sobota, 8 kwietnia 2017

Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber

                                  Któż z nas nie ma wspomnień o pysznym placku rabarbarowym, który piekła mama? Na samą myśl cienkie ślinka. Jeśli mieszkacie w miejscu, gdzie nadal to warzywo nie straciło na swojej popularności, to gratuluję. Bardzo widoczne to, że nie jest tak częstym mieszkańcem naszych warzywniaków, jak jeszcze 10 lat temu. Rabarbar przetrwał 'oswojony' ponad dwa i pół tysiąca lat, przetrwa i dalej. Naturalizację tej rośliny na rozległych azjatyckich ziemiach,  przeprowadzili Chińczycy, do Europy trafił w połowie XVI wieku, a do Polski ponad 170 lat później.  W Europie, od zawsze,  baczniej zwracano uwagę na jego walory smakowe, natomiast początki na azjatyckim gruncie, dotyczyły korzystania z tej rośliny jak ze środka przeczyszczającego i antyseptycznego ( korzeń i kłącze ).
                                                            Rhubarb.eng
Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber

                                Bylinę tę możemy wysiać jesienią z nasion (sposób generatywny) lub robiąc to około połowy kwietnia, smacznego warzywa dochowamy się dopiero w następnym roku. Drugi sposób, to poprzez podział bryły korzeniowej (czy zakup w centrum ogrodniczym gotowych
sadzonek). Jeśli podziału dokonujemy we własnym zakresie, optymalny na to czas, to początek wiosny, wówczas roślina macierzysta ma czas 'dojść do siebie', a sadzonki na to, aby zdążyć zaaklimatyzować się w nowym miejscu przed nadejściem mroźnych miesięcy. Po jednodniowym czasie, który bulwy potrzebują na zaschnięcie przeciętych miejsc, wsadzamy je do gruntu w odległości około 30 centymetrów.
                            Niektóre wczesne odmiany rabarbaru zaczynają 'rozkręcać' swoje liście już pod koniec marca, czasami pojawiające przymrozki wówczas już nie są im groźne. Jednak, gdy mieszkamy na terenach, gdzie zdarza się bardzo mroźna zima, przed nią warto usypać, gdzie rośnie rabarbar trochę więcej ziemi, obłożyć gałązkami świerkowymi lub włókniną.
Najsmaczniejsze ogonki są wtedy, gdy zbieramy je pomiędzy kwietniem, a czerwcem. Jak najłatwiej rozpoznać, że to już ten czas? Liście powinny być całkowicie otwarte, czyli fałdki na nich 'rozprostują się'. Przyjmuje się, że pod koniec czerwca już zbierze się w roślinie za dużo kwasu szczawiowego i cytrynowego, co znacząco wpływa na niekorzyść jeśli chodzi o smak ( wówczas niezdrowe spożywanie, szczególnie dla naszych nerek).
                               Rabarbarowe łodygi, możemy przerabiać na bieżąco ( ciasta, ciastka, napoje, warzywo-owocowe sałatki) lub zrobić mrożonki, kompoty, czy nalewki, po które sięgniemy w późniejszych porach roku.Z rabarbarem świetnie 'komponują się': truskawki, pomarańcza i imbir.

Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber

                                Bylina ta nie jest zbyt wymagającą w uprawie, jeśli już na samym początku zapewnimy jej optymalne warunki rozwoju. Bierzmy pod uwagę, że zagości na wybranym przez nas miejscu od 10 nawet do 12 lat, warto więc zadbać o nią już na samym powitaniu jej w warzywniaku (albo pośród kwietnych bylin). Czas jej bardzo dobrej formy jest uwarunkowany od tego, czy odpowiednio się nią zajmiemy.
Roślinę tę sadzimy w miejscu słonecznym, ostatecznie w półcieniu. Nieutrudniony dostęp dziennego światła, ma bardzo duży wpływ na to, czy będziemy chrupki rabarbar lekko kwaskowy, czy kwaśny, że żadna z tego przyjemność. Druga ważna sprawa, zadbajmy, aby ziemia była przepuszczalna, najlepiej przemieszana z żyznym torfem, zasobna w potas, lekko wilgotna, ale taka nie mająca skłonności do zastałej wody ( po deszczu), czy tendencji do zbijania i zasuszania. W czasie upałów , podlewając pozostałe warzywa, nie zapomnijmy  i o tym.
Można w okolicy warzywa, zrobić drenaż - prosta sprawa, wykopujemy po dwóch stronach dołki, około 60 - 70  centymetrów, szerokość 25, zasypujemy karmazytem, albo drobnymi kamykami do połowy, przykrywamy kawałkiem włókniny  i zasypujemy ziemią. Nie zapomnijmy także o nawożeniu, nawozem do warzyw, nawozem organicznym  lub skorzystajmy z krowiego obornika, przekopując nim ziemię wokół bulw. Róbmy to jesienią. Następnie wiosną zajmijmy się odchwaszczaniem i znowu lekko podsypmy nawozem do warzyw, nie róbmy tego w  czasie, gdy w kolejnych trzech miesiącach, będziemy brali warzywo do jedzenia.

Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber

                                      Poza dekoracyjnymi, rozłożystymi liśćmi, rabarbar ogrodowy także kwitnie. Nie ma z kwiatów większego pożytku , jeśli chodzi o ozdobę, ani także o użyteczność. Dlatego wiechy kwiatostanów powinniśmy usuwać, ponieważ jeśli tego nie zrobimy, roślina nieekonomicznie przeznacza na nie swoją energię, ze szkodą dla łodyg.
                                     Jak zbierać smaczne łodygi, aby nie uszkodzić rośliny ? Pozostawiamy przy każdej skarpie rabarbarowej minimum trzy liście, one będą czerpały do bryły korzeniowej energię.  Delikatnie wykręcamy zewnętrzne wybrane przez nas liście , one wówczas ogonkami wyłamują się. Po wyłamaniu, odcinamy  liść i dolną część, tę która wrastała w skarpę. Pozostaje w naszych rękach jadalna, smaczna część warzywa. Jeśli chcemy przez kilka kolejnych dni przechować w lodówce ogonki bez obróbki, wtedy w górnej części, odcinając liść, pozostawmy jego bardzo niewielką ilość. Przy obróbce ją usuniemy, nic nie tracąc na ilości smacznego ogonka ( który nie będzie zeschnięty). Nie spożywajmy pod żadnym pozorem liści, ani korzeni. Nasze enzymy trawienne są niedostosowane do przetworzenia z korzyścią dla naszego organizmu, tych części rośliny.
                                      Nie wiele się o tym pisze, a jeszcze mniej mówi - ale rabarbar nie jest dla każdego. Osoby, które mają problemy z niskim testosteronem, z krążeniem, z układem trawiennym (wycięty woreczek żółciowy), z układem moczowym - powinny całkowicie zrezygnować z jedzenia rabarbaru.  Zaś osoby zdrowe, nie powinny jeść tego warzywa  już tego warzywa, gdy skończy się  czerwiec - pędy zaczynają zawierać  zbyt duże stężenia kwasu szczawiowego. ich spożycie może przyczynić się do osłabienia, albo wywołania kamienicy nerkowej.

Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber

                               Jeśli nie spełnimy podstawowych warunków ( miejsce, oświetlenie, ilość wody, odchwaszczanie), bardzo szybko warzywo mogą zaatakować choroby grzybicze i o wiele mniejsi amatorzy tego smakołyku ( małe czarne chrząszcze). Oznaką będą brązowe, purpurowe plamy na liściach i łodydze lub nadgryzienia; roślina wtedy zaczyna słabnąć i od środka gnić. Gdy w czas spostrzeżemy zagrożenie, należy usunąć chore rośliny.

                              Zdecydowanie jestem zdania, że nie jest to trudna w uprawie roślina. Nawet jeśli nie macie warzywniaka, wkomponujcie rabarbar w ogrodową, kwietną kompozycję. Na pewno, okazałe soczyście zielone liście dekoracyjnie będą zdobić ... a w czasie wiosny, część z nich pysznie smakować.

Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber



Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber





Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber






Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber






Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber






Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber





Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber




Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber





Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber





Rheum rhabarbarum - Rabarbar kędzierzawy - Rabarber





Przypisy:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Rabarber
https://pl.wikipedia.org/wiki/Rabarbar_k%C4%99dzierzawy
https://en.wikipedia.org/wiki/Rhubarb
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz