Echinopsis terscheckii (kaktusowate)

                                                 Echinopsis terscheckii, powszechniej znany pod nazwą (trichocereus terscheckii) należy do kaktusowatych. Na dzikich siedliskach (to jest w Boliwii i w Argentynie) rośnie pomiędzy 800, a 2000 m.n.p.m. Nie jest wybredny co do rodzaju gleby, służą mu użytki zielone, jak i przydroża. Niewymagający w uprawie, a przy tym okazale prezentujący swoje wdzięki, nie dziwi więc, że chętnie jest sadzony w przydomowych ogrodach strefy tropików i subtropików. U nas wyłącznie w uprawie doniczkowej, ponieważ mamy do czynienia z rośliną, która nie toleruje temperatur 'na minusie'. Pokrój początkowo 

                                                                                     Cardon grande cactus.eng

Echinopsis - Echinopsis.nl

Echinopsis terscheckii (kaktusowate)

 kolumnowy, zwykle w starszym wieku z licznymi dużymi ramionami. Na macierzystych terenach osiąga od 9 do 12 metrów wysokości. Na szerokościach europejskich w uprawie domowej, mowa o 'gabarytach' nie przekraczających  3 metrów wysokości; dotyczy bardzo wiekowego egzemplarza. W sprzedaży możliwość

zakupu kultywarów karłowych, dlatego należy doczytać na etykiecie, czy będziemy pielęgnowali grande cactus, czy uroczego niewielkiego 'kłujka'. Przy odpowiednich uwarunkowaniach świetlnych/glebowych/wodnych/temperatury, kaktus zakwitnie. Może to być przedwiośnie, może to być środek lata (najczęściej, gdy na terenach pochodzenia pora deszczowa). Kwiaty białe, charakterystyczne dla rodzaju echinopsis. Bardzo okazałe, wyrastające z boku, w kształcie dzwonu lub lejka, białe, długości  do 15 centymetrów przy 12 szerokości.  Wewnętrzne segmenty okwiatu podłużne, białe; zewnętrzne segmenty okwiatu są ciemnoczerwone do zielonkawych. Owocnia zielona, ​​łuski na owocni i rurce kwiatowej są jajowate, zakończone mukronianem, a kąty wypełnione długą białawą lub brązową wełną. Nazywane kwiatami nocy, jest tak ponieważ rozkwitają w nocy i utrzymują się tylko przez kilkanaście godzin. Jednak mając na uwadze, że to na 'barkach' grubych pędów spoczywa zadanie zdobienia przez cały rok, kwitnienie ulotnego piękna ukazuje urocze piękno masywnej kolczastej rośliny.

Echinopsis terscheckii (kaktusowate)

                                       Wszystkie prace wykonujemy w ochronnych rękawiczkach, a przy podziale pędów (najprostsza droga rozmnożenia z rośliny macierzystej), bardzo przydatne okazują się szczypce do grillowania. Inna dłuższa i żmudniejsza droga, to młody echinopsis terscheckii z wysiewu nasion; ten w temperaturach powyżej 18C°. Podobnie mniejsze i większe egzemplarze tego gatunku, powinny przebywać w pomieszczeniu, gdzie bez większych dziennych spadków temperatura pomiędzy 16, a 26C°. Przy wyższej, rośliny powinny być przesunięte bardziej w głąb mieszkania, kąpiele słoneczne są mile widziane, jednak bez przesady. Ekspozycja jasna.

                                 Połączenie oryginalnego wyglądu z niezbyt wymagającą opieką - to mocne atuty przemawiające za tym, aby zaprosić ten gatunek echinopsis do swego otoczenia.  Brązowożółte śliskie plamy na pędach, znaczy egzemplarz przelany - w tej sytuacji, bez względu na porę roku, wyciągamy roślinę z donicy sprawdzamy kondycję części podziemnych. Brak znamion choroby grzybicznej, wówczas przesadzamy ją do nowego podłoża, zaczynamy w odpowiedzialny sposób dostarczać wodę. 

Echinopsis terscheckii (kaktusowate)

Co do poziom wilgotności podłoża - roślina przetrzyma czasowe przesuszenia,  nie poradzi sobie z zalewaniem. Woda zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w jej otoczeniu. Najkorzystniejsza woda miękka, odstała. Dostawa co kilkanaście dni, gdy wierzchnia warstwa podłoża bardzo dobrze przesuszona. W czasie upałów, bądź, gdy na pełnych obrotach kaloryfery (suche powietrze w pomieszczeniu), podlewamy co kilka dni i posiłkujmy się zwilżaczami.

Nawozimy 'dokarmiaczem' dla kaktusów i sukulentów, według wskazówek na etykiecie. Gdy zakończy się kwitnienie, zaprzestajemy dostarczania substancji odżywczych na kilka tygodni (4 do 6). Podobnie stopujemy nawożenie na tych kilka tygodni, gdy roślina po przesadzeniu do świeżego niewyjałowionego podłoża. Mniejsze egzemplarze przesadzamy raz w roku. Większe co dwa/trzy lata, z tym, że co jakiś czas wybieramy wierzchnią warstwę ziemi, zastępując świeżą. Stosujemy specjalną mieszankę dedykowaną sukulentom i kaktusowatym. 

 

Przypisy:

Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://nl.wikipedia.org/wiki/Echinopsis_(plant)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Echinopsis

https://en.wikipedia.org/wiki/Leucostele_terscheckii