Ruellia simplex,spotykana na egzotycznych wakacjach w cieplejszych strefach klimatycznych, albo u nas, jako kwietna ozdoba prowadzona w uprawie pojemnikowej. To wiecznie zielona bylina, która przy optymalnych warunkach pogodowych, jest dość ekspansywna. Zawleczona z kontynentu Ameryki Południowej na Florydę, rozgościła się tam aż tak, że została wpisana na listę jednych z najbardziej inwazyjnych plantów.
Britton's wild petunia.eng
W Europie Środkowej, nie ma mowy, żeby aż tak sobie szarżowała ... choć kto wie, klimat z roku na rok się ociepla. Teraz jednak, przy mroźnych, białych zimach, nie ma powodów się władczych zamiarów tego gatunku ruelli obawiać.
Pierwszy człon nazwy rośliny, powstał od nazwiska francuskiego botanika, Jean'a
Ruel'a. Znaczenie przymiotnika 'simplex' - pojedynczy, nieskomplikowany; odnosi się to do 'nieskomplikowanego' ułożenia liści.
W uprawie pojemnikowej, to nadal roślina spotykana przede wszystkim w zbiorach kolekcjonerskich, czy w ogrodach botanicznych. Rosnąc bezpośrednio w gruncie, osiąga wysokość pomiędzy 40, a 100 centymetrami i proporcjonalną do tych wymiarów szerokość. Trąbkowate kwiaty, rozkwitają w szczytowej części łodyg. Kwietne ozdoby, spotyka się najczęściej w kolorze niebiesko-fioletowym, ale są także odmiany różowe i białe. Przypominają swoim wyglądem znane nam kwiaty petunii. W subtropikach i w tropikach, z rożną intensywnością, roślina kwitnie przez wiele miesięcy w roku. Do regeneracji, potrzebuje niewiele czasu.
Ekspozycja słoneczna, jednak nie tam, gdzie latem, w godzinach szczytu najostrzej operują promienie słoneczne. Podłoże przepuszczalne, średnio żyzne, o pH delikatnie zakwaszonym. Średni stały stopień wilgotności gleby. Roślina zniesie tylko przez krótki czas susze, odbije się to na zahamowaniu kwitnienia. Chwasty dróg wodnych, roślinność łęgowa, tamy, stawy, tereny podmokłe i rowy melioracyjne w regionach subtropikalnych i tropikalnych, to są naturalne jej miejscówki na kontynencie Australijskim, Ameryki Północnej i rodzimym, Ameryki Południowej. Dlatego, wystawioną na taras, balkon, warto regularnie podlewać. Wodę dostarczamy rano, albo pod wieczór; nie lejemy po częściach nadziemnych; życiodajnego płynu nie pozostawiamy na podstawku,czy w osłonce.Nowa dostawa, gdy wierzchnia warstwa ziemi jest przesuszona.
Od kwietnia do końca lipca zasilamy nawozem wieloskładnikowym przeznaczonym do roślin ogrodowych kwitnących.
Regularnie usuwamy części zniszczone, przesuszone. Pod koniec września, donica z plantem powinna zostać przeniesiona do jasnego, chłodnego pomieszczenia, gdzie panuje nie niższa temperatura niż 10°C. Zmniejszamy o 1/3 ilość dostarczanej wody.
Na wiosnę, raczej co roku, wskazane przesadzanie do większej o dwa numery donicy z nowym, niewyjałowionym podłożem.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Ruellia_simplex
Britton's wild petunia.eng
 |
| Ruellia simplex - (Mexicaanse petunia) |
W Europie Środkowej, nie ma mowy, żeby aż tak sobie szarżowała ... choć kto wie, klimat z roku na rok się ociepla. Teraz jednak, przy mroźnych, białych zimach, nie ma powodów się władczych zamiarów tego gatunku ruelli obawiać.
Pierwszy człon nazwy rośliny, powstał od nazwiska francuskiego botanika, Jean'a
Ruel'a. Znaczenie przymiotnika 'simplex' - pojedynczy, nieskomplikowany; odnosi się to do 'nieskomplikowanego' ułożenia liści.
W uprawie pojemnikowej, to nadal roślina spotykana przede wszystkim w zbiorach kolekcjonerskich, czy w ogrodach botanicznych. Rosnąc bezpośrednio w gruncie, osiąga wysokość pomiędzy 40, a 100 centymetrami i proporcjonalną do tych wymiarów szerokość. Trąbkowate kwiaty, rozkwitają w szczytowej części łodyg. Kwietne ozdoby, spotyka się najczęściej w kolorze niebiesko-fioletowym, ale są także odmiany różowe i białe. Przypominają swoim wyglądem znane nam kwiaty petunii. W subtropikach i w tropikach, z rożną intensywnością, roślina kwitnie przez wiele miesięcy w roku. Do regeneracji, potrzebuje niewiele czasu.
Ekspozycja słoneczna, jednak nie tam, gdzie latem, w godzinach szczytu najostrzej operują promienie słoneczne. Podłoże przepuszczalne, średnio żyzne, o pH delikatnie zakwaszonym. Średni stały stopień wilgotności gleby. Roślina zniesie tylko przez krótki czas susze, odbije się to na zahamowaniu kwitnienia. Chwasty dróg wodnych, roślinność łęgowa, tamy, stawy, tereny podmokłe i rowy melioracyjne w regionach subtropikalnych i tropikalnych, to są naturalne jej miejscówki na kontynencie Australijskim, Ameryki Północnej i rodzimym, Ameryki Południowej. Dlatego, wystawioną na taras, balkon, warto regularnie podlewać. Wodę dostarczamy rano, albo pod wieczór; nie lejemy po częściach nadziemnych; życiodajnego płynu nie pozostawiamy na podstawku,czy w osłonce.Nowa dostawa, gdy wierzchnia warstwa ziemi jest przesuszona.
Od kwietnia do końca lipca zasilamy nawozem wieloskładnikowym przeznaczonym do roślin ogrodowych kwitnących.
Regularnie usuwamy części zniszczone, przesuszone. Pod koniec września, donica z plantem powinna zostać przeniesiona do jasnego, chłodnego pomieszczenia, gdzie panuje nie niższa temperatura niż 10°C. Zmniejszamy o 1/3 ilość dostarczanej wody.
Na wiosnę, raczej co roku, wskazane przesadzanie do większej o dwa numery donicy z nowym, niewyjałowionym podłożem.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Ruellia_simplex
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz