Senecio scaposus, gatunek jednego z najliczniejszych rodzajów, naturalnie rośnie w południowej części kontynentu afrykańskiego. A więc tam, gdzie mnóstwo słonecznych kąpieli, wysokie dodatnie temperatury i niewielkie ilości opadów. Ze względu na wysoką dekoracyjność, jest atrakcyjnym sukulentem, który na naszej szerokości geograficznej
doskonale nadaje się jako żywy 'zielony akcent' do wnętrz mieszkalnych, biurowych, restauracyjnych. Liście sinozielone mięsiste, długie, grube, cylindryczne, tępo zakończone, wzniesione ku górze. Pokryte są charakterystyczną, srebrzysto-białą powłoczką (kutner), która chroni plant przed silnym, palącym słońcem. Przy optymalnych warunkach uprawy, każdego lata będzie
kwitnienie. Roślina tworzy małe okrągławe koszyczki wypełnione wyłącznie słonecznymi kwiatami rurkowatymi. Owocem jak u wszystkich z tej rodziny są niełupki, w tym wypadku bardzo drobne. Po zakończeniu kwitnienia, pędy przycinamy nisko, tuż przy listnej rozecie.
W domowej uprawie, z czasem kutner może z listków częściowo 'zejść'. Zadzieje się tak, ponieważ nie jest narażony na ostro operujące promienie słoneczne, albo przelany i to pierwszy sygnał, żeby wymienić podłoże na suchsze i już bardziej rozważnie dostarczać nowe dostawy wody.
U dorosłego egzemplarza, listki dochodzą na wysokość 30 do 40 centymetrów. Z latami, jak to w przypadku większości sukulentów z tej grupy, rośliny gubią dolne najstarsze liście. Wyłysiałe nie będą wyglądały już atrakcyjnie. Dlatego warto pobrać sadzonki, odgałęzienia, aby powołać nowe pokolenie, (najkorzystniej zrobić to na przełomie wiosny i lata). 10, 12 centymetrowe odcinki, obsuszamy (24/48 godzi) i ukorzeniamy w odpowiednim podłożu. Pierwsze podlewanie tych 'młodzików' dopiero po tygodniu od wsadzenia, niewielką ilością wody. Następne podlewanie rozpoczyna te regularne dostawy co 21 - 28 dni.
Mylnie, przyzwyczaja się nas do myślenia, że sukulenty są prawie bezobsługowe. Po pierwsze, zdrowa podstawa w temacie uprawy, po drugie wychodzimy z założenia 'Mam, to dbam'. Owszem, roślina postawiona byle gdzie, z byle jakim podłożem, przez jakiś czas dźwigałaby trudy związane z przetrwaniem, marniała i traciła i na swej atrakcyjności - a nie o to przecież nam chodzi.
Zadbajmy o właściwe podłoże dla sukulentów. Jeśli nie mamy możliwości na zakup takiej mieszanki,wówczas pierwsza warstwa w pojemniku to drenaż (3 do 5 centymetrów kamyczków, żwirku), następnie mieszanka piasku, żwirku i ziemi w proporcjach 3:3:3. Jeśli posiadamy jedynie części, poczekajmy z dwa, trzy dni, aż obeschną. Po posadzeniu, ustawiamy donicę w słonecznym miejscu, gdzie dzienne światło rozproszone. Sukulenty lubią ciepło i dzienne światło. Jeśli ustawimy pojemnik w zbyt zacienionym miejscu, pędy zaczną się wydłużać, a zdobiące je listki, nie będą już tworzyły zwartego, bogatego pokroju. Egzemplarz, zacznie wyglądać nieestetycznie.Optymalna temperatura w pomieszczeniu, to 18 do 23°C. Trzeba wiedzieć, że roślina ta nie ucierpi również przebywając w miejscu, gdzie jest od 12 do 35°C. Cała rzecz w tym, aby nie fundować 'doniczkowcowi' zbyt radykalnych zmian. Na przykład, przenosząc na letnisko, zróbmy to gdy
wiosną na dworze powyżej 21°C (ustawmy w osłoniętym miejscu od deszczów).
W temacie podlewania, dostawy regularne bez względu na porę roku (co 21 -28 dni), ale okres wiosenno-letni, to o 1/3 więcej wody niż w jesienno-zimowy. Dni podlewania i przejście na 'tryb spoczynku', można zapisać w/na kalendarzu ściennym. Praktyczne rozwiązanie, wówczas tych informacji nie trzeba 'trzymać z tyłu głowy', a roślina ma regularnie dostarczaną optymalna ilość wody.
Co jakiś czas, raz na miesiąc, dwa - patyczkiem proszę nakłuwać ziemię, przy brzegach doniczki, tak, aby nie uszkodzić bryły korzeniowej. Napowietrzenie, rozruszanie ziemi, to kolejne profilaktyczne zabezpieczenie przed zatrzymywaniem wody.
Przy zbyt małej ilości światła dziennego, nie dość, że roślina się nieelegancko wydłuży, to 'zgubi' jaśniejszy kolor w miejsce ciemniejszej zieleni. Przycinanie sanitarne, konieczne, gdy w niewłaściwy sposób dbamy o plant (zbyt dużo wody, brązowiejące gnijące liście; brak wody , zasychające, żółknące).
Urodę tego sukulenta, wyraźniej podkreślą donice w kolorach turkusowym, jasno-niebieskim, białym. Równie elegancko zaprezentuje się w otoczeniu szaro-jasnych kamyków. Starzec ten nie powinien być sadzony w pojemniku głębokim, ale płytszym i szerszym. Niezbyt głęboki system korzeniowy, to raz, a dwa ... co za przyjemność zobaczyć, że obok zdrowej zadbanej rośliny macierzystej wyrastać zaczynają 'młodziki'.
*
 |
| Senecio scaposus - Starzec (gatunek) |
doskonale nadaje się jako żywy 'zielony akcent' do wnętrz mieszkalnych, biurowych, restauracyjnych. Liście sinozielone mięsiste, długie, grube, cylindryczne, tępo zakończone, wzniesione ku górze. Pokryte są charakterystyczną, srebrzysto-białą powłoczką (kutner), która chroni plant przed silnym, palącym słońcem. Przy optymalnych warunkach uprawy, każdego lata będzie
kwitnienie. Roślina tworzy małe okrągławe koszyczki wypełnione wyłącznie słonecznymi kwiatami rurkowatymi. Owocem jak u wszystkich z tej rodziny są niełupki, w tym wypadku bardzo drobne. Po zakończeniu kwitnienia, pędy przycinamy nisko, tuż przy listnej rozecie.
W domowej uprawie, z czasem kutner może z listków częściowo 'zejść'. Zadzieje się tak, ponieważ nie jest narażony na ostro operujące promienie słoneczne, albo przelany i to pierwszy sygnał, żeby wymienić podłoże na suchsze i już bardziej rozważnie dostarczać nowe dostawy wody.
U dorosłego egzemplarza, listki dochodzą na wysokość 30 do 40 centymetrów. Z latami, jak to w przypadku większości sukulentów z tej grupy, rośliny gubią dolne najstarsze liście. Wyłysiałe nie będą wyglądały już atrakcyjnie. Dlatego warto pobrać sadzonki, odgałęzienia, aby powołać nowe pokolenie, (najkorzystniej zrobić to na przełomie wiosny i lata). 10, 12 centymetrowe odcinki, obsuszamy (24/48 godzi) i ukorzeniamy w odpowiednim podłożu. Pierwsze podlewanie tych 'młodzików' dopiero po tygodniu od wsadzenia, niewielką ilością wody. Następne podlewanie rozpoczyna te regularne dostawy co 21 - 28 dni.
 |
| Senecio scaposus - Starzec (gatunek) |
Mylnie, przyzwyczaja się nas do myślenia, że sukulenty są prawie bezobsługowe. Po pierwsze, zdrowa podstawa w temacie uprawy, po drugie wychodzimy z założenia 'Mam, to dbam'. Owszem, roślina postawiona byle gdzie, z byle jakim podłożem, przez jakiś czas dźwigałaby trudy związane z przetrwaniem, marniała i traciła i na swej atrakcyjności - a nie o to przecież nam chodzi.
Zadbajmy o właściwe podłoże dla sukulentów. Jeśli nie mamy możliwości na zakup takiej mieszanki,wówczas pierwsza warstwa w pojemniku to drenaż (3 do 5 centymetrów kamyczków, żwirku), następnie mieszanka piasku, żwirku i ziemi w proporcjach 3:3:3. Jeśli posiadamy jedynie części, poczekajmy z dwa, trzy dni, aż obeschną. Po posadzeniu, ustawiamy donicę w słonecznym miejscu, gdzie dzienne światło rozproszone. Sukulenty lubią ciepło i dzienne światło. Jeśli ustawimy pojemnik w zbyt zacienionym miejscu, pędy zaczną się wydłużać, a zdobiące je listki, nie będą już tworzyły zwartego, bogatego pokroju. Egzemplarz, zacznie wyglądać nieestetycznie.Optymalna temperatura w pomieszczeniu, to 18 do 23°C. Trzeba wiedzieć, że roślina ta nie ucierpi również przebywając w miejscu, gdzie jest od 12 do 35°C. Cała rzecz w tym, aby nie fundować 'doniczkowcowi' zbyt radykalnych zmian. Na przykład, przenosząc na letnisko, zróbmy to gdy
 |
| Senecio scaposus - Starzec (gatunek) |
wiosną na dworze powyżej 21°C (ustawmy w osłoniętym miejscu od deszczów).
W temacie podlewania, dostawy regularne bez względu na porę roku (co 21 -28 dni), ale okres wiosenno-letni, to o 1/3 więcej wody niż w jesienno-zimowy. Dni podlewania i przejście na 'tryb spoczynku', można zapisać w/na kalendarzu ściennym. Praktyczne rozwiązanie, wówczas tych informacji nie trzeba 'trzymać z tyłu głowy', a roślina ma regularnie dostarczaną optymalna ilość wody.
Co jakiś czas, raz na miesiąc, dwa - patyczkiem proszę nakłuwać ziemię, przy brzegach doniczki, tak, aby nie uszkodzić bryły korzeniowej. Napowietrzenie, rozruszanie ziemi, to kolejne profilaktyczne zabezpieczenie przed zatrzymywaniem wody.
Przy zbyt małej ilości światła dziennego, nie dość, że roślina się nieelegancko wydłuży, to 'zgubi' jaśniejszy kolor w miejsce ciemniejszej zieleni. Przycinanie sanitarne, konieczne, gdy w niewłaściwy sposób dbamy o plant (zbyt dużo wody, brązowiejące gnijące liście; brak wody , zasychające, żółknące).
Urodę tego sukulenta, wyraźniej podkreślą donice w kolorach turkusowym, jasno-niebieskim, białym. Równie elegancko zaprezentuje się w otoczeniu szaro-jasnych kamyków. Starzec ten nie powinien być sadzony w pojemniku głębokim, ale płytszym i szerszym. Niezbyt głęboki system korzeniowy, to raz, a dwa ... co za przyjemność zobaczyć, że obok zdrowej zadbanej rośliny macierzystej wyrastać zaczynają 'młodziki'.
 |
| Senecio scaposus - Starzec (gatunek) |
 |
| Senecio scaposus - Starzec (gatunek) |
 |
| Senecio scaposus - Starzec (gatunek) |
*