Melonowiec właściwy, nazywany potocznie od owocu papają, pochodzi z Ameryki Południowej, Środkowej i południowych rejonów Ameryki Północnej. Ze względu na walory smakowe owalnych, bądź gruszkowatych owoców, jego plantacje są prowadzone w różnych miejscach w świecie w paśmie stref tropikalnej i subtropikalnej.
Papaya.eng
Co interesujące, melonowiec nie jest drzewem, (co można wnioskować po jego wyglądzie).
Jest byliną o drzewiastym pokroju. Ma "pień" o wysokości 5-10 m, ale bez "gałęzi". Dolna część łodygi posiada charakterystyczne „blizny” po starych (opadłych) liściach i owocach. Długie liście są spiralnie rozmieszczone w części szczytowej. Długoogonkowe,
o średnicy 50 nawet 70 centymetrów, są głęboko powycinane. Kwiaty wyrastają w zagłębieniach liści (na połączeniu z łodygą). Drobniejsze kwiaty męskie zebrane są w grona, większe żeńskie wyrastają po trzy. Po przekwitnięciu kwietnych ozdób, zawiązują się jagody. Owoc osiąga długości do 45 centymetrów i średnicę do 30. Części te, kiedy są dojrzałe stają się miękkie i zmieniają kolor z zielonego na pomarańczowy lub ciemnożółty. Niedojrzałych (zielonych) należy unikać, ponieważ zawierają większą ilość karpainy – alkaloidu, który może być niebezpieczny, gdy spożywany jest w dużych dawkach.
Wnętrze owocu zawiera dużą ilość małych, kulistych i również jadalnych nasion, (nie wszystkim zasmakują, są gorzkawe). W sprzedaży niewielkie owoce, (nie dłuższe niż 25 centymetrów), są lubiane za smaczny, o miękkiej 'masłowej' konsystencji miąższ. Dojrzały owoc należy najpierw umyć, (są jak wszystkie inne w sprzedaży 'konserwowane' chemią), następnie przekroić na pół, wydrążyć z pestek i błoniastej oddzielającej je od miąższu błonki, obrać ze skórki i pokroić na kostki smakowite pozostałości. Można je jeść bezpośrednio, dodawać do owocowych sałatek, jako przystrojenie do deserów, albo sporządzić z nich sok, lody.
Świeże, dojrzałe owoce są jednym z bogatszych źródeł witaminy A,C, beta-karotenu, luteiny, zeaksantyny i kryptoksantyny.
Na rodzimych terenach uprawy, nasiona papai zostały z kolei uznane za naturalne lekarstwo na wiele dolegliwości. Mogą one znaleźć zastosowanie jako środek przeciwzapalny, przeciwpasożytniczy i przeciwbólowy. Są również stosowane w uśmierzaniu bólu brzucha i w zakażeniach grzybicą.
Oczywiście, można się pokusić do domowej uprawy melonowca. Przed wysiewem, nasiona należy zamoczyć w letniej wodzie i pozostawić na 24 godziny. Wysiew do przepuszczalnej, niezimnej ziemi. Wschody następują dość szybko, podobnie zresztą jak tempo wzrostu. Niezbędne są temperatury powyżej 18°C i jasna 'miejscówka'. Także, latem letnisko od końca maja do połowy sierpnia, bo później różnice temperatur dnia i nocy są zbyt niebezpieczne dla witalnego rozwoju rośliny. Potem pozostaje przeprowadzka pod dach, do jasnego pomieszczenia, gdzie wiadomo, powinno być ciepło. Bylina 'lubi sobie podjeść', także pojemnik z odpływem o odpowiedniej wielkości, wypełniony średnio zasobnym podłożem, takim, jakie byćmy używali w prowadzeniu uprawy cytrusów.
Właściwe podłoże to: garść ziemi gliniastej, garść ziemi torfowej, dalej mieszanka organiczna, kompostowa (dwa razy więcej niż poprzednich) i na koniec do miksu garść piasku plus garść 'rozluźniacza'. Bedzie więc podłoże o delikatnie zakwaszonym pH, co melonowcowi bardzo odpowiada.
Dostawy wody regularne, ale niezbyt obfite. Woda zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny. Stosujemy metodę 'na palca', dobrze przesuszona wierzchnia warstwa, podlewamy - nie po liściach, kwiatach, czy po owocach. Nie zostawiamy płynu w osłonce, czy na podstawku. Wodę dostarczamy rano, albo pod wieczór. Latem, częstsze podlewanie. Roślina nie lubi nadwyżek wody! 'Mokre nogi', to dwa kroki do zgnilizny, wdania się chorób grzybicznych i tracimy egzotyczną roślinę.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Melonowiec_w%C5%82a%C5%9Bciwy
https://nl.wikipedia.org/wiki/Papaja
https://en.wikipedia.org/wiki/Papaya
Papaya.eng
 |
| Carica papaya - Melonowiec właściwy - Papaja |
Co interesujące, melonowiec nie jest drzewem, (co można wnioskować po jego wyglądzie).
Jest byliną o drzewiastym pokroju. Ma "pień" o wysokości 5-10 m, ale bez "gałęzi". Dolna część łodygi posiada charakterystyczne „blizny” po starych (opadłych) liściach i owocach. Długie liście są spiralnie rozmieszczone w części szczytowej. Długoogonkowe,
o średnicy 50 nawet 70 centymetrów, są głęboko powycinane. Kwiaty wyrastają w zagłębieniach liści (na połączeniu z łodygą). Drobniejsze kwiaty męskie zebrane są w grona, większe żeńskie wyrastają po trzy. Po przekwitnięciu kwietnych ozdób, zawiązują się jagody. Owoc osiąga długości do 45 centymetrów i średnicę do 30. Części te, kiedy są dojrzałe stają się miękkie i zmieniają kolor z zielonego na pomarańczowy lub ciemnożółty. Niedojrzałych (zielonych) należy unikać, ponieważ zawierają większą ilość karpainy – alkaloidu, który może być niebezpieczny, gdy spożywany jest w dużych dawkach.
Wnętrze owocu zawiera dużą ilość małych, kulistych i również jadalnych nasion, (nie wszystkim zasmakują, są gorzkawe). W sprzedaży niewielkie owoce, (nie dłuższe niż 25 centymetrów), są lubiane za smaczny, o miękkiej 'masłowej' konsystencji miąższ. Dojrzały owoc należy najpierw umyć, (są jak wszystkie inne w sprzedaży 'konserwowane' chemią), następnie przekroić na pół, wydrążyć z pestek i błoniastej oddzielającej je od miąższu błonki, obrać ze skórki i pokroić na kostki smakowite pozostałości. Można je jeść bezpośrednio, dodawać do owocowych sałatek, jako przystrojenie do deserów, albo sporządzić z nich sok, lody.
Świeże, dojrzałe owoce są jednym z bogatszych źródeł witaminy A,C, beta-karotenu, luteiny, zeaksantyny i kryptoksantyny.
Na rodzimych terenach uprawy, nasiona papai zostały z kolei uznane za naturalne lekarstwo na wiele dolegliwości. Mogą one znaleźć zastosowanie jako środek przeciwzapalny, przeciwpasożytniczy i przeciwbólowy. Są również stosowane w uśmierzaniu bólu brzucha i w zakażeniach grzybicą.
 |
| Carica papaya - Melonowiec właściwy - Papaja |
Właściwe podłoże to: garść ziemi gliniastej, garść ziemi torfowej, dalej mieszanka organiczna, kompostowa (dwa razy więcej niż poprzednich) i na koniec do miksu garść piasku plus garść 'rozluźniacza'. Bedzie więc podłoże o delikatnie zakwaszonym pH, co melonowcowi bardzo odpowiada.
Dostawy wody regularne, ale niezbyt obfite. Woda zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny. Stosujemy metodę 'na palca', dobrze przesuszona wierzchnia warstwa, podlewamy - nie po liściach, kwiatach, czy po owocach. Nie zostawiamy płynu w osłonce, czy na podstawku. Wodę dostarczamy rano, albo pod wieczór. Latem, częstsze podlewanie. Roślina nie lubi nadwyżek wody! 'Mokre nogi', to dwa kroki do zgnilizny, wdania się chorób grzybicznych i tracimy egzotyczną roślinę.
 |
| Carica papaya - Melonowiec właściwy - Papaja |
 |
| Carica papaya - Melonowiec właściwy - Papaja |
 |
| Carica papaya - Melonowiec właściwy - Papaja |
 |
| Carica papaya - Melonowiec właściwy - Papaja |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Melonowiec_w%C5%82a%C5%9Bciwy
https://nl.wikipedia.org/wiki/Papaja
https://en.wikipedia.org/wiki/Papaya
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz