Turzyca Morrowa, to roślina półcienia. Zachęcająca rekomendacja? A przy tym, zimozielona - czyli okrągły rok zdobi wyznaczoną ogrodową przestrzeń! Do tego, w wielu kolorowych odsłonach, z których jedną z atrakcyjniejszych jest odmiana 'Variegata'. Odporna na zanieczyszczenia miejskie, charakteryzująca się stosunkowo wysoką mrozoodporności.
Liście szablaste, ostro zakończone, tworzą zwartą kępę, która osiąga wysokość pomiędzy 30, a 40 centymetrami. Bylina kępiasta, nie trawa. Choć wąskie listki, podatne nawet na delikatny powiew wiatru, mogą jak najbardziej kojarzyć się z źdźbłami. Jeśli odmiany o złoto żółto
zielonych ozdobach, to poza słonecznym rozjaśniającym akcentem, dodamy naszemu ogrodowi poruszenia. Listki, mogą być także w wielu odcieniach zieleni, biało zielone, żółto zielone, albo nawet trójkolorowe. Nieząbkowane obrzeże także pełne urozmaiceń, albo jasne, albo ciemniejsze.
Bardziej efektownie, kępy prezentują się, gdy sadzone w grupie (4 - 5 sztuk na metr kwadratowy), oczywiście, nie można odmówić urody i pojedynczemu egzemplarzowi, którego uprawa może być prowadzona w gruncie, a także w pojemniku, (gdy ten dostosowany do warunków zimowych).
Ekspozycja pół cienista, jeśli nie ma wyjścia i będzie bardziej słoneczna , należy zwiększyć częstotliwość podlewania, albo zapewnić stały wyższy poziom wilgotności podłoża. W miejscu delikatnie zacienionym, barwy liści są najbardziej wyraziste i bardziej równomierna transpiracja wody.
Podłoże piaszczysto gliniaste, średnio żyzne, po drenażu. Stały, umiarkowany stopień wilgotności gleby. W czasie suszy i przy bezśnieżnej zimie, nie zapominamy o dodatkowym podlewaniu. Latem, robimy to rano, albo pod wieczór; zimą w południowych godzinach, bezmroźnego dnia. Woda zawsze powinna być w zbliżonej temperaturze do tej, jaka panuje w otoczeniu turzycy.
Starajmy się, jak najrzadziej lać woda po liściach. Bardziej roślinie zaszkodzi przesuszenie, iż kilkudniowa nadwyżka wody.
Zasilamy od momentu, gdy 'wystartuje' nowy sezon wegetacyjny, od początku kwietnia do końca lipca. Stosujemy nawóz wieloskładnikowy, przeznaczony dla roślin trawiastych. Można też zastosować naturalne 'dokarmianie', wokół okręgu liści, należy wykopać kilka dołków i wypełnić je kompostem, (humusem, krowiakiem).
Dzięki nawożeniu, będzie bogatsze kwitnienie. Kwiaty rozdzielnopłciowe, cylindryczne, ciemnobrązowe; żeńskie na niżej ułożonych łodygach, niż męskie. Po przekwitnięciu, łodygi usuwamy.
Wiosną, będzie więcej niż latem i jesienią, do usunięcia starych, nieestetycznie wyglądających liści. Co do rodziny ciborowatych, nie zapominajmy o tym, że rośliny te nie lubią przycinania (!). Gdy wczesną wiosną będą prezentowały się mniej atrakcyjnie, należy wyrwać suche, zniszczone, przemarznięte, gnijące listki. Jedyne, co wycinamy, to kwietne pędy. Możemy je usunąć do końca października, wtedy plant zachowa substancje odżywcze i energię, na bardziej pożyteczne części; albo te ' lisie ogonki', zostawiamy przez zimę, niech bajkowo roztańczą, rozruszają nasz ogród.
Jeśli zimą dopilnujemy, aby zamarzając deszcz nie tworzył na kępie zmarzliny, roślina na pewno będzie wdzięczna. Śnieżne czapy, jeśli nie zbyt ciężkie, będą przyjazną kołderką.
