Vademecum Interesting Plants: Ipomoea purpurea - Wilec purpurowy

Wilec purpurowy, jest jednorocznym pnączem ogrodowym. Przy pomocy podpór, 'rzucony' na ścianę w ogrodzie/na balkonie, pergolę, altanę, czy wyższe ogrodzenie. Jako roślina ozdobna, swoją obfitą fetą barwnych charakterystycznych kwiatostanów, przyozdobi każdą z tych przestrzeni. Najczęściej uprawiany w zielonych miejscówkach, gdzie bezpośrednio wysiewany/sadzonkowany w gruncie, nic jednak nie stoi na przeszkodzie, aby uziemić go w donicy.

Morning-glory.eng

Ipomoea purpurea - Wilec purpurowy - Dagwinde

Rośliny te w swej drodze ku wysokościom, wytwarzają wiele ciemnozielonych sercowatych liści, które świetnie sprawdzają się jako w roli sezonowych okrywowych. Także nie dość, że funkcja zdobnicza, to jeszcze ochronna murów przed kąpielami słonecznymi. Pokrój zwarty pnący; przy optymalnych warunkach

uprawy odmiany osiągają pomiędzy 2.8, a 3.5 metra wysokości. '(...) Kwiaty w kształcie szeroko rozwartego kielicha, o średnicy do czterech centymetrów. U różnych odmian kolory od białego poprzez różowy, purpurowy, purpurowofioletowy, niebieski do fioletowego (...)'.

Wilec purpurowy uprawia się z siewu nasion wprost na miejsce stałe lub z rozsady. Uprawa z rozsady pozwala uzyskać rośliny o wcześniejszym terminie kwitnienia. Kwitnące egzemplarze od połowy czerwca do końca września/z pojedynczymi akcentami do pierwszych jesiennych przymrozków. Wysiew nasion pod dachem, mniej więcej w połowie marca. Do wschodów i jako młode rośliny, potrzeba jasnego stanowiska, w doniczkach z drożnym odpływem zasobnego podłoża, regularnych niezbyt obfitych dostaw wody oraz temperatury w otoczeniu powyżej 16℃. Wysiew do większej donicy dwóch nasion, albo ich większej ilości do palety, gdzie później rozsady. Przed przesadzeniem w docelowe miejsce na zewnątrz (ogród/w donicy na balkonie), warto młode sadzonki z dwa/trzy dni po kilka godzin zahartować. Na stałą ekspozycję, gdy minie zagrożenie powrotu wiosennych przymrozków, po Zimnych Ogrodnikach.

Ipomoea purpurea - Wilec purpurowy - Dagwinde
'Crimson Rambler'

Przez cały sezon dbajmy o to, aby wilec purpurowy miał zapewniony stały umiarkowany stopień wilgotności. Drożny odpływ na ujście nadwyżek deszczówki i wody z konewki. Podlewamy do momentu, aż woda zacznie wyciekać. Najlepiej zabieg ten wykonywać z rana, albo pod wieczór, wówczas nie będzie miejsca na miks woda+słońce, liście i kwiaty nie zostaną zniszczone. Ten gatunek wilca, aby miał bogate długie kwitnienie, powinien mieć także zapewnione 'jedzonko'. Nawóz wieloskładnikowy przeznaczony dla roślin kwitnących jednorocznych, dozowanie i częstotliwość dostaw, według informacji na etykiecie. Przy uprawie ekologicznej, doskonale sprawdzą się naturalne metody nawożenia, a szczególnie neutralny w odbiorze przez rośliny kompost oraz te przeznaczone do dokarmiania lubiących gleby wapienne, gdzie z apatytem wpisuje się to pnącze. Suche pokruszone skorupki jaj, bądź te z jaj gotowanych w nieposolonej wodzie; popiół drzewny, którym nie posypujemy części nadziemnych roślin; rozcieńczone z wodą gnojówki z żywokostu/ z pokrzyw/ z czosnku.

Regularne obrywanie już niezdobiących liści i przekwitniętych kwiatostanów, wydłuży witalność pnącza. Do zawiązania nasion warto zostawić dwa/trzy kwiaty. Owocki wypełnione nasionami zbieramy w suchy dzień w godzinach południowych; przechowujemy je również w suchym miejscu, gdzie temperatura nie spada poniżej 10℃. Z ciekawostek dotyczących wilca purpurowego, można wspomnieć o tym, że większość jego kwiatostanów zamyka się czasowo w bardzo słoneczne dni. Dzięki temu, roślina chroni je przed zbyt silnymi słonecznymi kąpielami. Wilec purpurowy lubi miejsca słoneczne, ciepłe, i osłonięte wiatru.