Vademecum Interesting Plants: Syringa reticulata - Lilak japoński

Lilak japoński,jego rodzime tereny to Japonia i Chiny. Całkiem nieźle odnajduje się w naszej strefie klimatycznej, o ile zadbamy o młode sadzonki przed nadejściem pierwszej dla zimy, (wystarczy podsypać kopczykiem ziemi). Starsze egzemplarze odporne na zanieczyszczenia miejskie oraz na czasowe susze. Kilka tygodni kwitnienia, pachnące przyjazne owadom wiechowate okazałe 'mannowe'

Japanese tree lilac.eng

Syringa reticulata - Lilak japoński - Sering (soort)

kwiatostany', zielona listna szata, która jesienią przed opadnięciem wybarwia się na słonecznym i karminowym kolorytem oraz wybór spośród form krzewiastej/drzewiastej - to wszystko zachęca do zaproszenia tego gatunku lilaka do zielonej przestrzeni. Dość okazałe 'gabaryty', więc do zagospodarowania miejscówki średnich i większych przydomowych ogrodów, kompleksy zieleni miejskiej

oraz parki. Roślina ta dość rzadko spotkana w prywatnych zbiorach, więc tym bardziej atrakcyjna. W formie niewielkiego drzewka od 9 do 11 metrów wysokości, rzadziej 'w opcji' krzewiastej osiąga od 4 do 5.5. metra szerokości/wysokości. Krzaczek można po zakończeniu kwitnienia przycinać, co przekłada się na zagęszczenie pokroju, a jednocześnie mamy wpływ na docelowe proporcje tej żywej ozdoby. Wówczas rok rocznie pędy skracamy nie więcej niż o 1/3. U młodych drzewek też warto w pierwszych dwóch/trzech sezonach 'przystrzyc lekko fryzurkę' - więcej pędów, więcej kremowych kwietnych pachnideł.

W cieplejszych rejonach Europy, kwitnienie rozpoczyna się już w połowie maja. Kolejnym 'motorem napędzającym , a właściwie popędzającym' do kwitnienia jest brak równowagi hydrologicznej w podłożu i z roku na rok coraz więcej upalnych dni. Gdy warunki uprawy/glebowe/pogodowe optymalne, lilak japoński zaczyna zakwitać z początkiem czerwca i utrzymuje jasne wiechowate fajerwerki do pierwszych tygodni lipca. U gatunku kwiatostany białe/kremowe, jest również odmiana o różowych. Kwiatostany nadają się na kwiat cięty do bukietów, jednak trzeba mieć na uwadze, aby nie pozostawiać ich na noc w pomieszczeniu, w którym śpimy (intensywny zapach = ból głowy). Nie jest wskazane spożywanie tych kwiatów. O ile z lilaka pospolitego przygotowuje się ocet, nalewki, można je dodawać do lemoniady oraz koktajli, sałatek i deserów, w przypadku lilaka japońskiego tego nie róbmy (nasze enzymy trawienne 'nie znają' tej rośliny, jej spożycie mogłoby skutkować zatruciem).

Syringa reticulata - Lilak japoński - Sering (soort)

Lilak japoński rozmnażany jest z nasion (te muszą przejść proces stratyfikacji) i wegetatywnie. Z drzewka ukorzenianie sadzonek zielnych (niezdrewniałych) lub półzdrewniałych. Z formy krzewiastej, dodatkowo możliwość pobrania i ukorzenienia odrostów. Młode drzewka najkorzystniej jest uziemić wiosną od końca kwietnia; rośliny będą miał więcej czasu, aby zaaklimatyzować się i dostosować do nadchodzących trudnych zimowych uwarunkowań. Lepiej lilaka nie przesadzać i nie eksponować tam, gdzie mroźne wiatry; wybierając dla niego miejsce, kierujmy się tym, aby było dla niego tym przemyślanym i ostatecznym.

Gatunek ten w naturalnym środowisku konkuruje z innymi wyższymi o światło dzienne, dlatego najbardziej optymalną lokalizacją będzie ta, gdzie rozproszone światło dzienne (w pobliżu drzew liściastych/ wysokich krzewów, które na zimę gubią swoją szatę dając lilakowi nieograniczony dostęp do słońca, a latem od namiary kąpieli słonecznych chronią).

Po obkopaniu kompostem, lilaka ściółkujemy. Toleruje on podłoże o pH neutralnym w kierunku delikatnie zakwaszonego, więc na ściółkę zdaje egzamin przekompostowana kora drzew iglastych, (optymalna, to sosnowa). Szyszki, tak jak inne części drzew iglastych zakwaszają glebę,a wiec doskonale nadają się do tworzenia ochronnej warstwy; (rozkładają się dłużej niż kora, czyli mniejszy nakład pracy). Od wiosny do początku listopada usuwamy części postarzałe, przemarznięte, przesuszone; wygrabiamy spod drzewka nadgniwające liście. Rośliny te najbardziej widowiskowo zaprezentują się na glebach drożnych, gdzie duża zasobność substancji odżywczych. Gleby uboższe w substancje odżywcze, 'dokarmiamy'. Korzystajmy z nawozów wieloskładnikowych przeznaczonych dla kwitnących krzewów liściastych, (dawkowanie, ilość według wskazówek na etykiecie). Jeśli prowadzimy ekologiczną zieloną przestrzeń, wtedy warto wykorzystać którąś z naturalnych metod nawożenia. Rozcieńczonymi z wodą gnojówkami (żywokost, czosnek, pokrzywy), podlewając inne ogrodowe rośliny, zasilmy i tę.

Kluczem w uprawie lilaka japońskiego jest słowo DRENAŻ. Brak zastającej wody, brak przemarznięć brył korzeniowych późną jesienią i zimą, Roślinom tym również sprzyja wyższa wilgotność powietrza, także jeśli w pobliżu jakiś zbiornik wodny, przełoży się to na ich dłuższe i obfitsze kwitnienie. Panuje brak równowagi hydrologicznej w glebie, dlatego latem w czasie upałów i w bezśnieżne zimy, nie obędzie się bez dodatkowych wędrówek z konewką. Zimą, wodę w temperaturze zbliżonej do tej jaka panuje w otoczeniu roślin dostarczamy w bezmroźny dzień w południe; latem rano, albo pod wieczór.