Vademecum Interesting Plants: Buphthalmum salicifolium - Kołotocznik wierzbolistny

piątek, 4 sierpnia 2023

Buphthalmum salicifolium - Kołotocznik wierzbolistny - Koeienoog

Kołotocznik wierzbolistny, to od końca maja aż do początków października bogactwo słonecznych języczkowatych kwiatuszków. To właśnie długi okres kwitnienia oraz niewielkie wymagania w temacie uprawy, predysponują tę bylinę do wpisania na 'Listę roślinnych chciejstw'. W ogrodach naturalistycznych, na skalniakach, jako średnie piętro z innymi wieloletnimi w kompozycji

Ox-eye.eng

Buphthalmum salicifolium - Kołotocznik wierzbolistny - Koeienoog

wielogatunkowej, bądź w nasadzeniach pojemnikowych, (gdzie donica z drożnym odpływem dostosowana do pozostania na zewnątrz w czasie zimowych uwarunkowań). Byliny kępowe o zwartym pokroju, przy optymalnych warunkach uprawy osiągają pomiędzy o.4, a 0.6 metra wysokości. Wysiew nasion bezpośrednio do gruntu/pod osłony od kwietnia do maja, zaś sadzonki uziemiamy przełomie

sierpnia i września. Wówczas rozstawa co 0.3 metra. Na macierzystym egzemplarzu na nasiona warto pozostawić dwa/trzy przekwitające kwiaty. Pozostała większość po przekwitnięciu, usuwamy/uszczykujemy/przycinamy przy kępie liści. Ten zabieg pozwoli roślinom zaoszczędzone energię i substancje odżywcze przeznaczyć na rozwój młodych liści i rozkwit kolejnych kwiatów, a także do przygotowania się na nadejście trudniejszych pogodowych uwarunkowań od późnej jesieni do połowy wiosny. Rośliny, gdy nie posadzone na glebach podmokłych, zimują bardzo dobrze. DRENAŻ, słowo klucz jeśli chodzi o pozytywne kwietne doświadczenia z tym gatunkiem kołotocznika. Odporny na czasowe przesuszenia, na zanieczyszczenia miejskie, jednak przy zbyt dużym stopniu wilgotności podłoża, szybko wypadnie. Przy 'cieplejszej' zimie, częściowo zachowa zimozielony listny pokrój.

Naturalne siedliska na murawach wapiennych, w widnych lasach zwłaszcza dębowych i sosnowych, na brzegach lasów, murawach stepowych na zboczach, skałach, wrzosowiskach. Zalecane ściółkowanie. Ściółka zimą, to kołderka chroniąca części podziemne przed przemarzaniem, natomiast latem

Buphthalmum salicifolium - Kołotocznik wierzbolistny - Koeienoog

zmniejszy się dzięki niej wyparowywanie wody, no i odpada nam odchwaszczanie. Na ściółkę zdaje egzamin przekompostowana kora drzew iglastych, (optymalna, to sosnowa); czyli drobnica, tak zwane 'chipsy'. (Egzemplarz ze zdjęć, nimi obsypany).

Bylina ta lubi jasne przyjazne miejscówki, czyli odpadają zaciemnione ogrodowe kąty, nie nada się także wystawa południowa, ponieważ z roku na rok jest coraz więcej bardzo upalnych dni. Upalne lato, bezśnieżna zima - trzeba dodatkowo podlewać. Latem rano, albo pod wieczór; zimą w bezmroźny dzień w godzinach południowych. Woda zawsze o temperaturze zbliżonej do tej jaka panuje w otoczeniu roślin. Przy średnio żyznej glebie, wystarczy 'dokarmiać' kołotocznika raz w miesiącu; stosujemy nawóz wieloskładnikowy przeznaczony dla kwitnących bylin, (ilość, częstotliwość dostaw - według wskazówek na etykiecie). W miejsce nawozu, możemy po prostu zastosować naturalne rozcieńczone z wodą gnojówki (z żywokostu, pokrzyw, czosnku),albo przekopać pobliże kołotocznika wierzbolistnego ziemią przemieszaną z kompostem. Więcej informacji na temat naturalnych metod nawożenia roślin ogrodowych - tutaj.

Kołotocznik wierzbolistny, przez cały okres kwitnienia jest darmową stołówką dla ogrodowych oblatywaczy. Dla nas kwiaty nie do jedzenia, za to na przykład, do wyeksponowania w wazonie w naturalistycznej kompozycji. Bylina ta w ogrodzie tworzy zwarty pokrój i ma obfite kwitnienie od 8 do 10 lat. Po tym czasie należy ją odmłodzić dokonując wiosennego podziału kępy.