gdy przez jedno z 'okienek', owad dostanie się do wnętrza kwiatu,te zwężają się, a on jest 'jednokierunkową' prowadzony do tuby, w której pyłek. Wyjść na powrót nie da się, ponieważ delikatne włoski blokują. Owad więc zmierza, gdzie musi i dopiero, gdy jest obklejony po całości pyłkiem, okiennice wystarczająco otwierają się i zostaje uwolniony.
Przedsiębiorcza roślinka, nie jest zbyt często spotykaną, więc na pewno, jeśli zaprosimy ją do swego otoczenia, przez bardzo wiele lat, stanie się jego niepowtarzalną żywą ozdobą.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Ceropegia_sandersonii
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lantaarnplanten
 |
| Ceropegia sandersonii - Lantaarnplant - Parachute plant.eng |
Nowy egzemplarz możemy zakupić w centrum ogrodniczym, albo stworzyć z części wiotkiego pędu.Wyrastać ich może kilka z wrzecienowatych korzeni. Ich długość jest zależna od wieku rośliny. Po czterech, pięciu latach, przy optymalnej uprawie, możemy się poszczycić okazem mającym nawet sześć metrów długości. Elastyczne, łatwe do mocowania pędy, porastają
niewielkie zielone listki. Rosną podwójnie, blaszki są lśniące, skórzane. Aby dostosować się do afrykańskich warunków, owe liście wykształciły umiejętność kumulowania i przechowywania życiodajnej wody.
Jednak największą ozdobą tej doniczkowej naturalnej ozdoby, są jej kwiaty. Dla niektórych ich kształt przypomina spadochron, inni nazywają je okienkowymi (ze względu na otwory pomiędzy płatkami); nie da się zaprzeczyć - wyglądają efektownie, choć swoim jasnozielonym kolorem, subtelnie pociapane w kropeczki , z daleka nie rzucają się w oczy.
 |
| Ceropegia sandersonii - Lantaarnplant |
Uprawa tego gatunku ceropegii, nie nastręczy nam problemów, gdy już od samego początku będziemy postępowali zgodnie z zaleceniami jej pielęgnacji. Miejsce ustawienia powinno być słoneczne, ale bez narażania plantu na ostre promienie. Wystawa zachodnia, wschodnia,około pół metra od okna. Temperatura latem, bez górnej bariery, zimą, gdy przenosimy roślinę w miejsce, w którym się zregeneruje, nie może być mniej niż 13°C. Warto zmienić jesienią otoczenie na to z niższą temperaturą, ponieważ po pierwsze, faktycznie, roślina zmniejszy 'swoje obroty', 'odsapnie', ale kilka tygodni później może zadziałać ten kontrolowany chłód, jako bodziec motywujący, a co za tym idzie, w sezonie będziemy mieli więcej dekoracyjnych kwiatów. Gdzie temperatura niższa niż 18°C, donica nie może stać bezpośrednio na zimnej posadzce, koniecznie w dobrze oświetlonym pomieszczeniu, bez przeciągów.
Zwracając na pnący charakter rośliny, warto posiłkować się podpórkami, drabinkami, albo nie wrastającymi, odpowiedniej grubości sznureczkami, którymi nadamy kierunek wzrostu.
Mając pewność, że nie nadejdą już wiosenne przymrozki, po połowie maja, ceropegia sandersonii, może stać się ozdobą letniska (tarasu, balkonu).
 |
| Ceropegia sandersonii - Lantaarnplant |
Bez względu, czy roślina jest na zewnątrz, czy wewnątrz - pamiętajmy, nie można jej przelać. Zawsze podlewajmy wodą o temperaturze zbliżonej do tej, która panuje w otoczeniu. Doskonale sprawdza się tutaj metoda 'na palca'. Dopiero, gdy wierzchnia warstwa jest dobrze przesuszona, możemy dostarczyć życiodajną ciecz. Nawozimy od czerwca do końca września, co trzy tygodnie nawozem w płynie do kwiatów kwitnących doniczkowych. Przesadzamy co dwa, trzy lata. Ziemia uniwersalna wymieszana z piaskiem (70:30), pierwsza warstwa w donicy z otworami to pięć, osiem centymetrów keramzytu, albo żwirku. Przy regularnej opiece, nie doprowadzimy do zasuszenia, ani zalania bryły korzeniowej.
Wracając do tak interesującej formy kwiatów, tej rośliny, to warto tutaj napisać, że poza wyglądem, spełniają funkcję, której przebieg zachwyca większość sympatyków roślinnych piękności. Otóż, gdy przez jedno z 'okienek', owad dostanie się do wnętrza kwiatu,te zwężają się, a on jest 'jednokierunkową' prowadzony do tuby, w której pyłek. Wyjść na powrót nie da się, ponieważ delikatne włoski blokują. Owad więc zmierza, gdzie musi i dopiero, gdy jest obklejony po całości pyłkiem, okiennice wystarczająco otwierają się i zostaje uwolniony.
Przedsiębiorcza roślinka, nie jest zbyt często spotykaną, więc na pewno, jeśli zaprosimy ją do swego otoczenia, przez bardzo wiele lat, stanie się jego niepowtarzalną żywą ozdobą.
 |
| Ceropegia sandersonii - Lantaarnplant |
 |
| Ceropegia sandersonii - Lantaarnplant |
 |
| Ceropegia sandersonii - Lantaarnplant |
Ceropegia woodii - Lampion chiński, Ceropegia - Chinees lantaarnplantje ( foto )
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Ceropegia_sandersonii
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lantaarnplanten