Pierwszoroczne kępy, w listopadzie, warto podsypać dodatkowym kopczykiem ziemi. Starsze egzemplarze, są zahartowane, bardziej odporne.
 |
Carex Morrowii - Turzyca Morrowa, T. japońska - Japanse zegge
'Variegata'
oraz Festuca cinerea - Kostrzewa popielata - Festuca glauca ( foto )
|
Liście szablaste, ostro zakończone, tworzą zwartą kępę, która osiąga wysokość pomiędzy 30, a 40 centymetrami. Bylina kępiasta, nie trawa. Choć wąskie listki, podatne nawet na delikatny powiew wiatru, mogą jak najbardziej kojarzyć się z źdźbłami. Jeśli odmiany o złoto żółto
zielonych ozdobach, to poza słonecznym rozjaśniającym akcentem, dodamy naszemu ogrodowi poruszenia. Listki, mogą być także w wielu odcieniach zieleni, biało zielone, żółto zielone, albo nawet trójkolorowe. Nieząbkowane obrzeże także pełne urozmaiceń, albo jasne, albo ciemniejsze.
Bardziej efektownie, kępy prezentują się, gdy sadzone w grupie (4 - 5 sztuk na metr kwadratowy), oczywiście, nie można odmówić urody i pojedynczemu egzemplarzowi, którego uprawa może być prowadzona w gruncie, a także w pojemniku, (gdy ten dostosowany do warunków zimowych).
Ekspozycja pół cienista, jeśli nie ma wyjścia i będzie bardziej słoneczna , należy zwiększyć częstotliwość podlewania, albo zapewnić stały wyższy poziom wilgotności podłoża. W miejscu delikatnie zacienionym, barwy liści są najbardziej wyraziste i bardziej równomierna transpiracja wody.
Podłoże piaszczysto gliniaste, średnio żyzne, po drenażu. Stały, umiarkowany stopień wilgotności gleby. W czasie suszy i przy bezśnieżnej zimie, nie zapominamy o dodatkowym podlewaniu. Latem, robimy to rano, albo pod wieczór; zimą w południowych godzinach, bezmroźnego dnia. Woda zawsze powinna być w zbliżonej temperaturze do tej, jaka panuje w otoczeniu turzycy.
 |
Carex Morrowii - Turzyca Morrowa, T. japońska - Japanse zegge
'Variegata'
|
Starajmy się, jak najrzadziej lać woda po liściach. Bardziej roślinie zaszkodzi przesuszenie, iż kilkudniowa nadwyżka wody.
Zasilamy od momentu, gdy 'wystartuje' nowy sezon wegetacyjny, od początku kwietnia do końca lipca. Stosujemy nawóz wieloskładnikowy, przeznaczony dla roślin trawiastych. Można też zastosować naturalne 'dokarmianie', wokół okręgu liści, należy wykopać kilka dołków i wypełnić je kompostem, (humusem, krowiakiem).
Dzięki nawożeniu, będzie bogatsze kwitnienie. Kwiaty rozdzielnopłciowe, cylindryczne, ciemnobrązowe; żeńskie na niżej ułożonych łodygach, niż męskie. Po przekwitnięciu, łodygi usuwamy.
Wiosną, będzie więcej niż latem i jesienią, do usunięcia starych, nieestetycznie wyglądających liści. Co do rodziny ciborowatych, nie zapominajmy o tym, że rośliny te nie lubią przycinania (!). Gdy wczesną wiosną będą prezentowały się mniej atrakcyjnie, należy wyrwać suche, zniszczone, przemarznięte, gnijące listki. Jedyne, co wycinamy, to kwietne pędy. Możemy je usunąć do końca października, wtedy plant zachowa substancje odżywcze i energię, na bardziej pożyteczne części; albo te ' lisie ogonki', zostawiamy przez zimę, niech bajkowo roztańczą, rozruszają nasz ogród.
Jeśli zimą dopilnujemy, aby zamarzając deszcz nie tworzył na kępie zmarzliny, roślina na pewno będzie wdzięczna. Śnieżne czapy, jeśli nie zbyt ciężkie, będą przyjazną kołderką.
Pierwszoroczne kępy, w listopadzie, warto podsypać dodatkowym kopczykiem ziemi. Starsze egzemplarze, są zahartowane, bardziej odporne.
 |
Carex Morrowii - Turzyca Morrowa, T. japońska - Japanse zegge
'Gold band' |
 |
Carex Morrowii - Turzyca Morrowa, T. japońska - Japanse zegge
'Variegata'
|
 |
Carex Morrowii - Turzyca Morrowa, T. japońska - Japanse zegge
'Variegata'
|
 |
Carex Morrowii - Turzyca Morrowa, T. japońska - Japanse zegge
''Silver sceptre'
oraz Geranium - Bodziszek ( foto ) |
 |
Carex Morrowii - Turzyca Morrowa, T. japońska - Japanse zegge
Carex Morrowii var. foliosissima 'Silver sceptre'
|
Carex comans - Turzyca włosista ( foto )
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz