Wilczomlecz martinii, jest mieszańcem dwóch gatunków tego rodzaju.
(E. amygdaloides × E. characias subsp. characias) - z tego połączenie w południowe części Francji powstało pierwsze naturalne siedlisko tej rośliny.Walory zdobnicze (u odmian wielobarwne liście, kwiatostany 'rozjaśniające' otoczenie) oraz fakt, że mamy do czynienia z rośliną wieloletnią - to wszystko składa się na jego coraz większą popularność w ogrodniczym środowisku. Nadaje się do prowadzenia nie tylko bezpośrednio w gruncie, ale również w pojemnikach, (te z odpływem, o odpowiedniej grubości ściankach, aby zapewnić w czasie zimy bryle korzeniowej ochronę przed przemarzaniem).
Martin’s spurge.eng
Egzemplarz, który ma możliwość wzrastać, gdzie optymalne warunki do jego uprawy, w zależności od odmiany, osiąga wysokość pomiędzy 35, a 45 centymetrów; jeśli chodzi o szerokość, do tych wymiarów dodajmy mniej więcej 10 do 15% ekstra.
Wilczomlecz martinii, jest rośliną, która swoje kwietne walory odsłania wiosenną porą. Pierwsze słoneczne kwiatuszki mogą się pojawić już pod koniec kwietnia, a cały zdobniczy spektakl trwać
do początków czerwca. Zasychające kwiatostany z częścią pędów należy przyciąć, barwne listki pozostawmy. Wówczas może to profitować kolejnymi kwietnymi odsłonami pod koniec sierpnia - wówczas kwiatostanów będzie niewiele, ale ich wyrazistość będzie widoczna niemal z każdego ogrodowego zakątku.
Konkretne cięcie przy ziemi (10 centymetrów wysokości), wykonujemy w połowie marca - plant szybko odbije i już za kilka tygodni się okwieci.
Aby 'skutecznie wypromować' roślinę, należy ja nasadzać na kontrastowym tle innych roślin (na metr kwadratowy 9 sztuk), albo na 'wolnym wybiegu', gdzie soliter nie będzie miał dużej konkurencyjności. Nie musimy się sztywno trzymać tych wskazówek - to roślina wieloletnia, a co za tym idzie możliwości do zagospodarowania jej wiele, (jako średnie piętro kwitnącej wiosennej bylinowej rabaty, przy odmianie z kolorowymi liśćmi także letniej; kilka egzemplarzy i stworzymy nieformalny niski żywopłot wzdłuż ścieżki, albo rozdzielający konkretne płaszczyzny.
Ekspozycja jasna, gdzie delikatnie przefiltrowane światło dzienne. Czyli słonecznie, ale niekoniecznie południowa wystawa. Z kolei zbyt duże zacienienie, jeśli chodzi o odmiany o wielobarwnych liściach, to bardzo znikome wybarwianie młodych.
Nasadzenie kłącza, czy wysiew nasion w przepuszczalnym,
przynajmniej średnio żyznym podłożu. Wysiew nasion - wskazanie, aby
robić to jesienią, nasiona muszą przejść okres stratyfikacji. Zaś
podział macierzystego egzemplarza i pozyskanie młodzików, po zakończeniu
kwitnienia i po przycięciu. Tak właśnie, gdy przysadki stracą swe
walory dekoracyjne, pędy tniemy na wysokość 15 centymetrów od ziemi. To
zagęści pokrój i w następnym sezonie będzie więcej eleganckich podsadek.
Przy zabiegach z tą rośliną należy używać rękawiczek ochronnych -
wilczomlecz, a więc sok mleczny, który może wywoływać podrażnienia,
wymioty.
Rozwojowi tego gatunku wilczomlecza, sprzyja gleba zasobna wapienna, ekspozycja słoneczna , stała umiarkowana wilgotność podłoża.Jeśli w naszym ogrodzie ziemia jest nieco zakwaszona, wtedy przed posadzeniem/wysianiem, w dołek zetrzyjmy kilka kawałków kredy, w następnym latach startą kredę rozsypujmy wokół spulchnionej odchwaszczonej ziemi wokół byliny.
Panuje brak równowagi hydrologicznej, także w czasie upałów i przy bezśnieżnych zimach, musimy do rośliny zawędrować z konewką. Późną wiosną, latem podlewamy rano,albo pod wieczór, zaś zimą w bezmroźny dzień w godzinach południowych. Woda zawsze powinna posiadać temperaturę zbliżoną do tej,jaka panuje w otoczeniu rośliny. Gdy dobry drenaż, kłącza dobrze znoszą zimowe warunki, (niezastająca woda nie doprowadza do przemarznięć i do zgnilizny).
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wilczomleczhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Wolfsmelk
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wolfsmelk
(E. amygdaloides × E. characias subsp. characias) - z tego połączenie w południowe części Francji powstało pierwsze naturalne siedlisko tej rośliny.Walory zdobnicze (u odmian wielobarwne liście, kwiatostany 'rozjaśniające' otoczenie) oraz fakt, że mamy do czynienia z rośliną wieloletnią - to wszystko składa się na jego coraz większą popularność w ogrodniczym środowisku. Nadaje się do prowadzenia nie tylko bezpośrednio w gruncie, ale również w pojemnikach, (te z odpływem, o odpowiedniej grubości ściankach, aby zapewnić w czasie zimy bryle korzeniowej ochronę przed przemarzaniem).
Martin’s spurge.eng
 |
|
Euphorbia x martinii - Wilczomlecz martinii - Wolfmelk (soort)
'Ascot rainbow' |
Wilczomlecz martinii, jest rośliną, która swoje kwietne walory odsłania wiosenną porą. Pierwsze słoneczne kwiatuszki mogą się pojawić już pod koniec kwietnia, a cały zdobniczy spektakl trwać
do początków czerwca. Zasychające kwiatostany z częścią pędów należy przyciąć, barwne listki pozostawmy. Wówczas może to profitować kolejnymi kwietnymi odsłonami pod koniec sierpnia - wówczas kwiatostanów będzie niewiele, ale ich wyrazistość będzie widoczna niemal z każdego ogrodowego zakątku.
Konkretne cięcie przy ziemi (10 centymetrów wysokości), wykonujemy w połowie marca - plant szybko odbije i już za kilka tygodni się okwieci.
Aby 'skutecznie wypromować' roślinę, należy ja nasadzać na kontrastowym tle innych roślin (na metr kwadratowy 9 sztuk), albo na 'wolnym wybiegu', gdzie soliter nie będzie miał dużej konkurencyjności. Nie musimy się sztywno trzymać tych wskazówek - to roślina wieloletnia, a co za tym idzie możliwości do zagospodarowania jej wiele, (jako średnie piętro kwitnącej wiosennej bylinowej rabaty, przy odmianie z kolorowymi liśćmi także letniej; kilka egzemplarzy i stworzymy nieformalny niski żywopłot wzdłuż ścieżki, albo rozdzielający konkretne płaszczyzny.
Ekspozycja jasna, gdzie delikatnie przefiltrowane światło dzienne. Czyli słonecznie, ale niekoniecznie południowa wystawa. Z kolei zbyt duże zacienienie, jeśli chodzi o odmiany o wielobarwnych liściach, to bardzo znikome wybarwianie młodych.
 |
Euphorbia x martinii - Wilczomlecz martinii - Wolfmelk (soort)
'Ascot rainbow' |
Rozwojowi tego gatunku wilczomlecza, sprzyja gleba zasobna wapienna, ekspozycja słoneczna , stała umiarkowana wilgotność podłoża.Jeśli w naszym ogrodzie ziemia jest nieco zakwaszona, wtedy przed posadzeniem/wysianiem, w dołek zetrzyjmy kilka kawałków kredy, w następnym latach startą kredę rozsypujmy wokół spulchnionej odchwaszczonej ziemi wokół byliny.
Panuje brak równowagi hydrologicznej, także w czasie upałów i przy bezśnieżnych zimach, musimy do rośliny zawędrować z konewką. Późną wiosną, latem podlewamy rano,albo pod wieczór, zaś zimą w bezmroźny dzień w godzinach południowych. Woda zawsze powinna posiadać temperaturę zbliżoną do tej,jaka panuje w otoczeniu rośliny. Gdy dobry drenaż, kłącza dobrze znoszą zimowe warunki, (niezastająca woda nie doprowadza do przemarznięć i do zgnilizny).
 |
Euphorbia x martinii - Wilczomlecz martinii - Wolfmelk (soort)
'Ascot rainbow' |
 |
Euphorbia x martinii - Wilczomlecz martinii - Wolfmelk (soort)
'Ascot rainbow' |
Euphorbia - Wilczomlecz ( gatunki ) - Wolfsmelk ( soorten ) ( foto )
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wilczomleczhttps://nl.wikipedia.org/wiki/Wolfsmelk
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wolfsmelk
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz