Vademecum Interesting Plants: Pieris japonica - Pieris japoński

Pieris japoński, jest krzewem liściastym, który przy odpowiednich warunkach uprawy swą zdobniczą funkcję będzie spełniał przez cały rok. Zimozielona szata, przyrosty soczyście czerwonych listków, bogaty wybór pośród odmian oraz fenomenalne wiosenne kwitnie. To wszystko

Japanese andromeda.eng

Pieris japonica - Pieris japoński - Rotsheide

przemawia za tym, aby tę roślinę zaprosić do ogrodów przydomowych, do kompozycji naturalistycznych (parki, kompleksy zieleni miejskiej), do ogrodów japońskich, do ogrodów wrzosowiskowych, do krzewiastych kompozycji z innymi gatunkami. Pieris japoński może być wyeksponowany jako

soliter, również sprawdzi się w nasadzeniach grupowych, (wówczas w zależności od odmiany rozstawa od 1 do 1.5 metra pomiędzy egzemplarzami).

Gatunek, to gęsty zimozielony krzew o dość zwartym wyprostowanym pokroju, który po dekadzie osiąga ponad metr wysokości i podobne wymiary jeśli idzie o szerokość. Zimozielone liście są ciemnozielone,(u odmian mogą być jasnozielone, a nawet seledynowe), młode przyrosty niczym kolor wozu strażackiego, jaskrawe czerwonawe. Kwitnienie ma miejsce od kwietnia do połowy maja. Kwiatostany wiechowate, przewieszające się; pojedyncze kwiaty dzwoneczkowate (beczułkowate) u gatunku białe, u odmian mogą być również różowe, albo jasne otwierać się z intensywnie różowych pączków. W zależności od możliwości 'powierzchniowych' swojej zielonej przestrzeni, możemy zaprosić do niej w zaciszne, osłonięte od porywistych wiatrów miejscówki egzemplarze, które osiągną wysokość/szerokość pomiędzy 0.8, a nawet 2.2 metra. Jest więc czym cieszyć oczy przez cały rok.

Pieris japonica - Pieris japoński - Rotsheide

''Sarabande'

Przykłady atrakcyjnych odmian:

* Pieris japoński 'Valley Rose' - niezbyt wysoki 08 metra przy szerokości 1 metra. Zimą w pączkach ciemny brąz, kwiecień/maj kwitnienie, gdzie najpierw różowe pączki, następnie delikatnie różowe kwiatuszki, które wybarwiają się na biało.

* Pieris japoński 'Sarabande' - krzew liściasty charakteryzujący się niespiesznym wzrostem. Przez pierwsze 10 lat nie musi przekroczyć 0.8 metra wysokości/szerokości, po czym mając 15 może osiągnąć o 100% tych wartości. Młode listne przyrosty bardziej brązowe, niż czerwone; bogactwo kwiatostanów na przełomie kwietnia i maja. Multum dzwoneczków w kolorze białym.

* Pieris japoński 'Little Heath' - do małych i niewielkich ogrodów jako soliter, albo w grupie kilku do większej przestrzeni. Docelowa wysokość/szerokość 0.6 metra. Młode przyrosty różowe, z czasem liście zielenieją i ozdabia je biały margines. Kwiaty białe kwiecień/maj, zebrane na wierzchołkach pędów w zwisające, wiechowate kwiatostany.

* Pieris japoński 'Mountain Fire' - dorosły egzemplarz w optymalnych warunkach uprawy, to nawet 1.5 metra wysokości/szerokości. Zwarty całoroczny listny pokrój. Wiosną młode przyrosty intensywnie karminowoczerwone, potem zielenieją. Kwiaty białe, dzwonkowate; kwitnienie przełom kwietnia i maja.

* Pieris japoński 'Valley Valentine' - po 10 latach, krzew z wysokością od 0.8 do 1 metra i szerokością do 1.3 metra. Spośród innych odmian, tę wyróżniają kwiaty. Kwitnienie w maju, kwiaty na początku kwitnienia ciemnoczerwone, potem jaśniejsze, z białą dolną częścią korony, zebrane w długie, ok. 12 cm, mocno rozgałęzione i zwieszające się, wiechowate kwiatostany.

Pieris japoński, uprawa. Krzew ten wymaga stanowisk zacisznych, półcienistych lub słonecznych, (wówczas latem i w bezśnieżne zimy częstsze wędrówki z konewką). Gleby lekko kwaśne, umiarkowanie wilgotne i próchnicznych, ( zasobne, zasobne w substancje odżywcze). Strefa mrozowa w teorii USDA6b (–20,6 °C), w praktyce USDA7a
(–17,8 °C), także młode i starsze egzemplarze przez czas najtrudniejszych zimowych warunków potrzebują dodatkową ochronę. Na podłoże dodatkowa warstwa ziemi (kopczyk 10 - 15 centymetrowy, który wiosną bez trudno można rozsunąć), a na części nadziemne drobno oczkowana siatka - roślina nie będzie przemarzać, nie będą odkształcone, połamane pędy, a wciąż zapewniona cyrkulacja powietrza. Wczesną wiosną ściółkowanie, (odpada odchwaszczanie, zmniejsza się wyparowywanie wody). Ściółka miks, która zapewni 'spowolnioną' dostawę substancji odżywczych i wspomaganie zakwaszania gleby - czyli: wysuszona kora sosnowa, wyschnięte igliwie, zebrane wiosną liście bukowe, przekompostowane trociny, fusy z kawy. Jednak słowem klucz, do witalnej uprawy tych krzewów jest DRENAŻ. Przepuszczalne, zasobne podłoże, to gwarancja niezastającej, niezamarzającej pośród korzeni wody. Zdrowy 'mózg', zdrowa roślina.

Na pewno zabiegiem, który przysłuży się racjonalnemu gospodarowaniu przez roślinę pozyskanymi substancjami odżywczymi, będzie usuwanie przekwitniętych kwiatostanów. Pieris japoński, zużywa bardzo wiele energii na tworzenie nasion, a na 'nasze potrzeby', jeśli chcemy pozyskać z nich młodziki, wystarczy na krzewie pozostawić jeden z przekwitających kwiatostanów. Nasiona wysiewamy do doniczki, (podłoże przepuszczalne, jego stała umiarkowana wilgotność); przez pierwszą zimę maluchy doglądamy w jasnym nieogrzewanym pomieszczeniu, gdzie temperatura powyżej 6°C. Inne możliwości pozyskania

Pieris japonica - Pieris japoński - Rotsheide

'Flaming Silver''

nowych egzemplarzy z rośliny macierzystej, to pobranie i ukorzenienie sadzonek półzdrewniałych, albo najprościej przez odkłady (wiosną, najniżej rosnący pęd, bez 'kwietnej' części, do połowy obsypujemy ziemią, następnej wiosny oddzielamy od rośliny macierzystej i mamy kolejnego ukorzenionego pierisa, którego możemy ulokować w innym ogrodowym zakątku).

Gleby średnio żyzne i słabsze wymagają większych nakładów pracy pod kątem wzbogacania w substancje odżywcze, (kompost, nawozy wieloskładnikowe). Przez wiosnę i lato nawozi się wieloskładnikowymi nawozami, ale niewielką dawką. Latem, nie zaszkodzi, jak przy podlewaniu innych roślin i ten krzew dostanie co nieco z rozcieńczonych z wodą gnojówek (żywokost, pokrzywy, czosnek). Jesienią, warto krzew obkopać kompostem, albo przekompostowanym obornikiem. Pieris japoński, latem i wczesną jesienią lubi czerpać przefiltrowane światło dzienne, a zimą mieć do słoneczka nieograniczony dostęp, (nasadzanie w pobliżu drzew i wyższych krzewów, tych roślin, które gubią przed zimą liście). Na całkowicie odsłoniętej 'miejscówce', po prostu czekają nas częstsze wędrówki z konewką. Woda, zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu roślin. Zimą, w bezmroźny dzień w godzinach południowych; latem rano/wieczór, wtedy słońce nie popali, nie zniszczy liści.

Pierisa japońskiego, można również prowadzić w uprawie pojemnikowej na tarasie, podwórzu, czy na większym balkonie. Wiadoma sprawa, odpowiednio żyzna mieszanka, utrzymywanie stałego umiarkowanego jej stopnia wilgotność. Pojemnik z odpływem na nadmiar deszczówki, stabilna donica tylko o numer, bądź dwa większa od bryły korzeniowej. Przesadzanie coroczne wiosną przed kwitnieniem, bądź w pierwszej połowie jesieni.