(Mikrozorium), (paproć krokodyla), zdecydowanie atrakcyjna i pożądana 'paprotka' i to nie tylko przez kolekcjonerów. Charakterystyczna faktura całorocznych liściastych ozdób, 'przypomina' skórę krokodyla (nienachodzące na siebie łuski), ale to plant bardzo przyjazny dla otoczenia i przede wszystkim, oryginalna żywa ozdoba.
Microsorum.eng
Wskazuje się, że pierwotnymi siedliskami były Wyspy Polinezji, obecnie w naturalne 'miejscówki' tych roślinnych krokodylków to także tereny Japonii oraz Australii. W paśmie klimatu subtropikalnego, czyli wszędzie tam, gdzie nie mają miejsca temperatury poniżej zera. Wniosek taki, że na naszej szerokości geograficznej, pozostaje prowadzenie paproci w uprawie pojemnikowej. Letnisko jak najbardziej, wyprowadzka, gdy minie zagrożenie powrotu wiosennych przymrozków,
a powrót, gdy późnym latem temperatury spadają poniżej 10°C. USDA 10a, gdzie dolna granica wynosi -1.1°C, jednak nie ma co ryzykować przemarznięć, zniszczeń części liści - w końcu to dzięki ich witalnemu wyglądowi, zyskujemy fantastyczną ozdobę. Optymalna, to pomiędzy 14, a 24°C,
(bez dużych wahań).
Dorosły egzemplarz osiąga wysokość pomiędzy 30, a 50 centymetrów, oczywiście więcej centymetrów będzie jeśli chodzi o szerokość. Niektóre 'krokodylki' mogą mieć nawet 45 centymetrów długości. Przy odpowiedniej pielęgnacji, pokrój zwarty, bogaty.
Przez cały rok regularnie usuwamy przesuszone, noszące znamiona choroby, czy też już bardzo stare liście, (te ostatnie rozpoznamy po tym, że stracą połysk i zaczną szarzeć).
Eleganckie listki, wyrastają z kłączy, które niespiesznie poszerzają swoją objętość wcale nie tak głęboko pod powierzchnią ziemi. Także przy rok rocznym wiosennym przesadzaniu, nadarza się okazja do podziału kłącza i pozyskania młodego pokolenia 'krokodylków'. Inna droga rozmnażania, to przez wysiew zarodników (wschody przy temp. powyżej 20°C).
Ziemia standardowa do roślin uprawianych w domu. Można ją przemieszać z dwiema, trzema garściami humusu i garścią piasku. Na spód warstwa keramzytu, kilka centymetrów. Dbajmy, aby odczyn pH był delikatnie zakwaszony; bez trudu osiągniemy ten efekt, gdy przy rok rocznym wiosennym przesadzaniu, do mieszanki dodamy garstkę kompostu. Pojemnik z odpływem ustawiony na podstawce, albo w dekoracyjnej osłonce.
Miejsce ustawienia donicy tam, gdzie ekspozycja, w tak zwanym 'jasnym cieniu'. Zbyt silne nasłonecznienie, to poparzenia, zbyt ciemno, to nieestetycznie prezentujące się niewielkie i z brakiem obfitego pokroju.
Zasilamy nawozem wieloskładnikowym przeznaczonym dla paprotek, albo dla roślin domowych ozdobnych z liści. Dozujemy według wskazówek na etykiecie, od lutego do listopada.
Podlewamy według techniki 'na palca'. Przesuszona wierzchnia warstwa, dostarczamy wodę, zawsze w temperaturze zbliżonej do tej jaka panuje w otoczeniu rośliny. Zastałą wodę zlewamy, nigdy nie powinna pozostawać na podstawku, czy w osłonce. Od listopada do połowy lutego, podlewajmy mniej obficie o 1/3, ale nie zmieniamy częstotliwości dostaw, (aby nie dopuścić do przesuszenia korzeni). Woda zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny, nie lejemy nią po liściach). W naturalnych warunkach, gatunek żyje w otoczeniu, gdzie panuje wysoka wilgotność powietrza. 'Myk' z kamieniami ustawionymi na podstawku, zalanymi wodą i dopiero na nich doniczka. Również warto latem, gdy upały i zimą, gdy włączone grzejniki, ustawić w pobliżu kilka wypełnionych wodą zwilżaczy. Wyższa wilgotność powietrza w pomieszczeniu, przysłuży się nie tylko roślinie, ale i nam samym.
W naturalnych warunkach, gatunek żyje w otoczeniu, gdzie panuje wysoka wilgotność powietrza.
Na spodku możemy ustawić kamyki, a dopiero na nich doniczkę - stamtąd czerpanie płynu jest bezpieczne, a w otoczeniu więcej parującej wody. Gdy powietrze jest 'suche', dopuszcza się również możliwość zraszania. Do tego zabiegu używamy rozpylacza o bardzo drobnych oczkach i odstałej wody. Wówczas na liściach nie powstaną nieatrakcyjne plamy.
Gdy zakurzone liście, (mikrozorium), (paproć krokodyla) 'wysłamy' pod prysznic. Donicę owijamy folią, liście opłukujemy delikatnym natryskiem ('letnia' woda). Następnie odstawiamy roślinę na kilka godzin do bardzo ciemnego miejsca. Listki wyschną, zaczną połyskiwać i prezentować się bardziej witalniej. Wówczas przenosimy pojemnik na stałą miejscówkę.
Gdy egzemplarz bardzo rozrośnięty i nie nadaje się do takich 'kąpieli', pozostaje nam listek po listku wyczyścić z kurzu, (za każdym razem czysty wilgotny papierowy ręczniczek, którym przeciągamy od wewnętrznej do zewnętrznej strony listka). Także pierwsze godziny po zabiegu roślina powinna pozostać w cieniu, a dopiero gdy 'wyschnie', może wrócić na ekspozycję.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Microsorum
Microsorum.eng
 |
Microsorum musifolium - (Mikrozorium), (Paproć krokodyla)
'Crocodyllus'
|
Wskazuje się, że pierwotnymi siedliskami były Wyspy Polinezji, obecnie w naturalne 'miejscówki' tych roślinnych krokodylków to także tereny Japonii oraz Australii. W paśmie klimatu subtropikalnego, czyli wszędzie tam, gdzie nie mają miejsca temperatury poniżej zera. Wniosek taki, że na naszej szerokości geograficznej, pozostaje prowadzenie paproci w uprawie pojemnikowej. Letnisko jak najbardziej, wyprowadzka, gdy minie zagrożenie powrotu wiosennych przymrozków,
a powrót, gdy późnym latem temperatury spadają poniżej 10°C. USDA 10a, gdzie dolna granica wynosi -1.1°C, jednak nie ma co ryzykować przemarznięć, zniszczeń części liści - w końcu to dzięki ich witalnemu wyglądowi, zyskujemy fantastyczną ozdobę. Optymalna, to pomiędzy 14, a 24°C,
(bez dużych wahań).
Dorosły egzemplarz osiąga wysokość pomiędzy 30, a 50 centymetrów, oczywiście więcej centymetrów będzie jeśli chodzi o szerokość. Niektóre 'krokodylki' mogą mieć nawet 45 centymetrów długości. Przy odpowiedniej pielęgnacji, pokrój zwarty, bogaty.
Przez cały rok regularnie usuwamy przesuszone, noszące znamiona choroby, czy też już bardzo stare liście, (te ostatnie rozpoznamy po tym, że stracą połysk i zaczną szarzeć).
Eleganckie listki, wyrastają z kłączy, które niespiesznie poszerzają swoją objętość wcale nie tak głęboko pod powierzchnią ziemi. Także przy rok rocznym wiosennym przesadzaniu, nadarza się okazja do podziału kłącza i pozyskania młodego pokolenia 'krokodylków'. Inna droga rozmnażania, to przez wysiew zarodników (wschody przy temp. powyżej 20°C).
Ziemia standardowa do roślin uprawianych w domu. Można ją przemieszać z dwiema, trzema garściami humusu i garścią piasku. Na spód warstwa keramzytu, kilka centymetrów. Dbajmy, aby odczyn pH był delikatnie zakwaszony; bez trudu osiągniemy ten efekt, gdy przy rok rocznym wiosennym przesadzaniu, do mieszanki dodamy garstkę kompostu. Pojemnik z odpływem ustawiony na podstawce, albo w dekoracyjnej osłonce.
 |
Microsorum musifolium - (Mikrozorium), (Paproć krokodyla)
'Crocodyllus'
|
Miejsce ustawienia donicy tam, gdzie ekspozycja, w tak zwanym 'jasnym cieniu'. Zbyt silne nasłonecznienie, to poparzenia, zbyt ciemno, to nieestetycznie prezentujące się niewielkie i z brakiem obfitego pokroju.
Zasilamy nawozem wieloskładnikowym przeznaczonym dla paprotek, albo dla roślin domowych ozdobnych z liści. Dozujemy według wskazówek na etykiecie, od lutego do listopada.
Podlewamy według techniki 'na palca'. Przesuszona wierzchnia warstwa, dostarczamy wodę, zawsze w temperaturze zbliżonej do tej jaka panuje w otoczeniu rośliny. Zastałą wodę zlewamy, nigdy nie powinna pozostawać na podstawku, czy w osłonce. Od listopada do połowy lutego, podlewajmy mniej obficie o 1/3, ale nie zmieniamy częstotliwości dostaw, (aby nie dopuścić do przesuszenia korzeni). Woda zawsze w temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu rośliny, nie lejemy nią po liściach). W naturalnych warunkach, gatunek żyje w otoczeniu, gdzie panuje wysoka wilgotność powietrza. 'Myk' z kamieniami ustawionymi na podstawku, zalanymi wodą i dopiero na nich doniczka. Również warto latem, gdy upały i zimą, gdy włączone grzejniki, ustawić w pobliżu kilka wypełnionych wodą zwilżaczy. Wyższa wilgotność powietrza w pomieszczeniu, przysłuży się nie tylko roślinie, ale i nam samym.
W naturalnych warunkach, gatunek żyje w otoczeniu, gdzie panuje wysoka wilgotność powietrza.
Na spodku możemy ustawić kamyki, a dopiero na nich doniczkę - stamtąd czerpanie płynu jest bezpieczne, a w otoczeniu więcej parującej wody. Gdy powietrze jest 'suche', dopuszcza się również możliwość zraszania. Do tego zabiegu używamy rozpylacza o bardzo drobnych oczkach i odstałej wody. Wówczas na liściach nie powstaną nieatrakcyjne plamy.
Gdy zakurzone liście, (mikrozorium), (paproć krokodyla) 'wysłamy' pod prysznic. Donicę owijamy folią, liście opłukujemy delikatnym natryskiem ('letnia' woda). Następnie odstawiamy roślinę na kilka godzin do bardzo ciemnego miejsca. Listki wyschną, zaczną połyskiwać i prezentować się bardziej witalniej. Wówczas przenosimy pojemnik na stałą miejscówkę.
Gdy egzemplarz bardzo rozrośnięty i nie nadaje się do takich 'kąpieli', pozostaje nam listek po listku wyczyścić z kurzu, (za każdym razem czysty wilgotny papierowy ręczniczek, którym przeciągamy od wewnętrznej do zewnętrznej strony listka). Także pierwsze godziny po zabiegu roślina powinna pozostać w cieniu, a dopiero gdy 'wyschnie', może wrócić na ekspozycję.
 |
Microsorum musifolium - (Mikrozorium), (Paproć krokodyla)
'Crocodyllus'
|
 |
Microsorum musifolium - (Mikrozorium), (Paproć krokodyla)
'Crocodyllus'
|
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Microsorum
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz