Hiacyntowiec hiszpański, jest wyjściową skrzyżowania dwóch roślin z rodziny szaparagowatych. Ten kultywar, zdecydowanie swoją urodą i pięknym zapachem, z coraz to większym sukcesem, wdzięcznie wkupuje się w łaski sympatyków kwietnego ogrodnictwa.
Według aktualnych klasyfikacji, należy do rodziny hiacyntowca, wcześniej mogliśmy poznać go pod nazwą cebulicy hiszpańskiej. Po dziś dzień, na wielu ogrodniczych forach, możemy się spotkać z opisami tej rośliny, jako tej, która należy do rodziny cebulicy - jednak, nie ma co wprowadzać w swoje myśli, notatki i skatalogowane rośliny zamieszania, trzymajmy się oficjalnej klasyfikacji - hiacyntowiec hiszpański.
Spanish bluebell.eng
Według aktualnych klasyfikacji, należy do rodziny hiacyntowca, wcześniej mogliśmy poznać go pod nazwą cebulicy hiszpańskiej. Po dziś dzień, na wielu ogrodniczych forach, możemy się spotkać z opisami tej rośliny, jako tej, która należy do rodziny cebulicy - jednak, nie ma co wprowadzać w swoje myśli, notatki i skatalogowane rośliny zamieszania, trzymajmy się oficjalnej klasyfikacji - hiacyntowiec hiszpański.
Spanish bluebell.eng
Hyacinthoides - Hiacyntowiec - Hyacinthoides.nl
Hyacinthoides hispanica - Hiacyntowiec hiszpański - Spaanse boshyacint |
Bylina ta, w szczytowej osiąga wysokość od 30 do 40 centymetrów (w zależności jaką zakupimy odmianę). Od połowy września do początku października (podobnie jak tulipany, narcyz, krokusy, itd.), sadzimy cebule w wybranym przez nas zakątku ogrodu. Możemy także w odpowiednio dostosowanych do zimowych warunków donicach. Optymalne miejsce uprawy powinno być lekko zacienione, rozproszone światło dzienne (najlepiej, gdy rośliny te sadzimy w pobliżu drzew i krzewów liściastych, które przed zimą gubią listną szatę. Wówczas 'cebulaki' będę doświetlone. W swoim naturalnym środowisku, na Półwyspie Iberyjskim, ta wieloletnia roślina, rośnie pod drzewami, ponieważ okazuje się być zbyt delikatną vs z hiszpańskim słońcem. Ziemia powinna być przepuszczalna, średnio żyzna. Dopilnujmy, aby to nie było miejsce, przez które przepływa lub, gdzie zatrzymuje się deszczówka. Zbyt duża ilość wody doprowadzi do szybkiego gnicia cebulek. Sadzimy na głębokość 6 - 10 centymetrów, przy rozstawie bierzmy pod uwagę, że pojawią się cebulki przybyszowe, nie sadźmy więc zbyt blisko, stwórzmy przestrzeń do życia każdej cebulce. Do 16 sztuk na m2, to w zupełności wystarczy. Na pewno, ta 'napoleońska' strategia, na przełomie wiosny i lata, doprowadzi do bogatego kwitnienia. Hiacyntowiec hiszpański, nie wymaga okrycia przed mrozami.
Od początku wiosny, zadbajmy, aby ta wieloletnia roślina była regularnie odchwaszczana. To również przyczyni się do tego, że każdego następnego roku, będzie bogatsze kwitnienie. Silna, pionowo rosnąca łodyga, pośród podłużnych soczyście zielonych liści, dźwiga słodycz kolorów i zapachu. Liście na początku pną się ku słońcu, a potem ustępują miejsca kolorom, leniwie rozkładając się na boki. Z jednej cebuli mogą wyrosnąć dwie, trzy okwiecone łodygi. Kwiaty mogą być w kolorze delikatnego błękitu, niebiesko- fioletowe, białe, lila lub różowe. Kwitną w maju i w czerwcu. Są dzwonkowate, kielich skierowany ku dołowi. Kwiatek ma sześć płatków.
Ze względu na korzystną wysokość, kwiaty nadają się do cięcia. Możemy włożyć je do wazonu i w domowym zaciszu cieszyć się ich delikatnym wyglądem i lekko słodkim zapachem.
Po przekwitnięciu, korzystniej jest usuwać kwiatostany, wtedy to do cebuli wpływa energia i substancje odżywcze z zasychających liści i nie trzeba się dzielić z niezdobiącymi już 'pachnidełkami'. Możemy 'przetrzymać' je na nasionka, które błyszczące, ciemne same wysieją się blisko rośliny macierzystej.Jeśli kępka hiacyntowców hiszpańskich z roku na rok kwitnie słabiej, albo chcemy nabyte nowe cebulki,aby posadzić tę bylinę także w innej części ogrodu, po wyraźnym zaschnięciu liści - wykopmy cebulki, delikatnie oczyśćmy z resztek ziemi. Następnie zmieszajmy z kilkoma garściami trocin lub piasku i przetrzymajmy do połowy września w ciemnym miejscu, gdzie temperatura nie jest mniejsza niż 15, ani większa niż 20°C. Regeneracja, zasłużony odpoczynek i na początku jesieni kolejne sadzenie.
Hyacinthoides hispanica - Hiacyntowiec hiszpański - Spaanse boshyacint
|
Od początku wiosny, zadbajmy, aby ta wieloletnia roślina była regularnie odchwaszczana. To również przyczyni się do tego, że każdego następnego roku, będzie bogatsze kwitnienie. Silna, pionowo rosnąca łodyga, pośród podłużnych soczyście zielonych liści, dźwiga słodycz kolorów i zapachu. Liście na początku pną się ku słońcu, a potem ustępują miejsca kolorom, leniwie rozkładając się na boki. Z jednej cebuli mogą wyrosnąć dwie, trzy okwiecone łodygi. Kwiaty mogą być w kolorze delikatnego błękitu, niebiesko- fioletowe, białe, lila lub różowe. Kwitną w maju i w czerwcu. Są dzwonkowate, kielich skierowany ku dołowi. Kwiatek ma sześć płatków.
Ze względu na korzystną wysokość, kwiaty nadają się do cięcia. Możemy włożyć je do wazonu i w domowym zaciszu cieszyć się ich delikatnym wyglądem i lekko słodkim zapachem.
Hyacinthoides hispanica - Hiacyntowiec hiszpański - Spaanse boshyacint
|
Po przekwitnięciu, korzystniej jest usuwać kwiatostany, wtedy to do cebuli wpływa energia i substancje odżywcze z zasychających liści i nie trzeba się dzielić z niezdobiącymi już 'pachnidełkami'. Możemy 'przetrzymać' je na nasionka, które błyszczące, ciemne same wysieją się blisko rośliny macierzystej.Jeśli kępka hiacyntowców hiszpańskich z roku na rok kwitnie słabiej, albo chcemy nabyte nowe cebulki,aby posadzić tę bylinę także w innej części ogrodu, po wyraźnym zaschnięciu liści - wykopmy cebulki, delikatnie oczyśćmy z resztek ziemi. Następnie zmieszajmy z kilkoma garściami trocin lub piasku i przetrzymajmy do połowy września w ciemnym miejscu, gdzie temperatura nie jest mniejsza niż 15, ani większa niż 20°C. Regeneracja, zasłużony odpoczynek i na początku jesieni kolejne sadzenie.
Pamiętajmy, nie każdego roku wykopujemy cebule, w ciągu lata, powoli część nadziemna rośliny zasycha.Gdy będzie bezśnieżna , mroźna zima, pamiętajmy, gdzie jest hiacyntowiec hiszpański, ponieważ trzeba go dodatkowo zabezpieczyć. Bez śnieżnej pierzynki może się okazać, że nie jest tak mrozoodporny jak tego po nim oczekiwaliśmy. Niewielki kopczyk ( około 10 centymetrowy ziemi), kawałek włókniny, czy świerkowe gałązki - wszystko to po to,aby kolejnej wiosny wyrosły w naszym ogrodzie eleganckie, pachnące hiacyntowe dzwoneczki.
Hyacinthoides hispanica - Hiacyntowiec hiszpański - Spaanse boshyacint
|
Hyacinthoides hispanica - Hiacyntowiec hiszpański - Spaanse boshyacint |
Hyacinthoides hispanica - Hiacyntowiec hiszpański - Spaanse boshyacint |
Przypisy:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hyacinthoides
https://pl.wikipedia.org/wiki/Hiacyntowiec
https://en.wikipedia.org/wiki/Hyacinthoides_hispanica
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz