Kalina angielska, najczęściej jako krzew liściasty, rzadziej forma pienna, (szczepiona na podkładce). To wiosną eleganckie subtelnie pachnące kwiatostany, zaś jesienią zachwycająco przebarwiająca się z zieleni w szkarłaty listna szata. Roślina, która doskonale sprawdzi się nie tylko
 |
| Viburnum - Kalina - Sneeuwbal Viburnum × carlcephalum - Kalina angielska |
w przydomowych ogrodach, ale również w nasadzeniach parkowych, czy w kompleksach zieleni miejskiej. W temacie odporności na zimowe uwarunkowania, to USDA 6a –20,6 °C, czyli starsze egzemplarze świetnie sobie poradzą, młode sadzonki będą wymagały opatulenia, (w listopadzie, dodatkowy
kilkucentymetrowy kopczyk ziemi do podsypania). Po 'ciepłej' zimie, pierwsze kuliste kwiatostany mogą zacząć 'pękać' już w połowie kwietnia, najczęściej początek tego spektaklu to początek maja; kalina angielska kwitnie do trzech tygodni. Po słonecznym dniu, wieczorami wyczuwalny zapach kwiatów także dla ludzi. Przyjemna woń, to wabik przede wszystkim dla skrzydlatych zapylaczy. W tym samym czasie, również z pąków rozwijają się kolejne liście. Roślina nie zawiązuje owoców. Dorosły egzemplarz, to w formie krzewiastej 2 do 2.5 metra wysokości/szerokości. Chcemy w swojej zielonej przestrzeni krzew o pięknej formie, wówczas pędy po kwitnieniu o 1/2 skracamy tylko przez pierwsze dwa sezony - zabieg ten przysłuży się do stworzenia zwartego, bogatszego pokroju, co równa się także obfitemu kwitnieniu w kolejnych latach. Kalina angielska, zawiązuje pąki na zeszłorocznych pędach. Oznacza to, że wiosną, przeprowadzając cięcie sanitarne, usuwamy tylko chore, przemarznięte lub bardzo wątłe gałązki, |
| Viburnum × carlcephalum - Kalina angielska |
a po kwitnieniu usuwamy jedynie kwiatostany, (robimy to do czasu, gdy możemy do nich dosięgnąć). W każdym przypadku, prawidłowo wykonanie cięcie nad pąkami skierowanymi na zewnątrz krzewu.
Zalecane ściółkowanie, ściółka, to warstwa 'blokująca' zbyt duże wyparowywanie wody; kolejny plus, odpada nam odchwaszczanie, a starsze egzemplarze mają na czas zimy 'kołderkę'. Ekspozycja jasna, możne być również południowa, (ale wówczas częstsze wędrówki z konewką). Podłoże przepuszczalne. Odpowiedni drenaż, to gwarancja w sukcesie uprawy tego gatunku. Miejsca zalewowe, te ze zbyt zbitą ziemią, odpadają. Przed posadzeniem, warto w dołek wsypać 10 do 15 centymetrów kamyków, zasłonić drobno oczkowaną siatką, będzie to przestrzeń zabezpieczająca bryłę korzeniową przed zgnilizną. Zasilamy od końca marca do końca sierpnia nawozem wieloskładnikowym przeznaczonym dla krzewów ozdobnych kwitnących, (ilość i częstotliwość, według zaleceń na etykiecie). W sezonie, możemy również posiłkować się dostawami rozcieńczonymi z wodą gnojówek, (żywokost, pokrzywy, czosnek); zaś wczesną wiosną obkopać niezbyt głębokimi dołkami okrąg wokół najbardziej wysuniętych pędów- dołki wypełnić mieszanką świeżej ziemi przemieszanej z kompostem.
 |
| Viburnum × carlcephalum - Kalina angielska |
Dla kaliny angielskiej, stały średni stopień wilgotności podłoża. Przy panującym braku równowagi hydrologicznej, latem i przy bezśnieżnych zimach, nie obejdzie się bez spacerów z konewką. Latem podlewamy rano, albo pod wieczór, gdy słońce już 'nie daje popalić', zaś zimą w bezmroźny dzień w godzinach południowych. Woda zawsze powinna posiadać temperaturę zbliżoną do tej, jaka panuje w otoczeniu roślin.
Jak uzyskać młode egzemplarze tej rośliny? Sadzonki pół zdrewniałe lub zdrewniałe. Pobieramy je z przyrostów w drugiej połowie czerwca bądź w lipcu. Końcówkę pędu dobrze jest zanurzyć w 'ukorzeniaczu'. Części te sadzimy w doniczce z odpływem w odpowiednim podłożu. Zimujemy 'młodziki' w chłodnym jasnym pomieszczeniu, z niewielkimi regularnymi dostawami wody, (która nie może zastawać na podstawku, ani w osłonce). Nowa dostawa, gdy wierzchnia warstwa podłoża sucha. Prostsza technika, rozmnażania tego gatunku kaliny, to robienie wiosennych odkładów, (przy formie krzewiastej). Pochylamy jeden z niższych pędów, aby pięknie 'się ukłonił', od strony rośliny macierzystej część pędu przysypujemy ziemią. Po kilku miesiącach, jesienią/w pierwszej połowie wiosny, oddzielamy ukorzeniony pęd od krzewu i w ten sposób, stajemy się posiadaczami nowego egzemplarza. 'Malucha' lokujemy w wyznaczonym ogrodowym zakątku, albo obdarowujemy nim zaprzyjaźnionych miłośników/miłośniczki roślinnych kwitnących ogrodowych pięknotek.
 |
| Viburnum × carlcephalum - Kalina angielska |
Przypisy:
https://en.wikipedia.org/wiki/Viburnum_%C3%97_carlcephalum
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kalina_(ro%C5%9Blina)
https://nl.wikipedia.org/wiki/Sneeuwbal_(geslacht)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz