Przypołudnik Coopera, to kwitnący sukulent, który może być uprawiany nie tylko w słonecznych ogrodowych miejscówkach (skalniak, ogród alpejski), a także w donicach na balkonach, tarasach, na podwórzu. Nie jest to roślina, która wymaga dużych nakładów pracy, bez trudu
 |
Delosperma cooperi - Przypołudnik Coopera - Ijsbloem |
czerwca do połowy sierpnia i to w wielu kolorystycznych odmianach, (gdzie u gatunku w jasnym różu), odporność na intensywne kąpiele słoneczne - wszystko to są mocne argumenty za tym, aby sukulent ten zaczął wzbogacać naszą zieloną strefę. Optymalne miejsce uprawy, to tam, gdzie przez cały rok wiele dziennego światła (wystawa południowa), przepuszczalna średnio żyzna gleba i jej niski stopień wilgotności. Na metr kwadratowy sadzimy pomiędzy 9, a 11 sztuk. Egzemplarze osiągają wysokość od 9 do 12 centymetrów. Także, dzięki nim stworzymy zimozielony dywanik, który zakwitnie latem, (a nam odpadnie odchwaszczanie tego 'kwadratu', zostanie także na słonecznym kawałku 'zwolnione' wyparowywanie wody, z której skorzysta i przypołudnik i inne pobliskie rośliny).
Na czas zimy, na terenach, gdzie można spodziewać się spadków temperatury poniżej -10°C, zaleca się pod koniec października podsypanie/obsypanie przypołudnika dodatkową warstwą ziemi. Natomiast nad sukulentem warto ustawić przezroczysty plastikowy pojemnik, (nad większym poletkiem folię). Robimy tak,
 |
Delosperma cooperi - Przypołudnik Coopera - Ijsbloem |
ponieważ chłód w połączeniu z deszczem, to dla przypołudnika koniec. Osłona nie powinna dotykać listków i pędów.Słowem klucz, do witalnej uprawy tej rośliny jest DRENAŻ. W zbitej miejscówce, tam gdzie zastaje woda, albo jest wysoki poziom wilgotności, roślina na pewno wypadnie. Zbyt zaciemnione ogrodowe kąty, również nie wskazane.
Aby 'przyspieszyć' i poszerzyć słoneczne poletko delospermy, w kwietniu, albo pod koniec sierpnia dokonujemy podziału. Do pojemników z odpływem, które są dostosowane do pozostania zimą na zewnątrz, wsypujemy 'drożne' podłoże, gdy takiego nie mamy możliwości zakupić, wówczas pierwsza warstwa w pojemniku to drenaż (3 do 5 centymetrów kamyczków, żwirku, styropianowych kulek,), następnie mieszanka piasku, żwirku i ziemi ogrodowej w takich samych proporcjach. Przy prowadzeniu tego sukulenta w donicy, przesadzamy, co dwa, trzy sezony, do niewiele większego pojemnika. Co jakiś czas, raz na miesiąc, dwa - nakłuwamy patyczkiem ziemię, robimy to przy brzegach doniczki, tak, aby nie uszkodzić bryły korzeniowej. To napowietrzenie, rozruszanie ziemi i kolejne profilaktyczne zabezpieczenie przed zatrzymywaniem wody.
Przypołudnik Coopera, zasilanie. Roślina ta 'lubi sobie podjeść'. W ogrodzie wiosną obkopujemy wokół kompostem, albo w sezonie podlewamy rozcieńczonymi z wodą naturalnymi gnojówkami (z czosnku, z pokrzyw, z żywokostu). W obu przypadkach nawożenie od końca marca do momentu, gdy rozkwitną z zaróżowionych pąków ostatnie słoneczne kwiatostany. Niszczejące, przemarznięte, przesuszone, chore części usuwam, (będą bardzo widocznie różniły się i strukturą i wyglądem od tych soczystych, witalnych).
 |
Delosperma cooperi - Przypołudnik Coopera - Ijsbloem |
 |
Delosperma cooperi - Przypołudnik Coopera - Ijsbloem |
 |
Delosperma cooperi - Przypołudnik Coopera - Ijsbloem |
 |
Delosperma cooperi - Przypołudnik Coopera - Ijsbloem |
 |
Delosperma cooperi - Przypołudnik Coopera - Ijsbloem |
Przypisy:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz