Tiarella sercolistna, to bardzo interesująca dla nas roślina, jeśli mamy w swoim ogrodzie, miejsce, gdzie jest niezbyt wiele słońca. W połączeniu z żurawkami, funkiami, azalią japońską, czy rumianką, może tworzyć elegancką, kolorową, wieloletnią bylinową rabatę
Nowe egzemplarze możemy nabyć poprzez wysiew nasion ( musi zajść proces stratyfikacji), poprzez podział części podziemnych, czy najprościej, poprzez zakup sadzonek w centrach ogrodniczych.
Bezpośrednio z części podziemnej wyrastają
liście na długich ogonkach oraz bezlistne pędy, na których rozkwitają kwiaty. Listki, najprościej sprawę ujmując, przypominają nam liście klonu, są wielkości pomiędzy 5 a 12 centymetrami. Tiarella sercolistna, to zimozielona bylina, która przy wysokich minusowych temperaturach częściowo gubi liście. Naturalnym procesem jest także wypadanie starych liści w okresie przedwiośnia, warto usunąć te przemarznięte i bardzo nieestetycznie wyglądające. Damy wówczas czas roślinie, aby wiosną utworzyła nowe listki w łysiejących miejscach.
Wiosną i latem, liście mają soczysty zielony kolor, późną jesienią i zimą, delikatnie się przebarwiają. Cała listna kępka ma wysokość 10 do 15 centymetrów. Pomiędzy liśćmi wyżej pną się pędy, które po ciepłej zimie, w sprzyjających warunkach, zaczynają prezentować się kwitnącymi drobnymi kwiatuszkami już w maju .Kwitnienie maj - lipiec
Kwiaty, są koloru białego lub jasno różowego. W ich miejsce po przekwitnięciu tworzą się torebki, w których wzrastają nasionka. Jeśli nie usuniemy pędów z przekwitniętymi kwiatostanami, osłabimy roślinę, która będzie dużą część swej energii inwestowała w zbędne już dla nas części.
Pędy przycinamy nisko, przy powierzchni.
Jest niewiele kwietnych roślin wieloletnich, które lubią wzrastać w miejscu zacienionym. Tym chętniej zaprośmy tiarellę. Przy optymalnych warunkach, z roku na rok będzie tworzyła szerszy zielony dywan. Co trzy ,cztery lata , jeśli dostrzeżemy łysiejące miejsca, poprzez podział kłączy , wstawmy tam młode egzemplarze. Takie odmładzanie przysłuży się bylinie, która , nie tylko skorzysta na swoim wyglądzie, ale przybędzie jej siły i witalności.
Miejsce zacienione, nie znaczy ciemne. Bez całkowitego dostępu światła dziennego, roślina nie zakwitnie. Więc półcień, ziemia przepuszczalna, o odczynie neutralnym lub nieznacznie kwaśnym, o średniej wilgotności. W czasie suszy, nie zapominajmy o podlewaniu. Bez odpowiedniej ilości wody, tiarella może nam wypaść. Jeśli chodzi o nawożeni, robimy to w okresie wegetacyjnym, co dwa, trzy tygodnie preparatem do kwiatów kwitnących. Przed zimą, delikatnie podsypujemy listną kępę dodatkową warstwą ziemi. Choć przyjmuje się, że to roślina mrozoodporna, warto zadbać o nią dodatkowo. Zamiast tracić siły na przetrwanie, wiosną i z początkiem lata, będzie miała bogatsze i dłuższe kwitnienie.
Na metr kwadratowy sadzimy od 7 do 9 sztuk. Tiarella sercolistna, także świetnie się odnajduje sadzona w pojemnikach. Donica powinna być z odpływem, oraz z odpowiednim zabezpieczeniem wewnątrz, które pozwolili roślinie bez uszczerbku przetrwać zimowe miesiące. Wysokość tej byliny, w zależności od odmian, to pomiędzy 20, a 45 centymetrami. Więc w wyższych pojemnikach, mamy możliwość jeszcze atrakcyjniej podkreślić jej walory.
Przypisy:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Tiarella
https://en.wikipedia.org/wiki/Tiarella
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
 |
Tiarella.pl - Tiarella - Tiarella.eng
Tiarella cordifolia - Tiarella sercolistna - Schuimbloem |
Nowe egzemplarze możemy nabyć poprzez wysiew nasion ( musi zajść proces stratyfikacji), poprzez podział części podziemnych, czy najprościej, poprzez zakup sadzonek w centrach ogrodniczych.
Bezpośrednio z części podziemnej wyrastają
liście na długich ogonkach oraz bezlistne pędy, na których rozkwitają kwiaty. Listki, najprościej sprawę ujmując, przypominają nam liście klonu, są wielkości pomiędzy 5 a 12 centymetrami. Tiarella sercolistna, to zimozielona bylina, która przy wysokich minusowych temperaturach częściowo gubi liście. Naturalnym procesem jest także wypadanie starych liści w okresie przedwiośnia, warto usunąć te przemarznięte i bardzo nieestetycznie wyglądające. Damy wówczas czas roślinie, aby wiosną utworzyła nowe listki w łysiejących miejscach.
Wiosną i latem, liście mają soczysty zielony kolor, późną jesienią i zimą, delikatnie się przebarwiają. Cała listna kępka ma wysokość 10 do 15 centymetrów. Pomiędzy liśćmi wyżej pną się pędy, które po ciepłej zimie, w sprzyjających warunkach, zaczynają prezentować się kwitnącymi drobnymi kwiatuszkami już w maju .Kwitnienie maj - lipiec
Kwiaty, są koloru białego lub jasno różowego. W ich miejsce po przekwitnięciu tworzą się torebki, w których wzrastają nasionka. Jeśli nie usuniemy pędów z przekwitniętymi kwiatostanami, osłabimy roślinę, która będzie dużą część swej energii inwestowała w zbędne już dla nas części.
Pędy przycinamy nisko, przy powierzchni.
 |
Tiarella.pl - Tiarella - Tiarella.eng
Tiarella cordifolia - Tiarella sercolistna - Schuimbloem |
Jest niewiele kwietnych roślin wieloletnich, które lubią wzrastać w miejscu zacienionym. Tym chętniej zaprośmy tiarellę. Przy optymalnych warunkach, z roku na rok będzie tworzyła szerszy zielony dywan. Co trzy ,cztery lata , jeśli dostrzeżemy łysiejące miejsca, poprzez podział kłączy , wstawmy tam młode egzemplarze. Takie odmładzanie przysłuży się bylinie, która , nie tylko skorzysta na swoim wyglądzie, ale przybędzie jej siły i witalności.
Miejsce zacienione, nie znaczy ciemne. Bez całkowitego dostępu światła dziennego, roślina nie zakwitnie. Więc półcień, ziemia przepuszczalna, o odczynie neutralnym lub nieznacznie kwaśnym, o średniej wilgotności. W czasie suszy, nie zapominajmy o podlewaniu. Bez odpowiedniej ilości wody, tiarella może nam wypaść. Jeśli chodzi o nawożeni, robimy to w okresie wegetacyjnym, co dwa, trzy tygodnie preparatem do kwiatów kwitnących. Przed zimą, delikatnie podsypujemy listną kępę dodatkową warstwą ziemi. Choć przyjmuje się, że to roślina mrozoodporna, warto zadbać o nią dodatkowo. Zamiast tracić siły na przetrwanie, wiosną i z początkiem lata, będzie miała bogatsze i dłuższe kwitnienie.
 |
Tiarella.pl - Tiarella - Tiarella.eng
Tiarella cordifolia - Tiarella sercolistna - Schuimbloem |
Na metr kwadratowy sadzimy od 7 do 9 sztuk. Tiarella sercolistna, także świetnie się odnajduje sadzona w pojemnikach. Donica powinna być z odpływem, oraz z odpowiednim zabezpieczeniem wewnątrz, które pozwolili roślinie bez uszczerbku przetrwać zimowe miesiące. Wysokość tej byliny, w zależności od odmian, to pomiędzy 20, a 45 centymetrami. Więc w wyższych pojemnikach, mamy możliwość jeszcze atrakcyjniej podkreślić jej walory.
Przypisy:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Tiarella
https://en.wikipedia.org/wiki/Tiarella
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz