Clivia robusta, dotąd poza naturalnymi siedliskami, spotykana w ogrodach botanicznych i w prywatnych zbiorach kolekcjonerskich. Podobnie jak kliwia cynobrowa, (powszednie uprawiany 'doniczkowiec') i ona posiada piękne energetyczne kwiatostany. Baldachowate, umieszczone w szczytowych częściach pędów, gdzie pojedynczy kwiat
Natal lily.eng
najczęściej w kolorze pomarańczowym, ale jest również odmiana clivia robusta var. cytryn o żółtych zwisających dzwoneczkach. Na macierzystych terenach kwitnienie ma miejsce pomiędzy jesienią, a zimą. W uprawie pojemnikowej, może to mieć miejsce w podobnym czasie, albo nawet
kilka miesięcy później. Regularne usuwanie przekwitających kwiatostanów, wydłuża proces kwitnienia. Jeśli jeden z nich pozostawimy, z czasem zaczną zawiązywać się niewielkie pomarańczowe owocki wypełnione nasionami. Pozyskiwanie nowych egzemplarzy z nasion to proces długotrwały i niepewny rezultat, (niezbędne wielomiesięczne temperatury powyżej 20ºC. Dlatego, posiadając roślinę macierzystą, najkorzystniej wczesną wiosną dokonać podziału jej korzeniowej bryły.
Pełne wigory kwietne ozdoby, unoszą się ponad kępą liści o kolorze głębokiej zieleni. Pojedynczy liść posiada kształt równowąski i może osiągnąć długość od 1.4 do 1.8 metra. 'Doniczkowiec' będzie 'krótszy', niższy.
Na południowoafrykańskim wybrzeżu Oceanu Indyjskiego, (endemiczne terytorium gatunku), w prywatnych ogrodach co kilka lat tę bylinę odmładza się ścinając na około 15 centymetrów od ziemi całą kępę liści. W domowych warunkach w zupełności wystarczy regularne usuwanie starzejących się, zniszczonych części i co dwa, trzy sezony podział.
Ekspozycja w miejscu, gdzie światło dzienne jest przefiltrowane. Średnio żyzna gleba o pH delikatnie zakwaszonym. Co ważne, gatunek doskonale czuje się tam, gdzie stały średni stopień wilgotności podłoża, a w bardzo gorące dni, nawet i wysoki. To nie jest równoznaczne z tym, że bez ograniczeń roślina może być zalewana. Po prostu w swoim 'mieszkanku' nie może mieć zbyt ciasno i zbyt sucho. Przesadzanie rok rocznie na początku wiosny, pojemnik z odpływem, gdzie pierwsza warstwa to kilka centymetrów drenażu (kamyki, żwirek, keramzyt), a następnie mieszanka ziemi, humusu (kompostu) i garści kamyków. Dostarczana woda, zawsze w temperaturze zbliżonej do tej jaka panuje w pobliżu kliwii. Najkorzystniej, gdy odstała miękka (24), deszczówka, bądź przegotowana. Kolejna dostawa, gdy wierzchnia warstwa ziemi jest sucha.
Zasilamy od końca lutego do momentu zakończenia kwitnienia, (jeśli nie ma miejsca, to do początku listopada). Używamy nawozu wieloskładnikowego do roślin doniczkowych kwitnących.
Gdy na zewnątrz, podlewanie rozcieńczonymi z wodą gnojówkami (pokrzywy, żywokost, skrzy polny), także jak najbardziej się nada.
Kliwia robusta, jest rośliną ciepłolubną. Może źle zareagować na drastyczne spadki temperatur. Dlatego, jeśli przez ciepłe miesiące jest na letnisku, najpóźniej w połowie października powinna wrócić pod dach. Wystawiona na ogrodzie powinna być chroniona przed ślimakami, które bardzo rozsmakowują się w pożeraniu młodych kwietnych pączków). Na dworze również zapewnijmy jej miejscówkę w tak zwanym 'jasnym cieniu', zasilanie i regularne dostawy wody.
Temperatury tolerowane to od 5 do 32ºC, (raz jeszcze przypomnijmy, bez radykalnych zmian).
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kliwia
https://en.wikipedia.org/wiki/Clivia
Natal lily.eng
 |
Clivia - Kliwia
Clivia robusta - Kliwia robusta
|
najczęściej w kolorze pomarańczowym, ale jest również odmiana clivia robusta var. cytryn o żółtych zwisających dzwoneczkach. Na macierzystych terenach kwitnienie ma miejsce pomiędzy jesienią, a zimą. W uprawie pojemnikowej, może to mieć miejsce w podobnym czasie, albo nawet
kilka miesięcy później. Regularne usuwanie przekwitających kwiatostanów, wydłuża proces kwitnienia. Jeśli jeden z nich pozostawimy, z czasem zaczną zawiązywać się niewielkie pomarańczowe owocki wypełnione nasionami. Pozyskiwanie nowych egzemplarzy z nasion to proces długotrwały i niepewny rezultat, (niezbędne wielomiesięczne temperatury powyżej 20ºC. Dlatego, posiadając roślinę macierzystą, najkorzystniej wczesną wiosną dokonać podziału jej korzeniowej bryły.
Pełne wigory kwietne ozdoby, unoszą się ponad kępą liści o kolorze głębokiej zieleni. Pojedynczy liść posiada kształt równowąski i może osiągnąć długość od 1.4 do 1.8 metra. 'Doniczkowiec' będzie 'krótszy', niższy.
Na południowoafrykańskim wybrzeżu Oceanu Indyjskiego, (endemiczne terytorium gatunku), w prywatnych ogrodach co kilka lat tę bylinę odmładza się ścinając na około 15 centymetrów od ziemi całą kępę liści. W domowych warunkach w zupełności wystarczy regularne usuwanie starzejących się, zniszczonych części i co dwa, trzy sezony podział.
 |
| Clivia robusta - Kliwia robusta |
Ekspozycja w miejscu, gdzie światło dzienne jest przefiltrowane. Średnio żyzna gleba o pH delikatnie zakwaszonym. Co ważne, gatunek doskonale czuje się tam, gdzie stały średni stopień wilgotności podłoża, a w bardzo gorące dni, nawet i wysoki. To nie jest równoznaczne z tym, że bez ograniczeń roślina może być zalewana. Po prostu w swoim 'mieszkanku' nie może mieć zbyt ciasno i zbyt sucho. Przesadzanie rok rocznie na początku wiosny, pojemnik z odpływem, gdzie pierwsza warstwa to kilka centymetrów drenażu (kamyki, żwirek, keramzyt), a następnie mieszanka ziemi, humusu (kompostu) i garści kamyków. Dostarczana woda, zawsze w temperaturze zbliżonej do tej jaka panuje w pobliżu kliwii. Najkorzystniej, gdy odstała miękka (24), deszczówka, bądź przegotowana. Kolejna dostawa, gdy wierzchnia warstwa ziemi jest sucha.
Zasilamy od końca lutego do momentu zakończenia kwitnienia, (jeśli nie ma miejsca, to do początku listopada). Używamy nawozu wieloskładnikowego do roślin doniczkowych kwitnących.
Gdy na zewnątrz, podlewanie rozcieńczonymi z wodą gnojówkami (pokrzywy, żywokost, skrzy polny), także jak najbardziej się nada.
Kliwia robusta, jest rośliną ciepłolubną. Może źle zareagować na drastyczne spadki temperatur. Dlatego, jeśli przez ciepłe miesiące jest na letnisku, najpóźniej w połowie października powinna wrócić pod dach. Wystawiona na ogrodzie powinna być chroniona przed ślimakami, które bardzo rozsmakowują się w pożeraniu młodych kwietnych pączków). Na dworze również zapewnijmy jej miejscówkę w tak zwanym 'jasnym cieniu', zasilanie i regularne dostawy wody.
Temperatury tolerowane to od 5 do 32ºC, (raz jeszcze przypomnijmy, bez radykalnych zmian).
Clivia miniata - Kliwia cynobrowa, K. pomarańczowa - Sint-Jozefplant ( foto )
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kliwia
https://en.wikipedia.org/wiki/Clivia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz