Epifyllum anguliger, potocznie nazywane jako kaktus zygzak, albo kaktus zygzakowaty. Kwitnienie eleganckimi pachnącymi kwietnymi ozdobami i całoroczny 'zygzakowaty' pokrój zwieszających się mięsistych pędów, to zdecydowanie mocne argumenty za tym, aby zaprosić plant do swojej mieszkalnej przestrzeni. W tradycyjnych, czy też we wnętrzach urządzonych w stylu skandynawskim, bądź w industrialnym - wszędzie tam, odpowiednio wyeksponowane epifyllum,
Zig zag cactus.eng
będzie wyrazistą żywą ozdobą. Roślina ta jest sukulentem, który należy do rodziny kaktusowatych. W swoim naturalnym środowisku, to jest w Meksyku, rośnie jako epifit. Wiedząc to, bez trudu można się domyśleć, że roślina ta lubi temperatury 'na plusie', przefiltrowane światło dzienne, wysoką wilgotność powietrza i bardzo dobrze przepuszczalne podłoże.
Epifyllum anguliger, tworzy członowane, długie na 80–90 cm, zygzakowate, zwisające pędy, które upodobniły się do liści. Egzemplarze te wyróżniają się bardzo dużymi,pachnącymi kwiatami, (kwitnienie może mieć miejsce wiosną, ale i również jesienią).
Ozdoby te najczęściej spotyka się w kolorze białym, jednak są również odmiany o kwiatach żółtych, różowych, łososiowych, karminowych, liliowych, pomarańczowych i czerwonych.
Niestety, pojedynczy kwiat cieszy oczy tylko przez kilka, kilkanaście godzin i zazwyczaj odkrywa swoje wdzięki w porze nocnej - więc pełne zrozumienie, dlaczego o rodzaju epifyllum mówi się, że kwitnie 'kwiatami jednej nocy'.
Przy optymalnych warunkach uprawy, na miejscu przekwitających ozdób zawiązują się niewielkie czerwonawe owoce. Jednak, wiedząc, jak prosto z rodziny macierzystej pobrać kawałki pędów i je ukorzenić na nowe egzemplarze, nie warto obciążać jej obowiązkiem wykształcania owoców. Przekwitające kwiatostany obrywamy, przez co plant oszczędza siły witalne na tworzenie nowych zygzakowatych pędów i być może większej ilości kwiatów.
Kilkucentymetrowych fragmentów pędów, nie należy ich od razu ukorzeniać. Poczekajmy dwa trzy dni, aż obeschną końcówki. I dopiero wtedy lokujmy do właściwego dla sukulentów 'luźnego' podłoża. Jeśli nie mamy możliwości na zakup takiej mieszanki, wówczas pierwsza warstwa
w pojemniku z odpływem, to drenaż (3 do 5 centymetrów kamyczków, żwirku), następnie mieszanka piasku, żwirku i ziemi w proporcjach 1:1:1.
Po posadzeniu 'młodzików', ustawiamy donicę w jasnym miejscu (ale bez zagrożenia palącymi promieniami, czy zbyt dużym zacienieniem - ponieważ pędy zaczną blaknąć, bądź wiotczeć i dodatkowo zastopujemy ewentualne kwitnienie). Dorosły egzemplarz, przesadzamy gdy donica będzie za mała (raz na dwa sezony). Jeśli już podejmujemy się zafundować jej nowy domek, postarajmy się zrobić 'przeprowadzkę' bardzo delikatnie, (bez uszkadzania pędów i niezbyt bogato rozbudowanej bryły korzeniowej).
Optymalna temperatura w pomieszczeniu, to 18 do 23°C. Mogą wystąpić spadki do 15, czy w upale lato w górę powyżej 30°C - jednak w odstępujących od normy temperaturach, chronimy sukulenta przed słonecznymi poparzeniami, bądź zimą w chłodniejszym pomieszczeniu zmniejszamy do minimum regularne dostawy wody. Słowem, bez radykalnych zmian.
Niski stopień wilgotności podłoża; przetrzyma czasowe przesuszenia, nie poradzi sobie z zalewaniem. Woda zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny. Najkorzystniejsza woda miękka. Dostawa co 15 do 21 dni.
W czasie upałów, bądź, gdy na pełnych obrotach kaloryfery (suche powietrze w pomieszczeniu), posiłkujmy się zwilżaczami wypełnionymi wodą.
Nawozimy 'dokarmiaczem' dla kaktusów i sukulentów według informacji na etykiecie. Robimy to do momentu zakończenia kwitnienia. Następnie, dajemy epifyllum chwilkę 'odaspnąć', to jest 3 do 5 tygodni, potem przesadzamy w świeże niewyjałowione podłoże i ponownie zaczynamy zasilać.
Zig zag cactus.eng
Epiphyllum - Epifillum - Epiphyllum.nl
Epiphyllum anguliger - Epifyllum anguliger,(kaktus zygzakowaty) - Zaagcactus
|
będzie wyrazistą żywą ozdobą. Roślina ta jest sukulentem, który należy do rodziny kaktusowatych. W swoim naturalnym środowisku, to jest w Meksyku, rośnie jako epifit. Wiedząc to, bez trudu można się domyśleć, że roślina ta lubi temperatury 'na plusie', przefiltrowane światło dzienne, wysoką wilgotność powietrza i bardzo dobrze przepuszczalne podłoże.
Epifyllum anguliger, tworzy członowane, długie na 80–90 cm, zygzakowate, zwisające pędy, które upodobniły się do liści. Egzemplarze te wyróżniają się bardzo dużymi,pachnącymi kwiatami, (kwitnienie może mieć miejsce wiosną, ale i również jesienią).
Ozdoby te najczęściej spotyka się w kolorze białym, jednak są również odmiany o kwiatach żółtych, różowych, łososiowych, karminowych, liliowych, pomarańczowych i czerwonych.
Niestety, pojedynczy kwiat cieszy oczy tylko przez kilka, kilkanaście godzin i zazwyczaj odkrywa swoje wdzięki w porze nocnej - więc pełne zrozumienie, dlaczego o rodzaju epifyllum mówi się, że kwitnie 'kwiatami jednej nocy'.
Przy optymalnych warunkach uprawy, na miejscu przekwitających ozdób zawiązują się niewielkie czerwonawe owoce. Jednak, wiedząc, jak prosto z rodziny macierzystej pobrać kawałki pędów i je ukorzenić na nowe egzemplarze, nie warto obciążać jej obowiązkiem wykształcania owoców. Przekwitające kwiatostany obrywamy, przez co plant oszczędza siły witalne na tworzenie nowych zygzakowatych pędów i być może większej ilości kwiatów.
Kilkucentymetrowych fragmentów pędów, nie należy ich od razu ukorzeniać. Poczekajmy dwa trzy dni, aż obeschną końcówki. I dopiero wtedy lokujmy do właściwego dla sukulentów 'luźnego' podłoża. Jeśli nie mamy możliwości na zakup takiej mieszanki, wówczas pierwsza warstwa
w pojemniku z odpływem, to drenaż (3 do 5 centymetrów kamyczków, żwirku), następnie mieszanka piasku, żwirku i ziemi w proporcjach 1:1:1.
Po posadzeniu 'młodzików', ustawiamy donicę w jasnym miejscu (ale bez zagrożenia palącymi promieniami, czy zbyt dużym zacienieniem - ponieważ pędy zaczną blaknąć, bądź wiotczeć i dodatkowo zastopujemy ewentualne kwitnienie). Dorosły egzemplarz, przesadzamy gdy donica będzie za mała (raz na dwa sezony). Jeśli już podejmujemy się zafundować jej nowy domek, postarajmy się zrobić 'przeprowadzkę' bardzo delikatnie, (bez uszkadzania pędów i niezbyt bogato rozbudowanej bryły korzeniowej).
Optymalna temperatura w pomieszczeniu, to 18 do 23°C. Mogą wystąpić spadki do 15, czy w upale lato w górę powyżej 30°C - jednak w odstępujących od normy temperaturach, chronimy sukulenta przed słonecznymi poparzeniami, bądź zimą w chłodniejszym pomieszczeniu zmniejszamy do minimum regularne dostawy wody. Słowem, bez radykalnych zmian.
Niski stopień wilgotności podłoża; przetrzyma czasowe przesuszenia, nie poradzi sobie z zalewaniem. Woda zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny. Najkorzystniejsza woda miękka. Dostawa co 15 do 21 dni.
W czasie upałów, bądź, gdy na pełnych obrotach kaloryfery (suche powietrze w pomieszczeniu), posiłkujmy się zwilżaczami wypełnionymi wodą.
Nawozimy 'dokarmiaczem' dla kaktusów i sukulentów według informacji na etykiecie. Robimy to do momentu zakończenia kwitnienia. Następnie, dajemy epifyllum chwilkę 'odaspnąć', to jest 3 do 5 tygodni, potem przesadzamy w świeże niewyjałowione podłoże i ponownie zaczynamy zasilać.
Epiphyllum anguliger - Epifyllum anguliger,(kaktus zygzakowaty) - Zaagcactus |
Epiphyllum anguliger - Epifyllum anguliger, (kaktus zygzakowaty) - Zaagcactus (X) |
Epiphyllum anguliger - Epifyllum anguliger, (kaktus zygzakowaty) - Zaagcactus (XI) |
Epiphyllum anguliger - Epifyllum anguliger, (kaktus zygzakowaty) - Zaagcactus (XI) |
Epiphyllum anguliger - Epifyllum anguliger, (kaktus zygzakowaty) - Zaagcactus (XI) |
Epiphyllum anguliger - Epifyllum anguliger, (kaktus zygzakowaty) - Zaagcactus (XI) |
Epiphyllum anguliger - Epifyllum anguliger, (kaktus zygzakowaty) - Zaagcactus (XI) |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Epiphyllum_anguliger
https://pl.wikipedia.org/wiki/Epifyllum
https://nl.wikipedia.org/wiki/Epiphyllum
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Epiphyllum_anguliger
https://pl.wikipedia.org/wiki/Epifyllum
https://nl.wikipedia.org/wiki/Epiphyllum
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz