wtorek, 11 stycznia 2022

Tsuga canadensis - Choina kanadyjska - Oostelijke hemlockspar

                                       Choina kanadyjska, w niejednej, a w wielu zaskakujących odsłonach. W formie drzewiastej (u gatunku do 25 metrów wysokości, o pędach lekko przewieszających się), soliter, bądź jako materiał  do tworzenia zimozielonego żywopłotu,  bardzo dobrze znosi przycinanie fryzurki. A odmiany - formy krzewiaste, gdzie  prawdziwie zadziwiający 'rozstrzał' wysokości i pokrojów. Pędy płożące,

                                                           Eastern hemlock.eng

'Jeddeloh'
oraz Skimmia japonica  - Skimia japońska ( foto )

przewieszające się, ułożone promieniście, bądź skierowane ku górze, (opisy odmian poniżej). 'Rozmiarówka', spośród której każdy może wybrać coś do swojej zielonej przestrzeni - wielkiego, bądź niewielkiego przydomowego ogrodu. Walory zdobnicze, zimozielona szata i urozmaicenie form

tego gatunku, doceniania jest również w parkach i w kompleksach zieleni miejskiej, (szpalery, nasadzenia pojedyncze, kompozycje naturalistyczne z innymi gatunkami o podobnych preferencjach glebowych i świetlnych). 

Naturalnymi siedliskami choiny kanadyjskiej, są wschodnie tereny kontynentu Ameryki Północnej. To długowieczne drzewo  z igłami, które są zielone z niebiesko-białymi porami na spodzie, zyskało duże uznanie w Europie jako roślina ozdobna, która dość dobrze radzi sobie z trudnymi zimowymi uwarunkowaniami (USDA 5b –26,1 °C). Niech nas nie zwiedzie to, że wytrzymały na mróz iglak (drzewo/krzew) poradzi sobie w każdych uwarunkowaniach. Choina ta, lubi 'sobie pojeść', mieć stały średni stopień wilgotności przepuszczalnego podłoża i równie umiarkowany dostęp do dziennego światła. Wystawa południowa, miejsca ze zbitą, czy ze zbyt suchą glebą - odpadają. Krzewy, drzewka będą witalnie rozwijały się i na otwartej przestrzeni i w ogrodzie leśnym, gdzie jest jednak  bardziej jasno, niż w naturalnie tworzących się zacienionych leśnych kątach. Sadzenie drzewek/krzewów choiny kanadyjskiej, przeprowadzamy od końca marca do maja, albo wczesną jesienią. W dołek wsypujemy warstwę mieszanki świeżej niewyjałowionej ziemi z kompostem; sadzonkę lokujemy na równi z podłożem.

Tsuga canadensis - Choina kanadyjska - Oostelijke hemlockspar
'Jeddeloh'

Przy tworzeniu żywopłotu, jeśli nie będzie informacji na etykiecie w szkółce ogrodniczej/w innym miejscu zakupu,  dopytajmy w jakich odstępach od siebie ulokować egzemplarze. Jeśli chodzi o gatunek (formę drzewiastą), dwie sztuki na metr. Młode rośliny najlepiej jest  obsypać ściółką, czymś dla kwasolubnych; zdaje egzamin przekompostowana kora drzew iglastych, (optymalna, to sosnowa). Szyszki, tak jak inne części drzew iglastych zakwaszają glebę, a wiec doskonale nadają się dotworzenia ściółki; (rozkładają się dłużej niż kora, czyli mniejszy nakład pracy). Latem odpada nam odchwaszczanie, jest zauważalne mniejsze wyparowywanie wody, a zimą rośliny mają lekką ochronną kołderkę.

                          Pobliże oczka wodnego, stawu, strumienia - to przełoży się na utrzymanie w otoczeniu odpowiedniego poziomu wilgotności powietrza, co przekłada się nie tylko na dobre samopoczucie roślin, a również ma korzystny wpływ na nasze. Przy dłuższych okresach suszy latem i przy bezśnieżnych zimach, młode egzemplarze należy podlewać. Latem rano, albo pod wieczór (woda+słońce= zniszczone igły), a zimą w bezmroźny dzień w godzinach południowych. Woda zawsze powinna być w podobnej temperaturze do tej, jaka panuje w otoczeniu roślin. Gdy w podłożu długo będzie utrzymywał się niski poziom wilgotności, igły zaczną różowieć, co na początku może wyglądać nawet atrakcyjnie, ale to tak naprawdę znak,że zaczyna dziać się z rośliną coś złego i natychmiast należy reagować.

Jeśli gleby nie są zasobne, próchnicze, wówczas również nie obędzie się bez nawożenia. Posiłkujemy się nawozem wieloskładnikowym przeznaczonym do roślin iglastych, (dozowanie, częstotliwość - według informacji na etykiecie). Jeśli rośliny w swoim ogrodzie zasilamy naturalnymi 'dokarmiaczami', w sezonie nadadzą się rozcieńczone z wodą gnojówki (z żywokostu, z pokrzyw, z czosnku), albo można obkopać

Tsuga canadensis - Choina kanadyjska - Oostelijke hemlockspar
'Jeddeloh'

drzewko/krzew kilkoma, kilkunastoma niezbyt głębokimi dołkami, a następnie wypełnić je kompostem ze świeżą niewyjałowioną ziemią.  

Pędy przesuszone, przemarznięte, zniszczone - regularnie usuwamy od kwietnia do października, (cięcie sanitarno pielęgnacyjne). Formy karłowe nie wymagają cięcia formującego. Jeśli natomiast chodzi o przycinanie, formowanie żywopłotów, robimy to w maju. U młodych egzemplarzy można skrócić pędy o 1/3, co przełoży się na bardziej zwarty pokrój; natomiast u starszych o 1/5.

                        U odmian urozmaicenie w rozmiarach, barwności  igieł, to współtworzenie fantastycznego ogrodowego widowiska, które nieustannie ewoluuje. Przykłady atrakcyjnych odmian:

* Choina kanadyjska 'Pendula' - bardziej widowiskowa w formie piennej. Docelowa wysokość 3metry, przy metrze szerokości. Pędy zwisłe, płaczące; igły delikatne, krótkie, spłaszczone, ciemnozielone, z szarobiałymi paskami pod spodem. Wiosną młode, jasne przyrosty ładnie kontrastują z ciemniejszymi igłami.

* Choina kanadyjska 'Jeddeloh' (na zdjęciach) - forma karłowa o półkolistym pokroju. Docelowa wysokość/szerokość 1 metr, wolne tempo wzrostu. Pokrój zwarty, pędy ułożone promieniście. Igły od góry jasnozielone, błyszczące, pod spodem z białoszarymi paskami.

* Choina kanadyjska 'Gentsch White' - forma krzewiasta z luźnymi lekko wygiętymi pędami. Igły spłaszczone, ciemnozielone z jasnym paskami pod spodem, z wierzchu błyszczące; są one na końcach pędów srebrzystobiałe, co nadaje całemu pokojowi bardziej atrakcyjnego wyglądu. Większy krzew, docelowa wysokość/szerokość 3 do 4 metrów.

* Choina kanadyjska 'Cole's Prostrate'  - bardzo efektownie prezentująca się odmiana choiny, którą stworzyła natura. Karłowa forma krzewiasta z pędami pełzającymi po ziemi przy szczepionej na podkładce piennej, pokrój zwisający. Najwolniej rosnąca odmiana ze wszystkich o płożącej i zwisającej formie. Krzew, przy wysokości od 0.2 do 0.5 metra, atrakcyjne wypiętrzenia i szerokość od 3 do 4 metrów. Podobnie jak u gatunku, krótkie igły od góry zielone, pod spodem z białoszarymi paskami.


Tsuga canadensis - Choina kanadyjska - Oostelijke hemlockspar
'Jeddeloh'
oraz Skimmia japonica  - Skimia japońska ( foto )


 

Przypisy:
https://www.vip-colors.com/2016/07/skimmia.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Tsuga_canadensis
https://pl.wikipedia.org/wiki/Choina_kanadyjska
https://nl.wikipedia.org/wiki/Oostelijke_hemlockspar

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz