Vademecum Interesting Plants: Peperomia (soorten)

Pieprzówka, peperomia - to rodzaj roślin, który liczy bez mała 1000 gatunków! Bardzo interesujące jest to, że 'dzikusy', jak i formy 'udomowione' dla naszej szerokości geograficznej, to zarówno jednoroczne rośliny zielne,

Peperomia obtusifolia - Peperomia tępolistna
'Red Canyon'

jak i byliny i formy krzewiaste, sukulenty oraz pnącza. Przykładem peperomii o zwieszających się pędach, na jednej z ilustracji 'Rocca Verde', (pędy u witalnego egzemplarza o zwartym pokroju, osiągają długość nawet do 0.5 metra. Pieprzówki nie przepadają za kąpielami słonecznymi, ale też nie jest wskazany cień. Optymalną miejscówką będzie ta, gdzie przefiltrowane jasne światło dzienne. Wówczas całoroczna ozdoba - liście, będą tworzyły gęstą formę i pięknie 'kolorowały' pokojową, biurową, bądź

restauracyjną przestrzeń. Tak właśnie, większość 'rynkowych' pieprzówek posiada podłużne, bądź okrągławe listki, które 'czarują' kolorem, czy kolorami. Srebrzystolistne, czerwono listne, w soczystej 'wiosennej' zieleni, bądź w tej 'butelkowej'. Do walorów zdobniczych dodajmy zróżnicowanie form i struktur budowy morfologicznej liści. I to, że gdy od początku zajmiemy się konkretnym egzemplarzem, jak należy, nie będzie on wymagał od nas dużych nakładów pracy.

Pośród tysiąca gatunków, są i takie, które kwitną (!) Na przykład, u pieprzówki kędzierzawej, wydłużony kwiatostan o zielonkawo żółtej barwie. Gdy szarzeją, stają się mało ozdobne, wówczas, należy przyciąć pędy nisko. Więc u wielu odmian, bez kwiatków, ale za to z jak eleganckimi, cieszącymi oczy barwami liśćmi. Pepepromia.eng

Peperomia - Pieprzówka

Jako roślina pokojowa, w zależności od gatunku/odmiany/kultywaru, dorosły egzemplarz osiąga wysokość pomiędzy 20, a 35 centymetrów, mamy więc do czynienia z niezbyt wysokimi 'udomowionymi' plantami. W naturalnych warunkach, w ich otoczeniu panuje wysoka wilgotność powietrza, przefiltrowane przez wyższe rośliny światło dzienne i wyłącznie temperatury dodatnie. Chcąc mieć w swoim otoczeniu witalnego 'doniczkowca', powinniśmy mu zapewnić podobne warunki.

Pozyskanie nowych egzemplarzy: wysiew nasion, niektóre z gatunków z sadzonek pędowych, u wszystkich poprzez podział bryły korzeniowej rośliny macierzystej, (przy przesadzaniu do świeżego, niewyjałowionego podłoża). 'Doniczkowiec' nie ma tolerancji dla temperatur poniżej 10°C. I już na samym początku, jeśli chodzi o uprawę tego plantu, warto wspomnieć, że nie toleruje on 'zaskakujących' go zmian temperatury, natężenia światła dziennego. Czyli, ewentualnie, jeśli zdecydujemy się, na przeniesienie go, to na letnisko, gdy temperatura na dworze powyżej 15°C i powrót pod dach, już w połowie sierpnia, wtedy to zaczynają się noce, gdzie temperatura poniżej 15°C. Optymalna przez cały rok, to pomiędzy 18, a 24°C.
Ziemia standardowa do roślin uprawianych w domu. Można ją przemieszać z dwiema, trzema garściami humusu i garścią piasku. Na spód warstwa keramzytu, kilka centymetrów, (kulek styropianowych, kamyków, żwirku). Pojemnik z odpływem ustawiony

Peperomia caperata - Pieprzówka kędzierzawa ( foto )

na podstawce, albo w dekoracyjnej osłonce. Przesadzamy na wiosnę, stary pojemnik wydaje się być zbyt mały. Co dwa sezony zupełnie wystarczy, choć może się wydać, że plant nam rośnie jak na drożdżach.
Donica z odpływem o numer, góra dwa większa. Gdy będziemy go przesadzali częściej, albo co gorsze do za dużo większego pojemnika, niż roślina tego potrzebuje; wtedy ona przystopuje rozwój części nadziemnych na korzyść rozrastania bryły korzeniowej (z czym zupełnie nam nie po drodze).
W sezonie, gdy nie wykonujemy przesadzania, wybierzmy wierzchnia warstwę ziemi i zastąpmy nową, niewyjałowioną. Nawozimy od lutego do końca października, nawozem w granulacie dla roślin pokojowych ozdobnych z liści, (zgodnie z zaleceniami na etykiecie; raz w miesiącu wystarczy, przy regularnym rok rocznym przesadzaniu).

Pieprzówka, podlewanie. W temacie wilgotności podłoża, roślina bardziej poradzi sobie z kilkudniowym przesuszeniem, niż z nadmiarem płynu. Przy wysokim stopniu wilgotności podłoża, szybko wdają się na liście choroby grzybiczne i zaczyna nadgniwać część podziemna. Podlewamy według techniki 'na palca'. Przesuszona wierzchnia warstwa, dostarczamy wodę, zawsze w temperaturze zbliżonej do tej jaka panuje w otoczeniu rośliny. Zastałą wodę zlewamy, nigdy

Peperomia dolabriformis - Pieprzówka (gatunek) ( foto )

nie powinna pozostawać na podstawku, czy w osłonce. Od listopada do połowy lutego, podlewajmy mniej obficie o 1/3, ale nie zmieniamy częstotliwości dostaw, (aby nie dopuścić do przesuszenia korzeni). Warto latem i zimą, (gdy włączone grzejniki), ustawić w pobliżu kilka wypełnionych wodą zwilżaczy. Wyższa wilgotność powietrza w pomieszczeniu, przysłuży się nie tylko roślinie, ale i nam samym.
Jeśli jesteśmy w posiadaniu zraszacza z bardzo drobnymi oczkami, w czasie suszy, czy zimą, gdy w pomieszczeniach suche powietrze, to używajmy go. Zraszacze ze zbyt dużymi otworami, pozostawiłyby brzydkie plamy na liściach, a przecież te barwne części stanowią główną dekorację i nie ma w tym sensu, aby im szkodzić. Zraszanie zimą, dopuszcza się gdy peperomia ma dostęp do odpowiedniej ilości dziennego światła. Wiadomo, co by złego wynikło, gdyby miała ciemno, zimno i jeszcze zbyt dużo wilgoci w otoczeniu. Logika/profilaktyka, przede wszystkim.
Jeśli nie używamy rozpylacza, a listki są zakurzone, można 'doniczkowca' wysłać' pod prysznic. Donicę owijamy folią, liście opłukujemy delikatnym natryskiem ('letnia' woda). Następnie odstawiamy roślinę na kilka godzin do ciemnego miejsca. Listki wyschną, zaczną połyskiwać i prezentować się bardziej witalniej.