Aeschynanthus speciosus, to jeden z najbardziej 'barwnych ptaków' rodzaju eszynantus. Przy znajomości zasad pielęgnacji, roślina nie jest trudna w utrzymaniu. Może przez lata zdobić przestrzenie mieszkalne, biurowe, a w czasie letniska tarasy i balkony. Prowadzona w pojemnikach podwieszanych, czy tych wyższych, z których będzie mogła 'zwieszać się pędami
Basket plant.eng
'oblepionymi' energetycznymi kwiatostanami. Wówczas, wokół siebie i nas, roztoczy żywotność, wigor i kolor. Główną, całoroczną ozdobę stanowią przewieszające się pędy porośnięte mięsistymi (blaszka jest nieco grubsza niż u pozostałych gatunków tego rodzaju), ciemnozielonymi lancetowatymi liśćmi. Pod koniec sezonu wegetacyjnego, długość pędów może wynosić pomiędzy 50, a 70 centymetrów. Kwitnienie kolorowych ozdób, rozpoczyna się w połowie lata i może trwać nawet do końca jesieni. Pojedynczy kwiat, utrzymuje się w najelegantszym wydaniu od trzech do pięciu dni. Uwagę przyciąga nie tylko jego ubarwienie, ale także oryginalny kształt. Jest wydłużony, trąbkowaty; kielich i korona są bardzo delikatnie owłosione. Kwiaty zewnętrznie i wewnętrznie, żółto pomarańczowe, z delikatnymi u każdego płatka szkarłatnymi granicami, (luźne skojarzenie, które się nasuwa, jest takie, że kwiaty wyglądają jak płomyki). Orientalnego wyglądu tym barwnym klastrom (rosną od 6 do 20 w grupie), dodają kontrastowe do pozostałych kolorów, białe pylniki.
Na macierzystych terenach, gdzie rośnie ten eszynantus, (to jest na Półwyspie Malajskim, na Jawie i na Borneo), kwitnienie trwa stosunkowo dłużej, niż w naszej strefie klimatycznej, niemniej i tak nie ma powodów, aby w tym temacie narzekać.
Jeśli pozyskamy sadzonkę zielną, albo część z podziału bryły korzeniowej (najkorzystniej oba te zabiegi przeprowadzać, gdy ruszy sezon wegetacyjny); zadbajmy, aby i u nas w najbliższych miesiącach rozpoczął się ognisty spektakl 'eszantusowych' ozdób.
Pęd na sadzonkę, powinien mieć przynajmniej dwa odsłonięte węzły i dwie pary liści (przycięte, to pomoże w ukorzenieniu). Jeśli posiadamy, użyjmy także środka który przyspieszy ukorzenienie.
Podłoże przepuszczalne, średnio żyzne. Doskonale nadaje się do tego ziemia z centrum ogrodniczego, ze szkółki. Przemieszajmy ją z garścią humusu i drobnych kamyków. Taki miks, to zastrzyk substancji odżywczych i jednocześnie udogodnienie dla młodych korzonków, które pomiędzy kamykami, szybciej będą rosły, niż miałoby to miejsce w zbrylającej się ziemi.
Pojemnik z odpływem, ustawiony na podstawce, albo w osłonce. U dorosłych egzemplarzy, przesadzanie co wiosnę, tylko do o numer większej doniczki. Pamiętajmy, aby trudniejszych zabiegów (przesadzanie, przycinanie, zmiana wystawy), nie wykonywać w tym samym czasie. Roślina po każdym z tych procesów, musi 'dojść do siebie', więc lepiej dać je z dwa tygodnie oddechu.
Stała umiarkowana wilgotność podłoża. Nie przelewamy, nie zalewamy, nie zasuszamy. Dostarczamy wodę, zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu eszanantusa i robimy to wówczas, gdy wierzchnia warstwa ziemi jest przesuszona (stosujemy, tak zwaną, 'metodę na palca').
Od końca października do połowy marca, podlewanie powinno być mniej obfite. Nie lejemy wodą po nadziemnych częściach rośliny, nie zostawiamy jej w osłonce,czy na podstawku.
Przy upalnym lecie, czy też w tygodniach zimowych, gdy działa ogrzewanie, joniec wspaniały, będzie potrzebował, aby w jego otoczeniu zwiększono wilgotność powietrza. Kilka wypełnionych wodą zwilżaczy, to będzie to. Jeśli zdecydujemy się na zraszanie, wykorzystajmy sitko o bardzo drobnych oczkach, tak, aby powstawała mgiełka. Duże krople wody, zasychając na liściach, sprawią, że nasz doniczkowiec będzie wyglądał nieelegancko.
Ekspozycja, w tak zwanym 'jasnym cieniu'. Czyli światło dzienne rozproszone. W zbyt
słonecznej odsłonie, latem część liści zostanie popalonych, w cieniu, pędy będą wyłysiałe; w obu przypadkach może zostać zahamowane kwitnienie. Wynosząc na letnisko, nasza przewieszającą się, czy pnącą na podporach ozdobę, także zadbajmy o to, aby w godzinach szczytu, najsilniej operujące promienie słoneczne nie padały na eszynantusa.
Zasilamy od początku kwietnia do końca sierpnia, nawozem w płynie, bądź w granulacie, dostosowanym do roślin doniczkowych kwitnących. Nawozimy, według wskazówek na etykiecie. Nie jest dobre dłuższe dostarczanie dodatkowych substancji odżywczych, ponieważ, aby był dobry następny kolejny sezon wegetacyjny (bogate kwitnienie), roślina musi mieć czas odpocząć, zregenerować się.
Dlatego jesienią, gdy kończy się pokaz kolorowych 'ogników', skracamy pędy o połowę ich długości. Nie martwmy się, nie robimy roślinie krzywdy. Będzie się regenerowała przez zimę, a wiosną po przesadzeniu do bogatego, nowego podłoża i z ponownie lekko podciętymi, bądź uszczkniętymi pędami, 'wejdzie na wysokie obroty', rozpocznie kolejny sezon.
Starsze egzemplarze, możemy przesadzać i co dwa sezony, ale wówczas takie nie obejdą się bez dodatkowego zasilania.
Przez cały okres uprawy, regularnie usuwamy części stare, połamane, zasuszone, noszące znamiona chorób. Optymalna temperatura w czasie wegetacji to 21°C w czasie dnia, nocami może być niższa o 4, 6 stopni. W okresie spoczynku, nic się złego nie zadzieje, gdy plant w pomieszczeniu z dostępem do światła dziennego, gdzie temperatury nie niższe niż 17°C.
Aeschynanthus speciosus, to roślina o wysokim stopniu dekoracyjności. Kwitnie wówczas, gdy większość naszych kwietnych domowych ozdób wchodzi w stan spoczynku. Pięknie kwitnie więc, nie potrzebują Państwo dodatkowej reklamy, czy zachęty, aby ją jak najszybciej zaprosić do siebie.
Basket plant.eng
Aeschynantus - Eszynantus - Lipstick Plant.nl Aeschynanthus speciosus - (Eszynantus wspaniały, Joniec w.) |
'oblepionymi' energetycznymi kwiatostanami. Wówczas, wokół siebie i nas, roztoczy żywotność, wigor i kolor. Główną, całoroczną ozdobę stanowią przewieszające się pędy porośnięte mięsistymi (blaszka jest nieco grubsza niż u pozostałych gatunków tego rodzaju), ciemnozielonymi lancetowatymi liśćmi. Pod koniec sezonu wegetacyjnego, długość pędów może wynosić pomiędzy 50, a 70 centymetrów. Kwitnienie kolorowych ozdób, rozpoczyna się w połowie lata i może trwać nawet do końca jesieni. Pojedynczy kwiat, utrzymuje się w najelegantszym wydaniu od trzech do pięciu dni. Uwagę przyciąga nie tylko jego ubarwienie, ale także oryginalny kształt. Jest wydłużony, trąbkowaty; kielich i korona są bardzo delikatnie owłosione. Kwiaty zewnętrznie i wewnętrznie, żółto pomarańczowe, z delikatnymi u każdego płatka szkarłatnymi granicami, (luźne skojarzenie, które się nasuwa, jest takie, że kwiaty wyglądają jak płomyki). Orientalnego wyglądu tym barwnym klastrom (rosną od 6 do 20 w grupie), dodają kontrastowe do pozostałych kolorów, białe pylniki.
Na macierzystych terenach, gdzie rośnie ten eszynantus, (to jest na Półwyspie Malajskim, na Jawie i na Borneo), kwitnienie trwa stosunkowo dłużej, niż w naszej strefie klimatycznej, niemniej i tak nie ma powodów, aby w tym temacie narzekać.
Jeśli pozyskamy sadzonkę zielną, albo część z podziału bryły korzeniowej (najkorzystniej oba te zabiegi przeprowadzać, gdy ruszy sezon wegetacyjny); zadbajmy, aby i u nas w najbliższych miesiącach rozpoczął się ognisty spektakl 'eszantusowych' ozdób.
Pęd na sadzonkę, powinien mieć przynajmniej dwa odsłonięte węzły i dwie pary liści (przycięte, to pomoże w ukorzenieniu). Jeśli posiadamy, użyjmy także środka który przyspieszy ukorzenienie.
Podłoże przepuszczalne, średnio żyzne. Doskonale nadaje się do tego ziemia z centrum ogrodniczego, ze szkółki. Przemieszajmy ją z garścią humusu i drobnych kamyków. Taki miks, to zastrzyk substancji odżywczych i jednocześnie udogodnienie dla młodych korzonków, które pomiędzy kamykami, szybciej będą rosły, niż miałoby to miejsce w zbrylającej się ziemi.
Aeschynanthus speciosus - (Eszynantus wspaniały, Joniec w.) |
Pojemnik z odpływem, ustawiony na podstawce, albo w osłonce. U dorosłych egzemplarzy, przesadzanie co wiosnę, tylko do o numer większej doniczki. Pamiętajmy, aby trudniejszych zabiegów (przesadzanie, przycinanie, zmiana wystawy), nie wykonywać w tym samym czasie. Roślina po każdym z tych procesów, musi 'dojść do siebie', więc lepiej dać je z dwa tygodnie oddechu.
Stała umiarkowana wilgotność podłoża. Nie przelewamy, nie zalewamy, nie zasuszamy. Dostarczamy wodę, zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu eszanantusa i robimy to wówczas, gdy wierzchnia warstwa ziemi jest przesuszona (stosujemy, tak zwaną, 'metodę na palca').
Od końca października do połowy marca, podlewanie powinno być mniej obfite. Nie lejemy wodą po nadziemnych częściach rośliny, nie zostawiamy jej w osłonce,czy na podstawku.
Przy upalnym lecie, czy też w tygodniach zimowych, gdy działa ogrzewanie, joniec wspaniały, będzie potrzebował, aby w jego otoczeniu zwiększono wilgotność powietrza. Kilka wypełnionych wodą zwilżaczy, to będzie to. Jeśli zdecydujemy się na zraszanie, wykorzystajmy sitko o bardzo drobnych oczkach, tak, aby powstawała mgiełka. Duże krople wody, zasychając na liściach, sprawią, że nasz doniczkowiec będzie wyglądał nieelegancko.
Ekspozycja, w tak zwanym 'jasnym cieniu'. Czyli światło dzienne rozproszone. W zbyt
Aeschynanthus speciosus - (Eszynantus wspaniały, Joniec w.) |
słonecznej odsłonie, latem część liści zostanie popalonych, w cieniu, pędy będą wyłysiałe; w obu przypadkach może zostać zahamowane kwitnienie. Wynosząc na letnisko, nasza przewieszającą się, czy pnącą na podporach ozdobę, także zadbajmy o to, aby w godzinach szczytu, najsilniej operujące promienie słoneczne nie padały na eszynantusa.
Zasilamy od początku kwietnia do końca sierpnia, nawozem w płynie, bądź w granulacie, dostosowanym do roślin doniczkowych kwitnących. Nawozimy, według wskazówek na etykiecie. Nie jest dobre dłuższe dostarczanie dodatkowych substancji odżywczych, ponieważ, aby był dobry następny kolejny sezon wegetacyjny (bogate kwitnienie), roślina musi mieć czas odpocząć, zregenerować się.
Dlatego jesienią, gdy kończy się pokaz kolorowych 'ogników', skracamy pędy o połowę ich długości. Nie martwmy się, nie robimy roślinie krzywdy. Będzie się regenerowała przez zimę, a wiosną po przesadzeniu do bogatego, nowego podłoża i z ponownie lekko podciętymi, bądź uszczkniętymi pędami, 'wejdzie na wysokie obroty', rozpocznie kolejny sezon.
Starsze egzemplarze, możemy przesadzać i co dwa sezony, ale wówczas takie nie obejdą się bez dodatkowego zasilania.
Przez cały okres uprawy, regularnie usuwamy części stare, połamane, zasuszone, noszące znamiona chorób. Optymalna temperatura w czasie wegetacji to 21°C w czasie dnia, nocami może być niższa o 4, 6 stopni. W okresie spoczynku, nic się złego nie zadzieje, gdy plant w pomieszczeniu z dostępem do światła dziennego, gdzie temperatury nie niższe niż 17°C.
Aeschynanthus speciosus, to roślina o wysokim stopniu dekoracyjności. Kwitnie wówczas, gdy większość naszych kwietnych domowych ozdób wchodzi w stan spoczynku. Pięknie kwitnie więc, nie potrzebują Państwo dodatkowej reklamy, czy zachęty, aby ją jak najszybciej zaprosić do siebie.
Aeschynanthus speciosus - (Eszynantus wspaniały, Joniec w.) |
Aeschynanthus speciosus - (Eszynantus wspaniały, Joniec w.) |
Aeschynanthus speciosus - (Eszynantus wspaniały, Joniec w.) |
Aeschynanthus speciosus - (Eszynantus wspaniały, Joniec w.) (VIII) Na letnisku będzie do połowy września |
Aeschynantus radicans - Eszynantus - Lipstick Plant ( foto )
Przypisy:
https://en.wikipedia.org/wiki/Aeschynanthus_speciosus
https://pl.wikipedia.org/wiki/Eszynantus
https://nl.wikipedia.org/wiki/Aeschynanthus
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
http://www.vip-colors.com/2017/04/aeschynantus-eszynantus-lipstick-plant.html