Senecio talinoides, jest częścią jednego z najliczniejszych rodzajów. Ze względu na
warunki klimatyczne, gatunek ten jest u nas uprawiany jako roślina
doniczkowa. Przy obecnej modzie na sukulenty, ma szansę stać się jednym z
kilku niekwestionowanych faworytów w tej grupie. Podobnie, jak większość gatunków, ma płytki system korzeniowy, ale nie tylko z tego powodu warto go sadzić w płytkich, ale za to szerokich donicach.
To w jaki sposób się rozrasta (przy niewielkiej wysokości), wyróżnia go spośród innych 'palczastych ' starców. U gatunku mięsiste listki o palcowatym wyglądzie są zielone, ale u odmian już możemy natrafić na takie, które posiadają sinozielone, bądź niebieskozielone. Przy korzystnych warunkach
uprawy, pędy nie są nieestetycznie wydłużone, na zdrowych znajduje się cienka warstwa nalotu. Nalot, to struktura, która w naturalnych warunkach miała chronić roślinę przed silniejszymi operacjami promieni słonecznych, oraz stopować politykę wyparowywania wody.
Mylnie, przyzwyczaja się nas do myślenia, że sukulenty są prawie bezobsługowe. Po pierwsze, zdrowa podstawa w temacie uprawy, po drugie wychodzimy z założenia 'Mam, to dbam'. Owszem, roślina postawiona byle gdzie, z byle jakim podłożem, przez jakiś czas dźwigałaby trudy związane z przetrwaniem, marniała i traciła i na swej atrakcyjności - a nie o to przecież nam chodzi.
Gdy zakupimy roślinę, bądź dostaniemy kilka soczystych pędów; najpierw zadbajmy o właściwe podłoże dla sukulentów. Jeśli nie mamy możliwości na zakup takiej mieszanki,wówczas pierwsza warstwa w pojemniku to drenaż (3 do 5 centymetrów kamyczków, żwirku), następnie mieszanka piasku, żwirku i ziemi w proporcjach 3:3:3. Jeśli posiadamy jedynie części, poczekajmy z dwa, trzy dni, aż obeschną. Po posadzeniu, ustawiamy donicę w słonecznym miejscu, gdzie dzienne światło rozproszone. Sukulenty lubią ciepło i dzienne światło. Jeśli ustawimy pojemnik w zbyt zacienionym miejscu, pędy zaczną 'chudnąć ', wydłużać się , podobnie listki, które nie będą już tworzyły zwartego, bogatego pokroju. Egzemplarz, po prostu zacznie wyglądać kiepsko.
Urodę tego sukulenta, wyraźniej podkreślą donice w kolorach turkusowym, jasno-niebieskim. Równie elegancko zaprezentuje się w otoczeniu szaro-jasnych kamyków.
Optymalna temperatura w pomieszczeniu, to 18 do 23°C. Trzeba wiedzieć, że roślina ta nie ucierpi również przebywając w miejscu, gdzie jest od 8 do 35°C. Cała rzecz w tym, aby nie fundować roślinie radykalnych zmian temperatury. Przenosząc na letnisko, zróbmy to gdy na dworze powyżej 21°C (chrońmy przed opadami).
Od kwietnia do końca października, podlewamy sukulent co 18 dni. Przesuszona wierzchnia warstwa, w innym wypadku wstrzymujemy się o kolejne dni. Dostawa wody rozsądna, nie zalewamy, podlewamy. Woda nie może pozostać w osłonce, na podstawku. Zawsze używamy wody o temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu. Od listopada do końca marca, nie zmieniamy częstotliwości dostaw wody, ale zmniejszamy je o 1/3.
Gąbczaste listki, pędy wchłoną dostarczoną wodę i będą czerpać z niej energię przez kolejne tygodnie. Układ korzeniowy rośliny jest dość płytki, więc cały w tym ambaras, aby nie dopuścić do wielokrotnego zalewania w przeciągu krótkiego okresu, co doprowadziłoby do zgnilizny.
Regularnie usuwamy zniszczone, przesuszone, nieestetycznie wyglądające pędy i listki. Materiał na nowy egzemplarz, to 8 - 10 centymetrowy pęd. Obsuszmy go, po dwóch , trzech dniach nadaje się do zasadzenia we właściwym 'sukulentowym ' podłożu.
Co jakiś czas, raz na miesiąc, dwa - patyczkiem proszę nakłuwać ziemię, przy brzegach doniczki, tak, aby nie uszkodzić bryły korzeniowej. Napowietrzenie, rozruszanie ziemi, to kolejne profilaktyczne zabezpieczenie przed zatrzymywaniem wody.
Jeśli przelaliśmy kilku-, kilkunastokrotnie , wtedy niestety, zapewne będziemy mieli do czynienia z bardzo złą kondycją bryły korzeniowej. Plant obumiera, widać to po wyraźnie po nadziemnych częściach. Tracą nalot, brązowieją, gniją, wiotczeją ... Ale nie wszystko stracone. Proszę odciąć pozostałe soczyste pędy, podzielić je na mniej więcej 8, 10 centymetrowe odcinki, obsuszyć i ukorzenić w odpowiednim podłożu.
*
 |
Senecio talinoides curio t. - Starzec (gatunek)
'Serpents' |
To w jaki sposób się rozrasta (przy niewielkiej wysokości), wyróżnia go spośród innych 'palczastych ' starców. U gatunku mięsiste listki o palcowatym wyglądzie są zielone, ale u odmian już możemy natrafić na takie, które posiadają sinozielone, bądź niebieskozielone. Przy korzystnych warunkach
uprawy, pędy nie są nieestetycznie wydłużone, na zdrowych znajduje się cienka warstwa nalotu. Nalot, to struktura, która w naturalnych warunkach miała chronić roślinę przed silniejszymi operacjami promieni słonecznych, oraz stopować politykę wyparowywania wody.
Mylnie, przyzwyczaja się nas do myślenia, że sukulenty są prawie bezobsługowe. Po pierwsze, zdrowa podstawa w temacie uprawy, po drugie wychodzimy z założenia 'Mam, to dbam'. Owszem, roślina postawiona byle gdzie, z byle jakim podłożem, przez jakiś czas dźwigałaby trudy związane z przetrwaniem, marniała i traciła i na swej atrakcyjności - a nie o to przecież nam chodzi.
Gdy zakupimy roślinę, bądź dostaniemy kilka soczystych pędów; najpierw zadbajmy o właściwe podłoże dla sukulentów. Jeśli nie mamy możliwości na zakup takiej mieszanki,wówczas pierwsza warstwa w pojemniku to drenaż (3 do 5 centymetrów kamyczków, żwirku), następnie mieszanka piasku, żwirku i ziemi w proporcjach 3:3:3. Jeśli posiadamy jedynie części, poczekajmy z dwa, trzy dni, aż obeschną. Po posadzeniu, ustawiamy donicę w słonecznym miejscu, gdzie dzienne światło rozproszone. Sukulenty lubią ciepło i dzienne światło. Jeśli ustawimy pojemnik w zbyt zacienionym miejscu, pędy zaczną 'chudnąć ', wydłużać się , podobnie listki, które nie będą już tworzyły zwartego, bogatego pokroju. Egzemplarz, po prostu zacznie wyglądać kiepsko.
Urodę tego sukulenta, wyraźniej podkreślą donice w kolorach turkusowym, jasno-niebieskim. Równie elegancko zaprezentuje się w otoczeniu szaro-jasnych kamyków.
 |
Senecio talinoides curio t. - Starzec (gatunek)
'Serpents' |
Optymalna temperatura w pomieszczeniu, to 18 do 23°C. Trzeba wiedzieć, że roślina ta nie ucierpi również przebywając w miejscu, gdzie jest od 8 do 35°C. Cała rzecz w tym, aby nie fundować roślinie radykalnych zmian temperatury. Przenosząc na letnisko, zróbmy to gdy na dworze powyżej 21°C (chrońmy przed opadami).
Od kwietnia do końca października, podlewamy sukulent co 18 dni. Przesuszona wierzchnia warstwa, w innym wypadku wstrzymujemy się o kolejne dni. Dostawa wody rozsądna, nie zalewamy, podlewamy. Woda nie może pozostać w osłonce, na podstawku. Zawsze używamy wody o temperaturze zbliżonej do tej, jaka panuje w otoczeniu. Od listopada do końca marca, nie zmieniamy częstotliwości dostaw wody, ale zmniejszamy je o 1/3.
Gąbczaste listki, pędy wchłoną dostarczoną wodę i będą czerpać z niej energię przez kolejne tygodnie. Układ korzeniowy rośliny jest dość płytki, więc cały w tym ambaras, aby nie dopuścić do wielokrotnego zalewania w przeciągu krótkiego okresu, co doprowadziłoby do zgnilizny.
Regularnie usuwamy zniszczone, przesuszone, nieestetycznie wyglądające pędy i listki. Materiał na nowy egzemplarz, to 8 - 10 centymetrowy pęd. Obsuszmy go, po dwóch , trzech dniach nadaje się do zasadzenia we właściwym 'sukulentowym ' podłożu.
Co jakiś czas, raz na miesiąc, dwa - patyczkiem proszę nakłuwać ziemię, przy brzegach doniczki, tak, aby nie uszkodzić bryły korzeniowej. Napowietrzenie, rozruszanie ziemi, to kolejne profilaktyczne zabezpieczenie przed zatrzymywaniem wody.
Jeśli przelaliśmy kilku-, kilkunastokrotnie , wtedy niestety, zapewne będziemy mieli do czynienia z bardzo złą kondycją bryły korzeniowej. Plant obumiera, widać to po wyraźnie po nadziemnych częściach. Tracą nalot, brązowieją, gniją, wiotczeją ... Ale nie wszystko stracone. Proszę odciąć pozostałe soczyste pędy, podzielić je na mniej więcej 8, 10 centymetrowe odcinki, obsuszyć i ukorzenić w odpowiednim podłożu.
 |
Senecio talinoides curio t. - Starzec (gatunek)
'Serpents' |
*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz