środa, 5 grudnia 2018

Vernonia gigantea - Wernonia olbrzymia - Ijzerkruid

                             Wernonia olbrzymia, jest wymarzoną rośliną na te zakątki ogrodowe, w których panuje wyższy stopień wilgotności podłoża. Naturalnie rośnie w części południowej kontynentu Ameryki Północnej; na obrzeżach i w lasach liściastych, wzdłuż strumieni, niskich zarośli, przy bagnach, torfowiskach, podmokłych łąkach.
                             W naszej strefie klimatycznej, dzięki swym fioletowo różowym, pełnym uroku koszyczkom, bylina ta znajduje zastosowanie w ogrodach naturalistycznych, preriowych, na kwietnych łąkach, czy też w tradycyjnych przydomowych ogrodach, gdzie panują sprzyjające warunki uprawy.

Vernonia gigantea - Wernonia olbrzymia -  Ijzerkruid

Mając na uwadze czas kwitnienia tego gatunku wernoni, od sierpnia do połowy października, zastanówmy się nad tym, z jakimi roślinami można by go skomponować. Mamy do czynienia z dość konkretnymi rozmiarami, w sprzyjających warunkach, pędy mogą osiągnąć nawet
ponad dwa metry, a w bliskości innych roślin będą sztywniejsze, w zwartym pokroju. Więc może będzie to najwyższe piętro bylinowej 'składanki' z astrami, rozchodnikami okazałymi; a gdy naprawdę mocno wilgotna ziemia, z tendencją do zalewania, to także towarzystwo innych roślin lubiących takie warunki, to jest: z sitem rozpierzchłym spiralnym, z krwawnicą pospolitą, z jeżogłówką, z żywokostem, z pałką szerokolistną. Możemy stworzyć miłą dla oczu przestrzeń, która choć w jesiennych temperaturach, to dzięki tym koszyczkom, pełna barw od rzadko spotykanej roślinnej ozdoby.
                             Szarozielone pędowe liście, łącznie z przekwitniętymi kwiatostanami, nabierają rdzawych barw. Wernonia nie należy do szczególnie ekspansywnych,  jeśli jednak nie chcemy, aby sama się nam wysiewała, gdy z części koszyczków 'zejdzie' róż, oberwijmy je.


Vernonia gigantea - Wernonia olbrzymia -  Ijzerkruid

                                 Bylina może mieć problem z przezimowaniem, dlatego  pędy  należy przed zimą nisko przyciąć, (około 10 centymetrów od ziemi). I następnie bylinę zasypać kilkoma szpadlami ziemi (którą na wiosnę delikatnie rozsuwamy). Tolerancyjność minusowych temperatur, to USDA6b (-20°C).
                                  Wybieramy miejsce osłonięte od silnych wiatrów, w tak zwanym, 'jasnym cieniu'. Jest tam jasno, ale latem w godzinach południowych, silnie oddziałujące promienie słoneczne nie stanowią zagrożenia. Podłoże średnio żyzne, o pH delikatnie zakwaszonym, przynajmniej ze średnim stopniem wilgotności. Korzystniej, gdy gleba przez cały sezon wegetacyjny, nie będzie nosiła znamion suszy. Jeśli chodzi o nawożenie, wystarczy, że wiosną, obkopiemy pobliże rośliny kilkunastoma garściami kompostu (humus, krowiak, nawóz w granulacie dla bylin kwitnących).
                                  Wernonia olbrzymia, jest dość słabo znana na polskim rynku ogrodniczym. Niemniej, nic nie stoi na przeszkodzie, aby i ona zawojowała nasze ogrodowe i działkowe zakątki. Wiosenny wysiew nasion, a już jesienią można z pierwszego pokolenia, w słoneczne południe zbierać nasiona kolejnego ... a późnym latem, kolorowe kwiaty, do których lgną skrzydlaci ogrodowi przyjaciele, motyle i pszczółki.


Vernonia gigantea - Wernonia olbrzymia -  Ijzerkruid





Vernonia gigantea - Wernonia olbrzymia -  Ijzerkruid



 



Vernonia gigantea - Wernonia olbrzymia -  Ijzerkruid









Vernonia gigantea - Wernonia olbrzymia -  Ijzerkruid





Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Vernonia_gigantea

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz