Vademecum Interesting Plants: Phlox paniculata - Floks wiechowaty

Floks wiechowaty, roztacza przed nami możliwości tworzenia monotematycznych 'floksowych poletek' jedno-, bądź wielobarwnych, gdzie wybór w odmianach od 0.4 metra do 1.2 metra wysokości. To także bylina, która świetnie komponuje się z innymi gatunkami wieloletnich,

Fall phlox.eng

Phlox paniculata - Floks wiechowaty - Vlambloem (soort)

(z roślinami o podobnych potrzebach świetlnych, glebowych, wodnych). Płomyk wiechowaty, może też być wyeksponowany jako soliter. W każdej z tych odsłon, soczyste w kolor okazałe kwiatostany będą przez wiele tygodni przyciągały spojrzenia. Można powiedzieć, że poszczególne odmiany tej rośliny kwitną w trzech rzutach. Najwcześniejsze rozpoczynają kolorować ogrodowe przestrzenie już w czerwcu

(np.: 'Mikes Favourite', 'Prospero', 'Peppermint Twist'), potem w lipcu kolejne (np.: 'Blue Boy', 'Neon Flare', 'Watermelon punch'), by finalnie w połowie sierpnia 'weszły na obroty' najpóźniejsze z odmian (np.: 'Twister', 'Fujitama'). Możemy więc z nich zrobić takie zestawienie, aby od początku czerwca do pierwszych dni października floksy wiechowate kwitły. Przy optymalnych warunkach uprawy, u konkretnej odmiany kwitnienie utrzymuje się około pięciu tygodni. Jeśli chodzi o koloryt i stopień jego nasycenia u odmian, ogromny wachlarz wyborów; białe, niebieskie, jasnoróżowe, pomarańczowe, czerwone, jasno- i ciemno fioletowe. I to nie koniec wyborów, ponieważ na rynku ogrodniczym jest również możliwość zakupu odmian, gdzie pojedyncze kwiaty: różowe z pomarszczonymi płatkami, białe z różowymi smugami, fioletowe z zielonym brzegiem, różowe z białymi pionowymi pasami, jasnoróżowe z fioletowymi przebarwieniami. Floks wiechowaty, nadaje się na kwiat cięty. Co prawda po cięciu, nie charakteryzuje się trwałością (góra trzy dni), ale jego obecność w bukiecie na pewno bardzo wzbogaci kompozycję.

Phlox paniculata - Floks wiechowaty - Vlambloem (soort)

Co ciekawe, te ozdobne części są również jadalne. Mają słodkawo korzenny smak i można je wykorzystywać do przystrojenia deserów, w sałatkach kwietnych i napojach chłodzących. Oczywiście, mając na uwadze użyteczność z kwiatków w kuchennych rewolucjach, musimy zadbać o to, aby pochodziły z właściwego miejsca. A to znaczy, stamtąd, gdzie nie były stosowane środki chemiczne, gdzie nie panuje wysokie zanieczyszczenie powietrza. Najrozsądniej i najpraktyczniej, jest stworzyć sprzyjające warunki do uprawy jadalnych kwiatów we własnym ogrodzie. Wówczas będziemy mieli pewność, że ich pielęgnacja jest prowadzona we właściwy sposób. Smakujemy kwiaty, czyli stosowanie wyłącznie nawozów naturalnych.

Aby floksy wiechowate witalnie rozwijały się i obficie kwitły, należy zapewnić im próchniczne przepuszczalne podłoże o stałym średnim stopniu wilgotności. Gleby zbite, suche, czy zalewowe - odpadają. Tam, gdzie podłoże mniej zasobne, niezbędne zasilanie. 'Trzymając' płomyki wyłącznie dla ich wartości zdobniczej, korzystajmy z nawozów wieloskładnikowych przeznaczonych dla bylin kwitnących, (dawkowanie, ilość według wskazówek na etykiecie). Jeśli prowadzimy ekologiczną zieloną przestrzeń, wtedy warto wykorzystać którąś z naturalnych metod nawożenia. Kompostem, rozcieńczonymi z wodą gnojówkami (żywokost, czosnek, pokrzywy), zasilamy do momentu, gdy rozkwitną ostatnie z kwiatostanów. Gdy kwiaty przekwitną, bylina w ich miejsce zawiązuje nasiona i nadal

Phlox paniculata - Floks wiechowaty - Vlambloem (soort)

czerpie energię słoneczną, wszystko po to, aby bezpiecznie przezimować. W połowie października, wszystkie pędy przycinamy nisko przy ziemi; części te nadają się do kompostownika. Ściółkowane rośliny - zimą to kołderka chroniąca części podziemne przed przemarzaniem, latem zmniejszy się wyparowywanie wody, no i odpada nam odchwaszczanie. Byliny te lubią pH lekko zakwaszone, także na ściółkę nada się przekompostowana kora drzew iglastych, (optymalna, to sosnowa). Szyszki, tak jak inne części drzew iglastych zakwaszają glebę, a wiec sprawdzą się doskonale; (rozkładają się dłużej niż kora, czyli mniejszy nakład pracy).

Dla płomyków wiechowatych, ekspozycja jasna, ale mając wybór, nie lokujmy ich na wystawie południowej. To roślina wieloletnia, więc jeśli doświadczy zbyt mocnych słonecznych operacji, w następnym sezonie będzie miała karłowy pokrój i 'krótkie' kwitnienie, a nam przecież chodzi o to, aby w ogrodowej przestrzeni mieć witalnie rozwijające się planty, które będą długi czas zachwycały kwitnieniem. Młodziki pozyskane z wysiewu nasion, czy z wiosennego podziału starszych egzemplarzy, (które warto w ten sposób co trzy/cztery lata odmładzać). Rośliny posadzone w kwietniu mają więcej czasu, niż te uziemione jesienią, aby ugruntować swoją pozycje przed nadejściem wymagających zimowych uwarunkowań. W zależności od tego, jaka docelowa wysokość odmian, młodziki sadźmy w odległościach

Phlox paniculata - Floks wiechowaty - Vlambloem (soort)

od 0.3 do 0.5 metra od siebie. Każda z nich powinna przecież mieć zapewnioną przestrzeń na zdrowy rozwój i wytworzenie zwartego obfitego pokroju. Nasiona zbieramy w słoneczne wrześniowe południowe godziny. Wysiew do inspektu przez cały rok; bezpośrednio do gruntu na stałe miejsce w maju lub w czerwcu.

Roślinom sprzyja wyższa wysokość wilgotności powietrza (super, gdy w ogrodzie jest strumyk, oczko wodne) i jak już wiemy, średnia podłoża. Panuje brak równowagi hydrologicznej w glebie, dlatego latem w czasie upałów i w bezśnieżne zimy, nie obędzie się bez dodatkowych wędrówek z konewką. Zimą, wodę w temperaturze zbliżonej do tej jaka panuje w otoczeniu roślin dostarczamy w bezmroźny dzień w południe; latem rano, albo pod wieczór, (nie będzie miksu 'słońce woda', więc liście i kwiatostany nie zostaną zniszczone).

Ogrody przydomowe, naturalistyczne, angielskie, rustykalne, bylinowe rabaty kompleksów zieleni miejskiej - wszędzie tam floks wiechowaty upiększy zielone otoczenie.