Vademecum Interesting Plants: Epimedium - Epimedium (gatunki)

wtorek, 9 lutego 2021

Epimedium - Epimedium (gatunki) - Elfenbloem (soorten)

Epimedium, ze swoim nietuzinkowym, bogatym w urozmaicenia kwietnym pięknem; jako pierwsi docenili je Japończycy, obecnie 'czaruje' w wielu ogrodach świata. Wiele gatunków, różne odmiany botaniczne - jest w czym wybierać, jest się czym zachwycać. Byliny, o wysokości pomiędzy 15 do 35 cm. Tworzą gęste dywany. Liście pojedyncze,

Barrenwort.eng

Epimedium - Epimedium - Elfenbloem

Epimedium alpinum - Epimedium alpejskie - Elfenbloem

Zdjęcie wykonała i udostępniła do publikacji pani Krystyna

o sercowatej/jajowatej nasadzie. Młode mogą być brązowo/różowo wybarwione, u wielu gatunków jesienią przebarwiają się na czerwienie/ bordo. Roślina wytwarza rozłogi. Pędy delikatnie się pokładają, co może przełożyć się na to, że egzemplarze wykorzystamy jako rośliny okrywowe.Choćby w pobliżu drzew, czy jako niższe piętro przy krzewach. Latem, światło

dzienne powinno być przefiltrowane, zimą, gdy liściaste 'zgubią' liście, wtedy więcej bezpiecznych kąpieli słonecznych. Roślina na wytyczonej miejscówce może doskonale 'sprawdzać się' nawet przez kilkanaście lat. Choć osobiście uważam, że po około pięciu, warto ją ulokować w innym ogrodowym zakątku, gdzie będzie miała nowe pokłady substancji odżywczych bezpośrednio z gruntu, (rozdzielonymi rozłogami można podzielić się/ wymienić z sąsiadami, innymi kwietnymi miłośnikami i miłośniczkami. Podłoże przynajmniej średnio żyzne, przepuszczalne, o średnim stałym stopniu wilgotności. Miejsca zalewowe i te ze zbitą ziemią odpadają. Drenaż! To jedno z podstawowych uwarunkowań gwarantujących zdrowy, witalny rozwój roślin. Można je sadzić w grupie po kilka (ta sama odmiana, różne gatunki). U każdego egzemplarza wiosną zachwycą nas jego kwietne ozdoby.


Epimedium versicolor - Epimedium pstre - Elfenbloem

W zależności od gatunku/odmiany, kwiaty mniejsze/duże białe, żółte, różowe, bądź czerwone z krótszymi/długimi ostrogami, zwisające, zebrane po kilka do kilkunastu na niezbyt grubym delikatnym pędzie. Młoda bylina ma skłonność do przemarzania, dlatego warto co zostało nad ziemią, obsypać dodatkowym kilkucentymetrowym kopczykiem, a wiosną bez trudu go rozsunąć. Miejscówka regularnie odchwaszczana. Wczesną wiosną, możemy pobliże przekopać kompostem (humusem), a potem w trakcie i po kwitnieniu, do końca maja, dostarczać nawóz wieloskładnikowy przeznaczony do bylin kwitnących , który dozujemy, według wskazówek na etykiecie).
'Luźne' gleby są bardzo pożądane, ponieważ ustrzegą w czasie jesiennych i wczesnowiosennych pluch, rozłogi przed zgnilizną. Gdy wiele dni, tygodni nie ma deszczu, nie zapominamy o dodatkowych dostawach wody. Latem podlewamy z rana, albo pod wieczór. Robiąc to w godzinach południowych, 'ugotowalibyśmy' liście. Zaś zimą, woda w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu roślin; podlewanie w bezmroźny dzień w godzinach południowych.